CHAPTER 46.2

Kaya gusto ko nang bumalik ang alaala ko sa lalong madaling panahon. The doctor said, don't pressure myself to return my memories because it might be risky to me. Malaking surgery ang nangyari sa ulo ko at baka may mangyaring masama sa'kin kung magtri-trigger agad ang alaala ko.

Ayoko namang mangyari 'yon. I'm lucky that I'm still alive right now. Sobrang laki ng natamo kong sugat mula sa aksidente at hindi biro 'yon.

I just want to remember everything as long as I can, so I may not be confused anymore. Ang hirap kasi ng ganito. Hindi mo alam kung anong meron sa'yo.

"I cooked you some food. Kumain ka na," sabi ni Blake nang nakapasok kami sa kwarto ko.

Napangiti ako nang makitang may mga pagkain nga sa table ko. Mabilis akong pumunta doon at umupo. "Oh, yes!" I exclaimed out of enjoyment. There's a lot of food here! Adobong baboy at may prutas din.

"I wanted to baked you some dessert like cream cheese because you like that. Naisip ko na sa susunod na lang dahil k