Chapter 25Naglakad ako papunta sa dati kong opisina. Aligaga si Ann nang makita ako pero kahit ganoon ay pinagbuksan niya ako ng pinto. The familiar yet familiar office welcomed me.And expected, Kyla entered too with her raging eyes."This is my office! I am the Ceo of this company! Wala kang karapatan na umasta na pag-aari mo 'to!" sigaw niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.But as much as I can I won't go closer to her. Sa galit niya ay mukhang masasaktan niya ako ngayon."You are stupid! Dad called me to help you! The company is failing because of you!" sigaw ko pabalik kaya mas lalong umapoy ang mga mata niya sa galit.She was about to shout again but Mom and Dad entered."Dad! What do you mean by this? Kaya ko 'to," nanginginig na sambit ni Kyla pero sinulyapan lang siya ni Daddy at kaagad ring tumingin sa akin."Chloe, this company is also your obligation. This company feed you," sambut ni Daddy kaya nalaglag ang panga ko.I can't believe him."What?" gulat at galit na tanong
Chapter 26The next day, a lot of business trips welcomed me. I want to act like I'm sick because I am too lazy to do it all but I can't. I came here for this. For the company. So I need to do this.I went to Singapore, Thailand, Taiwan and Japan for three days. It was exhausting but a little bit worth it because I closed every deal with the new found investors. At unti-unti na ring bumabalik ang mga dating investors kaya medyo nakakatayo na ang kompanya.Nang makabalik ako sa Pilipinas ay ramdam na ramdam ko ang pagod ko sa pagpapalit-palit ng bansa at ng klima. Dumiretso ako sa unit ko at natulog ng tatlong oras. And I woke up around one in the afternoon so I decided to just eat outside and to visit the company.Wala sa sarili akong naglalakad papasok sa loob ng building habang hawak ang fruit tea sa kaliwang kamay ko. My baby must also be tired. Napabuntong hininga ako saka napabuntong hininga. I am craving for something again. I want sinigang. But the thing is, I want sinigang co
Chapter 27I'm nervous that Kyla must be right. Dad might pass this company to me. He always calls me to consult me about everything. At hindi niya naman gawain iyon noon. He complimented me because I managed to lift the company up in just a short period of time.I must be happy this is what I dreamt of. Pero parang may iba. May may mali. I know Dad. He's bright. At lahat ng tumatakbo sa isipan niya ay planado niya ng husto.I'm already ten days here in the Philippines. Hindi ko alam kung paano ko nagawa 'to. Masaya ako dahil ang bilis ng mga oras. Hindi ko na lang namalayan. I can say that the company is in good state now. Kaunti na lang at babalik na ito sa itaas."This is not good," komento ko sabay iling nang ipakita ni Kyla sa akin ang project na approved na sa kanya.Napakunot ang nop ko nang mapabuntong hininga siya. Na tila pagod na siya sa mga ginagawa niya."Pag-isipan mo naman lahat," inis na sambit ko na siyang dahilan para mapairap siya."Yes, Ate," sarkastikong sambit n
Chapter 28"D*mn, bobo ka pala. You are not really smart," muling sabi niya saka umiling dahil sa nalaman.I sighed."Kahit saang parte tingnan ikaw ang mali. If I were his girlfriend I'll kill you," Kyla added so I glared at her.Inirapan niya ako at inirapan ko rin siya.I know that I was wrong. That is why I am trying to do the right thing from now. But it's harder than I think. I didn't plan to fall in love with him. Hindi ko plinano na mawawala sa isip ko noon na nagpapanggap lang kami. Nabulag ako sa saya at kalayaan noong mga oras na kasama ko siya. His comfort decieved me."Anong gagawin mo?" tanong niya ulit na ikinailing ko."That's why I need to go back to London," sagot ko na ikinabuntong hininga na niya."Pinagulo mo lang ang sitwasyon. I think Dad won't let you," napalunok ako.I need to go back to London as soon as possible. "They won't know about my pregnancy. Don't tell anyone," sabi ko habang nakayuko.I am so afraid for my baby."D*mn you, Chloe. I don't know what
