(Secretary Lee POV)
Nasa loob ng pagpupulong si Master Cedrick na nakatitig lang sa mga tauhan niyang nagpapatakbo ng kompanya. Natatakot silang magkamali sa sasabihin. Mabuti nga ako naka-adjust na sa panginginig ko kay Master Cedrick, sa tuwing nagsasalita ako sa harapan niya.
Thanks to Monina na ipinakita sa akin na meron din namang sinasabing pasensya itong Boss namin.
Nakikinig din ako sa mga pinagsasabi nila. Dini-discuss sa kanya ang panibagong gamit sa mga taong sumasa-ilalim sa sakit na Alzheimer.
“Sinasabi niyo na ang target audience ng gamot na yan ay mga matatanda?” puna kaagad ni Dra. Oh.
“We need a medicine kung paano ma-eenchance ang memory ng tao. Avoid Alzheimer and improve how human think at any age.”
Naghihintay ng sagot si Master Cedrick. Dapat lang na di negative ang sagot nila. Kung hindi, lahat ito mawawalan ng trabaho.
“Exactly Ma'am. We aim for all ages use. This
(Monina POV)“Kailangan ko ng mag-aasist sa akin. Ikaw ba?”“Alam mo Monina, wala akong oras na paglingkuran ang isang hampas lupa. Ang kapal naman para pumasok dito. Shu! Alis!”“Binabalaan kita Stella. May bibilhin ako. O kung hindi tatawagin ko yung manager mo.”“Ano naman ang mabibili ng isang kagaya mo sa ganitong Boutique Monina?”Ang ganda nga ng uniform nila. Kaysa naman sa akin. Paano nakapasok dito si Stella? Haist. Sabagay baka may backer.“Ituro mo kung alin ang bibilhin mo. Dali!”Kung wala lang akong awa talaga, nag-skandalo na ako dito. Kung bakit di marunong rumespeto ang babaing to sa customer nila. O baka ako lang. Sa talaga atang kumukulo ang dugo niya kahit wala naman akong ginagawang masama sa kanya.Hay naku Stella, aminin, insecure ka lang ata sa akin.Naglakad na ako papunta kung saan naka-display yung
(Monina POV)Di makapagsalita si Stella dahil nga mala-adonis din ang kagandahang pagkalalaki ni Mike. Mga produkto ko na mismo ang lumalapit sa akin. Naks Monina.Inabot ni Mike ang Card niya. Nanlaki ang mga mata ko.“Hindi!”“Swipe it Miss.” utos ni Mike kay Stella.Hala. Ayoko magkaroon ng utang. Bakit kasi di ako marunong tumingin ng kaibahan nang Off saka percent discount. Gusto ko pa naman makita ang mga chanak na masaya sa bag nila.Napasiko ako kay Mike.“Babayaran na lang kita, ng paunti-unti. Basta babayaran kita.” Mahina kong sabi. Ako yung napapatameme dito.Napakindat sa akin si Mike. Ano nga pala ang ginagawa nito dito?“Mahilig ka pala sa mga bagay na yan.”“Ay hindi. Regalo ko sa mga kapatid ko. Tig-iisa sila, kaya napamahal talaga. Di man lang Buy 2, take One. Or Buy One take two. Haist.”“Oh! Kailan ang kaa
(Monina POV)“Since andito ka na, pili ka ng damit mo.”“Birthday ni Dominick ang pupuntahan namin diba?”“Oo.”“Bakit puro itim?” dahil nga itim lang na mga dress ang andito. Saka di ako nagsusuot ng kulay itim na damit. Dahil sabi ni Papa, ang dalaga daw di nagsusuot ng ganyang kulay na damit.“Yan ang gusto ni Master Cedrick.”“Haist. Di ako nagsusuot niyan. Dalaga pa ako Rhoa.” Napangisi ito sa akin. Di makapaniwala sa sinabi ko. Di talaga ako magsusuot noon. Ako na nga ang kinaladkad nila dito.Dinismiss niya ang kausap niya. Saka hinila ako sa isang walk in closet. Di ko alam to ah? Sa loob ng kwarto ko nga sa pamamahay na ito.Yung lighting… ang elegante. Yung totoo kanino ba talaga ang mga gamit na narito?“Maghanap ka ng damit mo. Wala na tayong oras, bilisan mo.”Kaya naman naglakad n
