CHAPTER 37THIRD PERSON'S P.O.VMAAGA pa lang ay handa na ang ilang gamit na dadalhin ni Arissa sa pag-alis. Sinadya rin talaga n'ya na gumising ng maaga para makapagluto pa ng breakfast ng kanyang boss at dalawa nitong pinsan. At bago nga s'ya tuluyang lumabas ng mansion, sinigurado muna n'ya nakahanda na ang umagahan nila. Sa susunod na tatlong araw ay ang mga katulong na lang sa mansion ang bahalang magluluto ng kakainin ng tatlo habang wala si Arissa.Ngayon kasi ang day-off n'ya sa trabaho.Uuwi muna si Arissa sa kanilang tahanan dahil miss na miss na rin kasi n'ya ang dalawang nakababatang kapatid. Maghahanap din si Arissa ng trabahador para sa pag-aayos ng bahay nila habang wala pa s'yang trabaho.Sa loob ng ilang buwan ay nakapag-ipon naman na s'ya ng pera para sa pagpapagawa ng kanilang tahanan, na pinaglumaan na yata ng panahon. Hindi na sila bumili ng bagong bahay dahil ayaw nilang umalis sa lugar na binuo ng kanilang mga magulang. Ipaparenovate na lang n'ya ito at padada
CHAPTER 37THIRD PERSON'S P.O.VMAAGA pa lang ay handa na ang ilang gamit na dadalhin ni Arissa sa pag-alis. Sinadya rin talaga n'ya na gumising ng maaga para makapagluto pa ng breakfast ng kanyang boss at dalawa nitong pinsan. At bago nga s'ya tuluyang lumabas ng mansion, sinigurado muna n'ya nakahanda na ang umagahan nila. Sa susunod na tatlong araw ay ang mga katulong na lang sa mansion ang bahalang magluluto ng kakainin ng tatlo habang wala si Arissa.Ngayon kasi ang day-off n'ya sa trabaho.Uuwi muna si Arissa sa kanilang tahanan dahil miss na miss na rin kasi n'ya ang dalawang nakababatang kapatid. Maghahanap din si Arissa ng trabahador para sa pag-aayos ng bahay nila habang wala pa s'yang trabaho.Sa loob ng ilang buwan ay nakapag-ipon naman na s'ya ng pera para sa pagpapagawa ng kanilang tahanan, na pinaglumaan na yata ng panahon. Hindi na sila bumili ng bagong bahay dahil ayaw nilang umalis sa lugar na binuo ng kanilang mga magulang. Ipaparenovate na lang n'ya ito at padada
CHAPTER 38TUWANG TUWA sina Moneth at Ranz nang umuwi ako sa bahay, kahapon. Galing sila sa school nang maabutan nila akong nagluluto ng aming hapunan.Naalala ko pa ang sinabi ni Ranz nang makita ako."ATE MONETH!! Ate Moneth may nakapasok yatang magnanakaw sa mansion natin."Mula sa labas ng pinto ng bahay ay malakas na sumigaw si Ranz dahil bukas ang pintuan.Gusto kong matawa pero pinigilan ko. I just want them to surprise. At ang makitang bukas ang munti naming tahanan ay nakakagulat na sa kanila."Shunga lang, Ranz? Baka naman nakalimutan mo lang na i-lock kaninang umaga.""Ate sure ako, ni-lock ko ang pinto bago ako umalis.""Alam mo, tingnan mo na lang kung sinong nasa loob.""Ayoko nga! Paano kung may kutsilyo o baril na hawak 'yon? Edi nawalan kayo ni Ate Rissa ng gwapong bunso.""HA. HA. HA. Nakakatawa! Kumuha ka ng pamalo tapos huwag kang maingay, papasok tayo. Dali!""Oo na!"Nagkaroon ng saglit na komusyon sa labas ng bahay. Nang lumingon ako sa likuran ko ay gulat na mu
CHAPTER 39AYON kay Kuya Migs na s'yang naghabilin ng ilang bagay sa akin pagkabalik ko sa mansion, tuwing second full moon daw ay hindi nananatili ang tatlong magpipinsan dito sa mansion.Hindi n'ya sinabi kung bakit. Hindi na rin naman ako nagtanong.Pero nakapagtataka.Basta ang habilin daw ni Travis pagkabalik na pagkabalik ko, huwag akong lalabas ng aking kwarto pagsapit ng alas-dies ng gabi. Maglock agad ng pinto at bintana pagpasok ng kwarto. At higit sa lahat, huwag maging matigas ang ulo at sundin ang utos nito.Katulad nang mga unang araw ko noon dito sa mansion.Wala namang pasok sa trabaho si Mr. Smith at maging sina Nanay Wilma kaya talaga solong solo ko ang buong lugar.At isa lang ang masasabi ko.Nakakabagot.Wala akong magawa dahil wala namang inihabilin na kahit anong trabaho ang boss ko. Tuwing hapon lang talaga ako nakakalabas ng mansion para pumasok sa school. At obligasyon ni Kuya Migs na sunduin ako sa hapon at ihatid pabalik sa mansion pagtapos ng klase.Kahit
