Erykah Sunshine.SnobHe is devilishly hot.What the. . . What am I thinking right now? Hindi porke't engineer siya ay type ko na? Hello, Erykah, naghahanap ka ng trabaho ngayon at hindi ka magpapa-cute sa boss mo. Sigaw ng isip ko.I blow an air out on my imaginary bangs. Imaginary lang dahil wala naman talaga akong bangs. Mainit pa ang pakiramdam ko at para pa akong statwa sa driver seat.Lumabas siya at sinunod ko siya nang tingin, hanggang sa nilingon niya ako at nagtagpo bahagya ang kilay niya."Oh? D-Do you need me to go with you, sir?" Pasigaw ko. Bukas naman kasi ang bintana ko rito."Isn't it obvious?" He hissed after looking at me and trailed off.Mabilis pa sa robot ang kilos ko at inayos kong mabilisan ang sarili at patakbong sinundan siya. I kept my distance behind him quitely.Nang pumasok kami sa loob ng sports club ay masiglang binati siya nang mga nasa reception. Pawang mga babae iyon at halatang nagpapa-cute sa kanya."Engr, do you need and umbrella girl?" tanong ng
Zebedee Glenn.What a disaster. She's a lunatic.I jerked my head up and slightly laughed at myself. What the heck am I thinking? Why did I even go for a test with her? She's tough, alright, and it seems like she could do a lot better than what I've seen in her today. But damn, I don't want to see her again.I composed myself as the rest of the members were back in their seats. My father looked at me confusingly."Where did your umbrella girl go, Glenn?" Akiko asked. He took off his thick glasses and cleaned it.I gritted my teeth. "She's gone.""Oh, pinaalis mo? Hindi mo man lang pinasabay sa ibang umbrella girls para sa refreshments?" Ngumisi siya at sandaling napailing.I cleared my throat and didn't answer. I pretended that the conversation didn't exist as everyone looked at me now, waiting for an answer.My father cleared his throat, trying to cut off the conversation, and the door opened. The staff served our food.Now that I'm looking at the food, I cannot help but feel a litt
Erykah Sunshine.OfferIt's been a week. I didn’t get any calls from that damn jerk engineer. Hmp, so I failed?I hissed as I twisted my mouth, feeling so defeated. After all, what I did that day was a big fail.Sana nga pala hindi ko binigla ang engineer na iyon. Siguro matatangap pa ako. Pero wala na. Tapos na. Pinagsisihan ko na."Are you okay, Nay?"Panay ang ubo ni Nanay sa sarili. Noong isang araw ko pa ito napansin sa kanya. Sinabihan ko na siya na magpahinaga pero matigas ang ulo niya. Kaya heto, pagkatapos ko mag umagahan ay pinuntahan ko siya rito sa puwesto niya at dinalhan siya ng snacks."Ubo lang ito, anak. Mawawala rin." Ngumiti siya at ininom ang tubig na binigay ko."Mawawala? Paano mawawala kung walang gamot, Nay? Ano 'yan magic?" Bahagyang tawa ko. Lahat ng mga tao ay ganito mag-isip. Pero sa init nang panahon ngayon at pabago-bagong klima ay hindi basta-basta mawawala ang ubo kung walang gamot."Nay, we are now living in a new age. Just stay there. I will buy you
Diego’s POV .What a beautiful day, baby, and bingo! My mind speaks. My mouth never stops chewing. It tastes minty and sweet. And yes, it feels like I'm floating on cloud nine while looking at my target. Using my Barret M82, sure dead my target will no longer have a heartbeat. "Huh, let's bring home the bacon, baby," I said silently and counted the numbers in the back of my mind. Fucking damn it! Malutong na mura ko. Uno, dos, tre. . . Fuck! What the hell!? Bloody lucifer! Nagkagulo agad ang lahat sa yate. The party was over, the target was lying and everyone was screaming. Then all the heavy security came, and the place was in chaos. Fucking dimwit! I swore in silence while dismantling my equipment. Mabilis ang kilos ko at sinigurado na walang matitira ibidensya rito. I hurriedly covered my face with black covering with my full black combat. Damn it! This is my mission. Twenty million effing dollars, and someone blew it up! Who the hell? That congested ugly face! I wil
