Kabanata Cuarenta y seis

Nakita ko ang tuwa sa mukha nang anak ko nang makita ang ginawa namin para sa kanya.

"Thank you, kuya's, ate, at bunso!" sigaw ng anak namin sa mga kapatid niya.

Tinulak ko na ang anak ko papasok sa loob ng condo namin. Tinabi ko ito sa gilid at binuhat ang anak ko para i-upo sa sofa namin.

"Wala ka bang nararamdamang iba?" tanong ko kaagad sa anak ko pagkatapos ko siya i-upo.

"Wala, dad okay naman ako." sabi ng anak ko sa akin.

Naiwan sa sala ang magkakapatid at hinayaan naming mag-usap sila sumunod ako sa asawa ko.

"Masaya ako na kasama na natin siya," nasabi na lang niya mula sa lababo hindi siya humaharap sa akin.

Niyakap ko siya mula sa likod niya at narinig ko ang hikbi niya.

"Masaya rin ako na kasama natin ang anak natin, at alam mong masaya rin siyang magkakasama na tayo," sagot ko sa kanya.

Hinigpitan ko lalo ang pagkaka-yakap ko sa kanya dahil ramdam ko pa rin ang takot niya para sa sakit nang