Chapter 12

Alas sais ang flight nila Kitana papuntang Paris, ngunit halos mag a-alas cinco na ay hindi pa

rin sila pinapa uwi ng kanilang baklang photographer, hindi naman magawang mag reklamo ng kung sino man sa kanila dahil alam naman nilang wala ding saysay iyon at mas lalo lang mang gagalaiti sa inis ang photographer.

"Give me a sweet smile! Pauli-ulit na lang tayo dito. Hindi niyo pa rin ba nakukuha? Your shoulders are too stiff Lesley, try relaxing it a bit. Diyos ko naman."

Napalingon nanaman sila sa photographer nang muli nanaman itong mag reklamo at pagalitan ang isa sa mga modelong naka salang.

"Excuse me po madam Rica, may hinahabol po kasi kaming flight ng alas sais ngayong araw. We're afraid we will all be late."

Magalang ngunit halata sa boses ni Kitana ang kaunting inis, hindi siya ang photographer alam iyon ni Kitana at hindi naman sa nag mamarunong siya. Kaya lang sa ilang taong pag tatrabaho niya dito ay alam naman niya kung paanong kilatisin ang mga mali sa pag mo-modelo,