CHAPTER 36

CHAPTER 36

Napakaraming mga tao sa napaka lawak na airport. Maiingay ang mga sasakyan ang ilan mga bumubusina gawa ng naaabala sila ng mga sasakyan na mga nasa unahan nila. Mga nagmamadali. Ang ilan naman ay hindi. At sa isang gilid. Sa may parking lot. Duon pumarada sa sasakyan ni Carl. Huminto na siya sa isang pwesto kung saan may isang sasakyan ang umalis at siya ang pumalit sa inalisan nitong pwesto. Swerte ni Carl. Punuan na rin kasi maging sa parking lot ng airport. Nahirapan nga siya makakita ng pwesto. Ilang beses pa siya nag-paikot-ikot sa loob ng parking lot. Makahanap lang ng ma-paglalagyan ng kanyang sasakyan. Buti nalang at sa edad niya ay malinaw pa ang kanyang mata. Agad siya na umabang sa malapit sa pwesto nung aalis na sasakyan. Nang nakaatras at abante paalis. Agad siya sumulong at minaneho ang sasakyan niya upang siya naman ang pumalit sa pwesto ng umalis na sasakyan. Buntong hininga siya na natawa. Napailing ang kanyang ulo sabay napabuga. Tapos ay ngumiti. Bumaling