KABANATA 126

Happy

Pumasok ako sa bahay, may mga katulong na tumingin sa akin, hindi nagtaka sa presensya ko. I guess sinabi na nila ang pag bisita ko.

Hindi pa ako naka hakbamg tuluyan papasok may sumalubong sa akin. Nakahawak siya sa kanyang bibig habang na tumingin sa aking naluluha. Malungkot akong ngumiti sa kanya at lumapit para yakapin siya ng mahigpit.

"Mama." Ngayon ko lang ulit siya nakita after 8 years.

"Anak, umaygahd you're here!" natutuwang sabi niya parang maiiyak na habang niyakap ako. Kahit nag uusap kami sa cellphone, iba parin pala talaga sa personal.

I miss her so much.

Bumitaw ako sa kanya para tingnan ang buong kalagayan niya. Lola is right, she looks fine but still, I need to ask her.

"How are you?"

Ngumiti siya sa akin at hinila ako papasok sa bahay. Parang dito siya nakatira. Binigyan siya ng magandang buhay ni lola and I should thank her later for that.

"Okay lang ako anak, ikaw?" tanong niya habang nakatitig sa akin. Inalis niya ang luha sa pisngi ko kaya ganun rin