Chapter 29I drove my way home while crying. Pilit kong pinapatigil ang mga luha ko sa pagtulo pero sadyang ayaw nilang tumigil. Why the h*ll I'm crying?!I love him!I didn't how I managed to fall asleep that night bringing that heart ache. Paggising ko nandoon pa rin ang sakit pero tanggap ko na. My heart was used to get heart. Kaya kapag nasasaktan ako parang normal na lang. Mabilisang dadamdamin pero matatanggap ko rin.What's the matter if they kissed?They are engaged so they must really kiss.Nakuha ng pagsusuka ang buong pag-iisip ko sa umagang iyon. And after that I am so tired to even go to work but I forced myself. Nang tingnan ko ang mukha ko sa salamin ay kitang-kita ko ang pamumutla ko.Nag-aayos pa lang ako ay biglang nag-text si Kyla na ipinagtaka ko.Kyla:Dad's here, hurry up.Nangunot ang noo ko.Bakit na naman siya nandoon?Mas binilisan ko ang pag-aayos. After awhile I received a message again from a foreign number. Nangunot ang noo ko saka mabilis iyong binuksan
Chapter 30I was surprised the next day to see John in our company. He's with Dad. At kakalabas ko pa lang sa elevator ay nakita ko na silang naglalakad papunta sa opisina ni Dad.Sinundan ko iyon ng tingin bago ako dumiretso sa opisina ko. After awhile John entered my office with his big smile. Tinaasan ko siya ng kilay."Won't you welcome me?" natatawang tanong niya na inirapan ko na lang."Did Dad present the proposal?' balewalang tanong ko. I made that proposal last night. Pinagpuyatan ko iyon dahil iyon ang gusto niya.Nagkibit balikat siya saka marahan na tumango."Yes," sagot niya bago umupo sa silyang nasa harap ng lamesa ko."Aside from business proposal he also proposed something," he said and this time I looked at him."What is it?" kuryusong tanong ko. "He wants me to marry you to strenghten the bond of our companies," sabi niya kaya namutla ako at napakuyom na lang sa kamao ko."No way," madiin na sambit ko kaya marahan siyang tumawa at umiling."I guess he doesn't know
Chapter 31Hindi ako hinayaang lumabas ng building kung hindi natapos ang oras ng trabaho. Dad's really serious about caging me. Mas nadagdagan ang galit ko dahil habang nagmamaneho ako pauwi ay may nakasunod sa akin na alam kong mga tauhan ni Dad.Hindi pa ba siya kuntento na hindi niya ako hinayaang makakuha ng ticket? I'm sure he used his connections so I can't leave this country. This is too much.Nang makauwi ako ay mabilis akong naghanap ng makakain pero wala akong mahanap. My fridge is empty and I have no stocks. Kahit pagod na pagod ang katawan at ang isip ko ay mabilisan akong nagbihis ng damit saka pumunta sa malaking grocery store.I was too exhausted when I get there. Ngayong nandito na ako sa grocery ay saka ko naisip na sana nag utos na lang ako ng kung sino para bumili ng grocery para sa akin. But that realization is already too late because I am here.I rolled my eyes for my stupidity before getting a push cart to start.Inuna ko ang mga ibang kakailanganin ko tulad ng
Chapter 32"Stop, we can't let Dad's men follow us," biglang sabi ko kaya mabilis niyang tinabi ang kotse. She went out and she talked to Dad's men. Ilang sandali pa ay bumalik siya sa loob ng kotse."I told them that I'll be with you so they don't need to follow us. Sinabi ko rin na dalhin nila ang groceries and kotse mo sa penthouse mo. They have access, right?" tanong niya na ipinagkibitan ko lang ng balikat."They will find ways," sabi ko saka dahan-dahan muling napapikit.Ilang sandali pa ay nakarating kami sa sinasabi niya. The clinic was about to close but we used our names so they still let us in. Sobrang kinakabahan ako. I've been so stress this past few days. At ilang beses na ring sumakit ang tiyan ko.I am afraid of the possibility that my baby is in danger. Kung may mangyaring masama sa anak ko ay hindi ko mapapatawad ang sarili ko.The Doctor smiled at me. I guess she's just in her mid forties."Good evening," she greeted and I nodded a bit because of that.After a while