KABANATA 26.1

What the hell. Dapat pala ay ako na lamang ang bumili ng sa akin. Gusto ko siyang tulungan na ilagay ang mga iyon sa lamesa pero hindi ko magawa dahil sa aking pagka bigla. Paano ko ito babayaran sa kanya ngayon? Wala akong sapat na perang dala sa pitaka ko. At nakakahiya! Pero hindi ko naman sinabi na iyonang bilhin niya para sa akin. Iyon nga talaga ang problema, HINDI KO NGA PALA NASABI ANG GUSTONG KONG KAININ! Kaya siguro iyan na lang ang kanyang binili. At ayan tuloy at parang kasalanan ko pa.

Napasinghap ako. “Babayaran kita bukas, wala akong sapat na perang dala rito sa wallet ko.” Sabi ko sa kanya.

Nakita kong napatigil siya sa pagbaba sana ng inuming binili niya kaya napatingin ako sa kanya. nakita kong nakatingin siya sa akin kasama ang matatalim at napansin kong bahagyang gumalaw ang kaliwang panga niya. Napaiwas agada ko ng tingin before swallowing hard. Biglang nag dry iyong lalamunan ko dahilan ng paghirap ko sa paglunok. T