"GOOD afternoon," gigil kong sambit sa kabilang linya. "May I speak to Jaime?"Kung hindi ko lang siya kailangan, hindi ako makikipag-usap sa taong tulad niya."Jaime, speaking."My face crumpled. "I'll kill you.""Tatiana," tawa niya. "Napatawag ka? At bakit mo ko papatayin? Hindi pa nga natutuloy ang—""Shut the hell up. Hindi ko gusto ang sinabi mo kay Ledger. At hindi ko alam kung kakampi ba talaga kita o tuta ka na ng kapatid ko.""Woah, take it easy! Besides, totoo namang kaibigan mo si Plum Roche. I remembered her when I visit you in France.""Wala ka talagang kasing bobo, 'no? Dahil sa ginawa mo, baka matuloy pa ang expansion ng Gil Airlines. Gagamitin niya ko para makuha ulit ang loob ng Roche Clan sa proposal.""Oh, I'm sorry. I didn't know.""Hindi. Nature mo na 'yan. Stupido ka talaga. Nakorner ka lang ng kapatid ko, napakabilis mong kumanta. Hindi mo iniisip ang plano natin.""I'm into it, okay? Uuwi naman na ko sa Pilipinas. I'll focus on our plan.""'Wag na. D'yan ka na
"LOVE is the soil in which the loved ones grow. It enriches the other person without limiting or restricting him. Love elevates humanity. Love signifies light, the source of goodness, the spiritual and the divine."Iyon ang mga katagang tumatak sa isip ko nang mabasa ang buong libro na niregalo sa akin ni Daddy. Love signifies light. And if I compare it to the book that was present in the crime scene, what will signifies dark? The source of evilness?Nagulo ko ang buhok out of frustration. "Nasaan ba kasi ang aklat na 'yon? At bakit wala akong mabili sa bookstore?" bulong ko pa."Because it's sold out."Napatingin ako sa laptop at nakabukas pa rin pala ang skype kung saan kitang-kita ko si Plum na nagpapalinis ng kuko."At baka alam na ng killer na hinahanap mo 'yon," dagdag pa niya. "He or she will do anything to prevent you from touching it.""Gaya ng wine glass, sigurado akong nasa kaniya rin ang librong 'yon," seryosong anas ko. "Pero saan niya tinatago?""Naghalughog ka na sa man
"THE Old Testament is said to be unfinished story because it ends only with the faithful Jesus hoping and waiting for the Messaiah who will fully restore their nation, Israel, just as God had promised them through the prophets."Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang mga salitang 'yon. Dagli akong lumabas ng kwarto at nakangiting tumakbo."Why?" nakangising entrada ni Plum. "Akala mo si Elias, 'no?"Sumimangot ako. "Dumating ka na pala.""I went straight here just to see you." Pinasadahan niya ang kabuuan ko. "You look horrible.""Madaling araw na kong nakauwi kagabi." Malalim ang naging buntong-hininga ko at napatingin sa TV dahil doon nanggagaling ang narinig ko. "Patayin mo nga 'yan."She shook her head. "Hindi ako nakasimba kahapon dahil nasa byahe na kami papunta rito sa Pilipinas.""Ayaw kong marinig 'yan.""Nakakaloka ka, Tatiana. Bakit hindi mo sinabi na na-inlove ka pala sa taong gustong magpari?""What's the difference if I tell you? Walang makapipigil sa gano'n. At mas
"WHAT happened to your eyes?" kunot-noong wika ni Plum. "Did you cry all night?"I looked away. "Of course not.""Kung ang iba mapapaniwala mo, ibahin mo ko. Matagal na tayong magkaibigan, Tatiana.""We're not friends, Plum."Umirap siya. "Best friends.""I don't do any kinds of friends.""Nagsimula rin naman kayo ni Elias sa pagiging magkaibigan."I glared at her. "I said don't mention him.""Dahil naiiyak ka lang?" ngisi niya. "Grabe ka pala magmahal, Tatiana.""Isa pang banat, ipapakain ko sa'yo 'tong kutsara.""Let's eat our brunch na." Naupo siya sa harap ko. "Mom called me. She wants us to be early there."Tumango na lamang ako at nagsimulang kumain. Nasa kalagitnaan kami ng kabusugan nang may mag-doorbell. Agad akong tumayo at tinungo ang intercom.Gano'n na lang ang pagtaas ng kilay ko nang makita sina Yara at Jill. Sa muling pag-doorbell ay doon ko pa lang binuksan ang pinto."Stay there," I warned frigidly. "What's with the sudden visit? The last time I check, we're not on t
