CHAPTER 38.2

Nagpatinaod ako sa kanya. He carried me and we both went outside the bar. Nahihilo ako habang nakakapit sa leeg niya kaya pinikit ko ang mga mata. The next thing I knew, I am already inside his car. He put my seat belt on, silently at mabilis na umikot sa kabilang side ng sasakyan para sumakay.

Sa pagod at pagkahilo ay pumikit na lang ako ulit. I was fell asleep, when I opened my eyes, nakahinto na ang kotse sa isang bahay. Sa bahay kung saan siya titira pag-grumaduate siya ng high school. Gabi na rin at wala nang tao sa labas pero maliwanag ang daan dahil sa ilaw na galing sa mga poste.

"Now talk," mahinang na sabi ko. Hindi siya tinitingnan.

"Okay," nagbuga siya ng hangin. "I didn't know why you were angry but because of what happened at the bar. Nagka-idea na ako," umpisa niya. "I saw Alison holding my cellphone early in the morning of January 1st. You called and she's the one who answered it, but I swear to God, Ava! Kung ano man ang sinabi niya sa'yo para hindi sag