KABANATA 130

Mike's POV

Pinanuod ko ang anak kong malungkot habang nakatingin sa kanyang mommy na umakyat sa itaas para magpahinga. seven years ko ng alam na ligtas ang isang anak ko.

"Ville," tawag ko sa kanya. Tumingin agad siya sa akin pero malungkot pa rin ang mukha. I created his name, I remembered that time with Lyra.

"Daddy, mommy is okay right?" malungkot nitong tanong sa akin.

"Yes baby, she needs to rest," seryosong sabi ko. He's guilty, I saw the guilt in his eyes. He's guilty of hiding everything from Lyra.

"I hurt her," malungkot niyang sabi. Napatitig ako sa anak ko habang nasasaktan dahil sa kanyang mommy. May realize ako habang nakita ko siyang ganito.

"Ville, it's not your fault," mahinahong singit ni lola at hinarap sa kanya si Ville.

"But mommy is hurting," naiiyak na naman niyang sabi. Mas lalo akong natigilan at the same time nasaktan habang nakatingin sa kanya.

"Ville, your mommy is just tired," paliwanag rin ni Lee sa kanya. Tinulungan na nila si lola dahil panay sisi nito