Cariena’s POV.I walked like I'd won the Miss Universe title. I smiled wickedly and dropped the lavish black port bag I had taken with me.Nawala rin agad ang ngiti sa labi ko, at tumaas ang kilay ko nang makita ang mga tauhan ni Papa. Nakalinya silang lahat at nakayuko.They're in line like idiots in my way. Huh, mga walang silbi! "Good afternoon, Miss Cariena," bigay galang ni Edu, ang kanang kamay ni Papa. Agad niyang kinuha ang maitim na bagahe ko at napatingin siya sa helicopter na gamit ko.I lifted my brows and rolled my eyes while giving him a smirk. "T-that's not ours - " Awang ng labi niya at pilya akong ngumiti "Yes, it's not one of ours, Edu. Sa bobong mukhang aso ang helicopter na iyan!" Taas kilay ko, at nagpatuloy na ako nang hakbang. Pero nahinto lang din ako sa sarili at hinarap siyang muli.Lumawak ang ngiti sa labi niya at kinindatan pa ako.Oh heck! Ang pangit ah! Hindi ko type ang mga mukhang zombie sa harap ko! Ugh! "Drive that helicopter, Edu, and crush it,
Diego's POV . "That fucking lunatic! The bloody insane witch from hell! I swear, I will choke her to death and sell her body to the devil!" I repeatedly swore in the back of my mind while taking my gear out of my body. "The hell, Diego! That brain of yours is not working, man! What do you think you're doing? Why the hell you turn off that effing signal? Alam mo na iyon ang konesyon mo sa akin, at nagmamagaling ka? Huh, ang talino, pre!" kantyaw ni Morris. Umikot na siya at kinuha ang barret m82 na gamit ko kanina. He checked everything, and it was all intact. This means I did not fire a single bullet at my target. And that's a significant damn offense. Damn it! "Mainit ka kay Cariena at matunog ang pangalan mo sa lahat." My jaw tightened and I move my head in both sides. Uminit ang ulo ko at ang sarap magwala sa mga sandaling ito. That was my pure mission with a million dollars in the line. And just like that, that damn witch screwed it up! No one dared and messed up my mis
Cariena’s POV . I can feel the warm water around my skin, which feels refreshing. It feels like I'm floating out of space. Walang iniisip, blanko ang utak. I had a few bruises that I got from the escape. I could still hear the people's screams when I fired the shotgun at my target. Huh, that was not even half of the money that Diego would get, but I stole that from him. I don't care if it's going to cost less. I want him dead. Naimulat ko ang mga mata at sa malinaw na tubig ng bathtub na ito nakasubsob ang buong katawan ko. Hubad, walang saplot at walang pakialam sa mundo. Tahimik ang buong paligid, hanggang sa marinig ko ang mahihinang hakbang na papasok dito sa banyo ko. I cursed in the back of my mind and slowly held my gun with me. It's behind me, in this bathtub, just behind my naked body. Dahan-dahan ang paghawak ko nito at mariing nakabukas ang mga mata ko. Hanggang sa naaninag ko na ang anino niya sa harapan ko. I'm like a sleeping beauty to him, but it's just that I'm
Diego's POV . "How much did you lose?" si Ranger sa akin. "Half a mil." I jerk up and then face down. I covered my face using my hand. "Half a mil my ass," sagot ni Morris sa gilid. "You effing lost ten million? Idiot!" ngisi niya at napailing pa. "Woah, beauty!" kantyaw ni Ranger. Bahagya na siyang natawa. "May magsasayaw mamaya sa stage, bro! A freaking dimwit hot mafia!" kantyaw ni Diezel. Nag-apir pa ang tatlo. Mga walanghiya talaga ang mga baboy na ito. "Cha, cha, cha, yo!" si Morris. I looked at the three of them, and they were dancing like crazy pigs. I almost chuckled when Ranger shook his booty. Tama nga siguro na binansagan sila noon ni Saraid na tatlong baboy na nanirahan sa kabilang tuktok ng mundo. Una, si Ranger, ang happy go lucky na walang pakialam sa buhay. Pangalawa si Diezel, ang matigas at astig na walang kinatatakutan, pero pagdating sa babae ay napaka-unggoy naman. Pangatlo si Morris, ang pinakamakapangyarihan at pinakamayan sa kanila, pero baliw at wa