(Monina POV)“Mahirap maging breadwinner. Kaya swerte ka na pinanganak kang ganyan. Sa nakikita ko di naman pasaway si Dominick sa pag-aaral niya. Swerte ka na sa katayuan mo. Di ko lang maintindihan kung bakit napakalungkot ninyong dalawa.”“I'm not sad.”“Whoa. Talaga? Halata.”“I'm just thirsty to kill your happiness. Curious din ako kung bakit ang saya mo sa kabila nga ng katayuan mo.”“Alam mo, pikon ako sa sinabi mo. Pero, sanay na ata ako. Sa natural na sa akin maging masaya. Marami ang nai-insecure sa akin. Hahaha. Isa ka na doon.”“I'm not. You're a trash Monina.”“Whoa! O bakit ako ngayon ang ipagmamayabang mong Muse?! Basura pala!” sarap talaga niyang ihawin.Tipong namumula na ang mukha ng baboy dahil nga sobra na nitong pagiging crispy letchon. Hahaha. Ako na ata itong kukurot na maririnig ang crack ng letchon. Yumm
(Monina POV)“Alam mo na ngayon kung bakit kailangan din ng pera para maging masaya.”“Lilinawin ko Cedrick. Ang kaligayahan ko di nakarelay sa pera. Yung ibang tao ata na kagaya mo, Oo.” Sa wakas may pinag-uusapan na din kami.Sige, labas mo lang ang prinsipyo mo. Prinsipyo mo na napakalayo ng akin. Tss. Swerte ka lang at ipinanganak kang mayaman.“Money is nothing to me Monina. Kaya wag mo akong isasali sa mga taong kilala mo na masaya sa pera.”“Bakit? Paano ka ba nagiging masaya?”“Are you curious enough to ask me that?”“Medyo. Baka kasi may konektion kung bakit mo ako pinagtitripan. Sa dami ng babae, ako pa talaga ang gustong kaladkarin dito.”“Then drink this.” lapag niya ng baso sa akin.“Di nga ako umiinom niyan. Naniniwala parin ako sa kasabihan na, kung may alak, may balak. Di mo ako riyan mapapakagat Ced
(Monina POV)“Go away.” banta niya kay Dominic.“Tss.” At pagkatalikod si Dominic.Bigla kong inupakan si Cedrick.Wow! Parang nakaganti ako ng dis-oras. Sarap sa pakiramdam. Isa pa Monina! Dami ng kasalanan niyan sayo!“Birthday na birthday ng kapatid mo! Binubully mo!” sa nangigil ako ng sobra. Buti na lang talaga itong kinakaupuan namin may privacy at nakapaligid tauhan niya.Di ko na nabilang kung ilang upak ang inabot ni Cedrick sa akin.Natigilan lang ako dahil parang sumobra ata ako. Hehehe. Lagot ka Monina.“Yan makuha mo!”Sus. Kala niya di nauubos ang pasensya ko. Lumaki sa akin ang tatlo kong kapatid. Kaya natural lang na mahaba ang pasensya ko. Pero kapag ako talaganaubusan. Walang sorry-sorry dahil kasalanan din naman nila!Naupo ako sa upuan na hinabol nga hinanga ko. Yung ngipin ko kasi, talagang nangigil.Wag kang mag-ala
(Monina POV)Ngunit ano pa ba ang magagawa ng pag-iyak ko? Mababalik ba yun.Saka Monina nasa modern world na tayo.Sa dami ng lalaki, bakit si Cedrick pa ang mapag-abuso ng labi ko!Inubos ko laman ng baso ko. Talagang iniinitan na ako. Jusko po. Wag mong sasabihin Monina na lasing ka na nga.Inilapag ko sa mesa ang baso.“Gusto ko nang umuwi.”“Sit.” sita sa akin ni Cedrick. Nagulat na lang ako na lagyan niya ng alak ang baso ko.“Akala ko ba di ka umiinom? Wag kang pakipot Monina.”“Aksidente ko lang nainom yung alak Cedrick.”“Then? Naduduwag ka? Mahina ka pala Monina.”“Haist!” saka nga kinuha ko ang baso ko at nilagok.Ang paiiittttt! Anong pinasok mo sa bibig mo Monina?!“Kung ganyan ka kung uminom. Tiyak malalasing ka talaga kaagad.”“Di ako duwag Cedrick. At hi
(Cedrick POV)“Tsk. Anong wala. Sa lahat ng tao sa mundong ito. Si Papa ang pinaka-idol ko. Alam mo ba yun Manyak?” Malayo na ang sinasabi niya.“Anong nakita mo sa kanya?”Sinasabayan ko na lang para di ako itong ginagawa niyang subject. Tsk! Ulo nito sarap na sarap kung umunan sa balikat ko.“Si Papa. Magaling siyang Photographer. Madaming humahanga sa kanya.”“I see. Sa kanya ka nagmana.” Tama yang ginagawa mo Cedrick. Kausapin mo lang siya. At sakto lang dahil mamaya nasa bahay na kayo.“Parang Oo. Idol ko yan si Papa. Lalo na ng dahil sa career niya. Nailigtas niya ang isang daang babae noon sa human trafficking. Ang lakas ng loob ni Papa na kumalaban ng sindikato. Tumayo siyang witness. And tuluyang napadiin sa sindikato, yung mga larawan na inilabas niya. Hahaha. Ang galing ni Papa. Sa panahon na yun, ang tingin sa kanya bayani. Kaya lang may expiration date at nak