KABANATA 26

“Let’s go,” he immediately said at nag amba ng maglakad papunta sa hagdan.

“W-Wait!” nautal ko pang sabi dahil sa pagkabigla. Hindi pa rin kasi ako maka paniwala na naghihintay pala siya sa akin at akala ko ay umalis na talaga siya.

Bumaling siya sa akin noong narinig ang sinabi ko. Hindi siya nagsalita at nakatingin lamang siya sa akin at hinihintay ang sasabihin ko.

“W-Where are we going?” utal kong tanong sa kanya.

“We’ll gonna eat lunch?” malalim niyang sabi ngunit pansin ko pa rin ang pagtataka sa kanyang malalim na boses.

Sabi ko nan ga ba e. hindi ko alam kung paano ko siya pakikisamahan kapag pumayag akong kumain sa kanya pero kilala ko siya. Kung ano ang gawin o sasabihin niya ay gagawin at paninindigan niya iyon. kaya kung gusto niyang kumain kami ng sabay ay hindi ako nito tatantanan hangga’t hindi kami kumakain ng sabay.

“Hindi ako sas