Chapter 363 Even your Dad

(Monina POV)

Napatitig ako sa salamin. Halos napakapa ako… kung totoo ba itong nakikita ko. Ako ba ito? 

At habang inooperahan ako kanina at bago mawalan ako ng malay. Alam kong tumutulo ang luha ko. Nagtatanong kung bakit kailangan ko magsakripisyo sa mga kagagauhan ng ilang tao. 

Ito ang sinapit ko dahil sa desisyon ko na tuluyang humawak sa patalim. At di pa dito nagtatapos ang gagawin ko.

Bumukas ang pinto, at si Dr. Wilson ang iniluha. Ngumiti siya. 

“Wala kayong pinagkalayo ng anak ko.” Sa sinabi niya, tuluyan nang tumulo ang aking luha. Tinapik ako nito sa aking balikat. 

“Sadyang ganito talaga Miss Álvarez ang mundo. Malupit masyado. Lalo na sa mga taong wala namang kakayanan na manipulahin ang mga bagay-bagay sa paligid.” saka kinuha nito ang kamay ko. 

“May kailangan kang gawing masama ngayong gabi.” Siyang inilagay sa palad