KABANATA 177

Hindi na ako makagalaw ng masyado sa aking kinatatayuan dahil sa kaniya. I feel like kamatayan ko kapag gumalaw man lang ako ng kahit kaunti. Maayos naman lahat ng mg nakuhang picture ko kaya naman ay nag excuse na ako sa kanila upang maka alis na dahil ang hirap na talagang gumalaw at huminga.

"Excuse me," I said to them bago nagtungo na sa aking upuan at kinuha ang bag ko roon kasama na rin ang jacket ko bago nagtungo sa kanilang dressing room.

I am wearing the dress they want me to wear kaya naman ay aalisin ko na ito at magpapalit ngayon. Agad akong nagtungo sa dressing room matapos kong makuha ang bag ko. Hindi lumingon sa kinaroroonan nila dahil ayoko lang lalong ma intimidate sa mga maririing tingin ni Leon. I changed and retouch inside. May malaking glass kasi roon kaya naman doon na rin ako nagretouch. It's four pm and I am ready to go home now. Natagalan kami ngayon dahil wala namang trabaho bukas at sa mga susunod na mga araw dahil may aattendan akong mga event ng dalawang