Tumunghay ng ulo si Ely kay George. "What happen to her?" tanong niya nang makabalik sa wisyo."Nagkaroon siya ng head trauma. She's been in coma for almost a year. At nang magkamalay siya ay naging ganyan na siya. Walang gana sa buhay. Umiiyak at hindi nagsasalita" paliwanag na sagot ni George. Kaagad na tumayo si Ely at nilapitan si George. Kinuwelyuhan niya ito."Then, why you didn't report it?! Alam mo na may pamilya siya! Alam mo na may maghahanap sa kanya! Alam mo ang buong pangalan ng asawa ko pati na ang pangalan ko! Pero itinago mo pa din ang asawa ko!" galit na galit na singhal ni Ely kay George.Hinawakan lang ni George ang kamay ni Ely at tinanggal ang kamay nito sa kuwelyo niya. Tinanggal naman iyon ni Ely at pinagpagan ni George ang kuwelyo pati na ang polo na suot. Animo'y may dumi ang damit niya."Itinago ko siya dahil sa kalagayan niya. Dito ko siya sa bahay ko inilagak at ginamot. At first, I didn't know na may asawa siya. Until I confirm na buntis siya. She is two
Pauwi na si Ely nang bahay. Kahit paano ay nabunutan siya ng tinik nang makita ang asawa. Malungkot lang na naging ganoon kasama ang naging karanasan ni Cory sa ibang tao."I promise, Baby. Pagbabayaran nilang lahat ng ginawa nilang kahayupan sayo! Hindi ako titigil hangga't hindi mo nakakamit ang hustisya" usal na pangako ni Ely. Matalim na tingin ang naipukol niya sa daan.Nakarating na siya nang bahay. Madaling araw na. Tiyak na tulog na ang mga anak. Pagkapasok sa loob ng bahay ay dire diretso siya sa taas sa kuwarto ng mga bata.Una niyang pinuntahan ang kuwarto ni Calli. Dahan dahan niyang pinihit papasok ang seradura ng pinto. Nakita niya ang anak na mahimbing nang natutulog. Agad na nilapitan ni Ely ang panganay na anak. Umupo sa gilid ng kamay at hinaplos ang buhok ni Calli. Saka kinintalan ng halik sa pisngi. Tumayo na siya at inayos ang kumot ni Calli. Saka umalis sa kuwarto ng panganay na anak.Sumunod na pinuntahan niya ay ang kuwarto ng bunsong si Elias. Ang kuwarto ng a
Binuksan ni Ely ang pinto sa passenger seat at magkasunod na bumaba ang dalawang anak niya. Hinawakan ni Ely ang kamay ng dalawang bata."Tatay, kanino po itong bahay?" nakatubghay ang ulo sa ama."Makikita niyo, mga Anak. Kung sino ang pupuntahan natin sa bahay na iyan" turo pa ni Ely sa bahay. Mataman lang na nakatitig sina Calli at Elias sa bahay.Ely's hearts beat so fast. He couldn't imagine what his children will felt when they saw their mother. Their longing for their mother will disappear the moment thar they will saw Cory. It will probably the best day of his life. After a year they will be complete as a family.Manang Matilda open the door for them. Ngumiti si Ely sa matanda. At bumati. "Good morning po. This is my kids, Calli and Elias" pakilala niya sa dalawang anak."Magandang umaga din sa inyo. Kay ganda at guwapo naman ng anak mo, Ely" tumingin si Ely sa dalawang bata at ngumiti."Thank you po""Pasok na kayo sa loob. Kanina pa kayo hinihintay" aya ni Manang Matilda sa
Kaagad na tinawagan ni Ely si George. Hindi na niya malaman ang gagawin. Sobrang natataranta na siya sa mga ikinikilos ni Cory."Anong nangyari?" bungad na tanong ni George. Nasa may pintuan pa lamang ito at palipat lipat ng tingin sa mag asawa."Bigla na lang siyang umiyak. Pagkatapos nakatingin lang siya sa akin at hindi niya ako matandaan" sagot ni Ely. Ang mata niya ay nakay Cory.Nilapitan ni George ang kapatid. Tumayo si Ely at pinagmamasdan lang ang pagsuri ni George sa asawa niya. Hinawakan ni George si Cory sa dalawang kamay nito."Makinig ka. Diretso lang ang tingin sa akin. Gusto kong sagutin mo ang mga itatanong ko." saad ni George. Tumango ng ulo si Cory at nakatingin lang sa mga mata ni George "Anong pangalan mo?" tanong ni George."Cory Luna" mabilis na sagot ni Cory."Kilala mo ba ako?"Tumango ng ulo si Cory."Doc. George Sta. Maria" sagot ni Cory."Eh, siya. Kilala mo ba siya?" turo ni George kay Ely. Mataman lang na naghihintay si Ely sa isasagot ni Cory."Ely?" tum