OH EM GIE!!! Nasa exciting part na tayo mga bampirang nakagluta! ^^ rawr~CHAPTER 40HINDI ako naniniwalang dahil lang sa pagkabigla kung kaya't mabilis ang naging reflex ni Travis sa ginawa ko. He can move at faster than the human eye for goodness' sake!Totoo nga ang narinig ko mula sa kanila ni Tyron, hindi sila ordinaryong tao. May kakayahan sila na hindi kayang gawin ng normal na kagaya ko. They're imortals. What do I expect?And what kind of imortals they are? That's what I'm going to find out."Arissa ano sa tingin mo ang ginagawa mo? Are you nuts? What if tinamaan mo ako ng kutsilyong 'yon?""As if matatamaan ka nga," bulong ko. Pero mukhang narinig naman n'ya dahil sa pagbabago ng kanyang expression sa mukha.Nabura na ang gulat na mga tingin at napalitan ng pagtataka. Malalim rin ang titig nito sa akin na akala mo'y binabasa ang iniisip ko.He can read minds, so kailangan kong higpitan ang harang na nakapalibot sa isip ko.I don't know kung gumagana nga ba ang ginagawa ko,
CHAPTER 41"ARAY!" Daing ko nang magising ako mula sa malalim na pagkakatulog.Nasa langit na ba ako?Napahawak ako sa aking ulo dahil para akong pinupukpok sa parteng iyon. Medyo nahihilo rin ako nang imulat ko ang aking mga mata."Bakit ang sakit ng ulo ko? Anong nangyari? At saka... nasaan ako?"Nang ilibot ko ang paningin sa kabuoan ng kwarto ay doon ko lang kasi narealize na hindi ito ang kwarto ko. Hindi ko alam kung nasaan ako dahil hindi rin naman pamilyar sa akin ang lugar na ito.Ang naalala ko'y nasa hallway ako—ah, no. Kasama ko ang tatlo sa hallway bago ako...Nahulog pabagsak sa first floor ng mansion!Mygoodness! What am I doing in here?Pero hindi iyon nangyari dahil sinalo ako ni Travis. Speaking of Trav—"You're finally awake now. How are you feeling, Dollface? May masakit ba sa'yo? Nahihilo ka ba? Kailangan mo ba ng tubig?" Sunod-sunod na tanong ng lalaking nagsalita from my back.Gulat na napalingon ako roon. At doo'y natagpuan kong nakaupo sa single sofa si Tyron.
CHAPTER 42BALIK sa dating normal ang lahat. Matapos kong malaman ang katotohanan tungkol sa tunay na katauhan ng boss ko at ng dalawa n'yang pinsan, parang normal na para sa akin ang weird nilang kilos.Normal na rin nilang naipapakita at nagagamit kung ano mang powers na meron sila.Pero madalas nga lang akong magulat kapag nagteteleport sila o kaya kapag nagiging si Flash sila kung kumilos. Hindi pa rin kasi ako sanay. But one of this days, masasanay rin ako na talagang hindi normal na tao ang mga kasama ko. Matapos na mag sorry ni Travis sa akin, mas naging makulit ako kapag nandyan s'ya. And I know, hindi man n'ya sabihin alam kong alam na n'ya na may feelings ako for him. He didin't took this as advantage, bagkus parang naging mas masungit pa yata s'ya sa akin. Pero okay lang naman, dahil simula't sapol naman ay masungit talaga s'ya. Naiintindihan ko naman ang limitasyon ko as his secretary.But sometimes, it hurts din pala. Kasi alam ko na alam n'yang may gusto ako sa kanya,
CHAPTER 43NAKASANDAL ako sa dingding ng kwarto habang nakatitig sa natutulog na si Travis.Nagpapahinga na ito at malamang dahil sa pagod at pananakit ng katawan kaya mabilis itong nakatulog. Pero natutulog ba ang mga bampira? Nagpapahinga lang siguro sila.Iyong nangyari kanina, buong buhay ko hindi ko aakalaing magagawa ko iyon. Hindi ko alam kung bakit nagawa kong sugatan ang sarili ko para lang ipainom ang aking dugo sa isang bampira, na never pumasok sa isip kong mangyayari sa akin. May kung ano sa loob ko na gustong tulungan si Travis at iyon lang ang tanging paraan na alam kong magagawa ko.Nabasa ko sa isang libro na kailangang painumin ng dugo ang bampirang nanghihina dahil sa full moon.At hindi ko inaasahan mai-aapply ko iyon ngayon, at sa boss ko pa.Nagpunta ako dito, tinanggap ko ang trabaho, para sa kinabukasan naming tatlo ng mga kapatid ko. Pero hindi ko inaasahan na may mala-fantasy movie rin palang mangyayari sa akin sa loob ng ilang taong ilalagi ko sa mansion na