CHAPTER 29

Bakit nga kaya ako iniwan ng mga magulang ko?

Pero ayos lang naman. Kahit minsan naiisip ko pa din sila.

Kahit minsan naiisip kong hanapin sila.

Ayos lang naman din sa akin na ngayon ayos na rin ako. Nasa labas na nang bahay ampunan at may chance na hanapin sila. But, for now ay focus muna ako sa paparating kong kasal sa damuho na siraulong lalaking kasama ko.

Hay naku.

Buti nalang talaga andiyan sila auntie at uncle. May kakampi pa ako. And kasama na dun si Mother superior na siyang naging Ina sa akin nung mga panahon na nasa bahay ampunan pa ako.

Hala! nang biglang naisip ko si Mother superior.

Kamusta na pala siya?

Oh my gosh! Nakalimutan ko na pala ang galain sila. PATI YUNG MGA BATA. buti na lang naalala ko.

Baka magtampo na sa akin yung mga bata. Dahil sa may katagalan na ako hindi nakakagala sa kanila. Dahil yon sa board exam ko. At busy sa pagrereview.

Alam naman nila yon. I need to focus muna at dapat makapasa ako agad sa bar exam. Nang makahanap ako nang work at masup