Isang linggo na ang nakakaraan. Nasa bahay pa din ni George ang mag anak nina Ely at Cory. Unti-unti nang bumalik ang sigla ni Cory. Maaliwalas na ang mukha ngayon. Walang bakas nang mga nagdaan pait ng nakaraan sa buhay niya. Sana ay maging ligtas pa din ang buhay nilang buong pamilya.Marami ang nagbabantay sa labas. Iyon ay mga hiling ni Ely kay Tito Omari. Kailangan niyang masiguro ang kaligtasan ng kanyang pamilya. Lalo na alam nilang malaya sa labas na nakakagalaw ang mga taong gumawa ng masama sa asawa niya. Ngayon nga ay bantay sarado ang buong lugar ng bahay ni George. Walang sinuman ang nakakapasok. Maliban na lang sa kapatid nina Cory at George. Si Carvie. Nalaman na din nito ang nangyari sa kapatid. At alam na nito na nakakatandang kapatid nila si George. Sa una, ay nagulat si Carvie. Tinanggap din niya nang maluwag ang Kuya niya. Iginugol ni Cory ang buong isang linggo sa pag aalaga at pag asikaso sa kanyang mga anak. Bumabawi siya sa isang taon na hindi niya nakasama an
"I told you na hindi ko na dapat pa na binuhay ang babae na iyon! Ayan, napahawak na tayo! Mabubulok tayo sa kulungan nito" sabi ng isang hindi pamilyar na boses."Ikaw lang ang makukulonh at hindi ako! Hindi ko hahayaan na mangyari iyon, Martino! Na patayin no ang kapatid ko. Ang usapan natin hindi mo idadamay ang kapatid ko sa planong ito. Itinuloy mo pa din. Pinayagan ko nang pagbuhatan niyo ng kamay ang sarili kong kapatid! Isa lang naman ang pinakiusap ko sayo. Ang huwag siyang patayin" litanya ni George sa kanyang kausap."Hinayaan kitang makapaghiganti sa asawa ng kapatid ko! Pero, wala sa usapan na papatayin mo pati ang kapatid ko. Wala naman kasalanan sayo si Cory. Ngayon na nagawa mo na ang gusto mo. Kukunin ko na si Gemma sa iyo! At isasama ko na siya magpanibagong buhay sa malayo. Hindi ko na mapapayagan na mailayo mo ulit si Gemma sa akin." dagdag na sabi ni George."Paano mo isasama ang anak ko kung ganyan siya? Tingnan mo nga, George!" sabay turo sa anak na nakatulala a
Ilang araw pagkatapos ng insidenteng isinawalat ni Cory ay naging tahimik ang buhay nilang mag asawa. Umuwi na sila sa bahay nila. At dumadalaw na lamang si George sa mag anak. Kasama na din na naninirahan sa bahay ni George si Carvie.Hindi pa tapos ang laban nila para tugusin ang gumawa niyon sa kanya. Tahimik na kumakalap ng impormasyon ang mga kapulisan. Ngayon ay naghihintay at nag iingat sila sa mga puwedeng mangyari. Para sa kaligtasan, hindi lang nang buhay ni Cory kundi ang lahat ng mga taong malapit sa kanya. Lalo na ang tatlo nilang anak. Ayaw din nilang madamay ang mga ito ag pagbuntungan ng galit. Ang walang muwang nilang mga anak. "Nanay, puwede po ba kaming maglaro ni Elias sa labas?" pagpapaalam na sabi ni Calli sa ina. Yumuko si Cory at pinisil ang ilong ng panganay na anak."Oo naman. Pero hindi puwedeng lumabas sa may gate. Doon lang kayo sa hardin. Dadalhan ko kayo ng meryenda doon ni Elias" magiliw na sagot ni Cory. Nangislap ang mga mata nang dalawang bata."Sal
Malakas na nahampas ni Ely ang manibela. Kung kailan siya nagmamadali. Saka pa siya maiipit sa traffic. Wala siyang magawa kundi ang maghintay. Masyado na siyang nag aalala para sa kalagayan ng mga anak. Pati na din sa kalagayan ng asawa niya. Kagagaling lang ni Cory at ayaw na ni Ely na bumalik ang sakit ng asawa. Sana lang ay hindi totoo ang hinala niya. Huwag naman sana ang kanilang dalawang anak."Cory!" alalang alala na tawag ni Ely sa asawa. Mabilis ang paghinga sa hingal dahil sa pagmamadali. Hinahanap ng mga mata niya ang asawa na ayon kay Edna ay kanina pa hindi humihinto sa pag iyak."Sir Ely?" si Edna ang nasalubong niya sa sala."Ang Ma'am Cory mo?""Nasa kuwarto niyo po. Kasama si Ditas at Yaya Katring. Kanina pa po umiiyak si Ma'am. Nag aalala na po kami ni Ditas" sagot ni Edna. Mababanaag ang ang takot para sa kaniyang aamong babae. Mabilis pa sa alas kuwatro na tumakbo si Ely pataas ng hagdan. Papunta sa kuwarto nilang mag asawa. Nang makarating sa tapat ng pinto ay k