"MATTHEWS 6:33. But seek first the Kingdom of God and His righteousness and all these things will be added unto you."Iyon ang mga katagang narinig ko nang makapasok sa mansion. Nadatnan ko sa living room si Daddy Rafael kasama ang kaniyang mga kaibigan sa simbahan at kasalukuyang nagdedebosyon. Hindi siya nakasimba noong Linggo dahil nagkasakit siya dulot ng nangyaring rebelasyon sa paboritong anak.Ilang beses na rin akong pabalik-balik dito upang alagaan siya. Maski si Barbara ay hindi niya kinakausap at ang lutong porridge ni Vivian lamang ang kinakain niya."There are some people who believe in Christ, but do not follow him. Unable to see his light, they do not know that it condemns them. There are good people who do not believe because God wills that they seek the light their whole life."Malalim ang naging buntong-hininga ko at umakyat sa third floor. Nakakailang hakbang pa lang ako ay narinig ko na ang tinig ng mag-ina sa seryosong usapan."M-Mom." Wala pa man ay naiiyak na si
"NANGAILANGAN ng driver ang boss ko sa coffee shop. Mula sa airport, inutos niyang ihatid ko si Jaime pauwi sa Pasig City," walang emosyong sambit ni Elias, tila sinasagot ang tanong sa aking isip. "May kausap siya sa cellphone at nabanggit niya ang pangalan mo, maging ang relasyon niyong dalawa."Napatulala ako, sinubukan kong humugot ng salita subalit walang lumalabas sa bibig ko. Tila nawalan ako ng boses at walang kalagyan ang kirot sa aking dibdib."Tatiana..." basag ang tinig na aniya. "Why did you lie to me?"Napalunok ako at tinago ang nanginginig na kamay sa likuran."I didn't lie to you. I just kept it from you."Malungkot siyang natawa. "You're shameless.""I do. That's my personality."Hindi ko sinabi dahil una pa lang, talo na ko. Papasok na siya ng seminaryo. Wala ring patutunguhan ang one-sided feelings ko. Pero hindi ko inaasahan na talagang kakalabanin ko ang tadhana para sa kaniya."Oh, you do have a visitor."Nilingon ko ang pumaibabaw na tinig at gano'n na lang ang
"CHANGE your clothes," kunot-noong turan ko. "We're gonna be live in the quarters of special forces. Be professional, Sergeant Roche.""Copy that, Captain." Nakanguso siyang nagpalit ng damit saka nakaupo sa tabi ko. "Balot na balot ka naman."Napatingin ako sa suot na white blouse, white trousers at black coat. "May pupuntahan ako after this.""Parang sa korte ka yata pupunta.""Kapag hindi ka nanahimik, doon kita dadalhin."Natawa na lang siya at binuksan na ang projector kung saan nakakonekta ang skype namin. Isang ring lamang ay sinagot na namin ang tawag mula sa France. Naroon sa paligid ang mga kasamahan sa trabaho at sumaludo sa akin."Hi, guys!" kaway ni Plum. "Tu me manques!" (I miss you)Nag-flying kiss pa siya kaya napailing ako. Sabi nang maging professional pero mahilig talaga siyang ihalo ang kalokohan sa trabaho."Ikaw naman, Captain!" yugyog niya sa akin. "Mag-hi ka! Masyado kang seryoso."Agad din kaming tumayo nang dumating si General Marchand at sumaludo sa kaniya.
NAGISING ako dahil sa matinding lamig. Nahirapan akong idilat ang mga mata ngunit nagawa ko ring ilibot ang paningin at natagpuan ang sarili sa hospital."Oh, oh!" turo sa akin ni Blake. "She's awake!"Narinig ko ang sunod-sunod na yabag hanggang tumunghay sa akin ang mukha nina Daddy Rafael, Barbara, Ledger at Vivian. Napangiwi ako saka sinenyasan si Blake na lumapit sa akin."Why? You have something to say?" Marahan akong tumango kaya naman bahagya siyang yumuko. "What is it, Tatiana?""G-Get...out of here.""Pardon?" Mas lalo pa siyang lumapit."Get out of here. I don't want to see all of you."Malakas siyang natawa. "Let's go, guys. She's fine."Sabay naman napairap sina Barbara at Vivian habang sina Daddy at Ledger ay matagal pang tumitig sa akin bago tuluyang lumabas.Napabuntong-hininga ako at tiniis ang kirot sa parte kung saan ako natamaan ng bala. Sanay naman na kong mabaril pero ngayon lang bumaon sa sikmura ko dahil wala akong armor vest.Lumingon din ako sa side table at