Chapter Fifteen

I composed myself first before going inside the hotel room upang kuhanin na ang mga gamit ko. Nadagdagan lang 'yong sakit sa puso ko dahil sa nasaksihan ko. Pero ayokong ipakita sa kanila na sobrang apektado ako dahil do'n.

And I already removed Ethan from my life. 

"Zeph, are you really okay? Bakit namumugto ang mga mata mo?" Biglang tanong ni Jam sa 'kin habang nagsusuklay ako ng buhok. 

Napatigil ako sa ginagawa ko at diretso lang akong tumingin sa salamin. Namumugto ngarang mga mata ko kakaiyak kaya napahinga ako ng malalim. Paano ko na 'to itatago? 

"Why do I even bother asking you? Alam ko namang hindi ka okay. Pero hindi ka rin naman nagsasabi kung okay ka ba o hindi." Sabi niya sa sarili niya at humarap sa akin.

"Pero huwag kang magsinungaling sa akin today! Never ever tell me that you are okay when in fact, you're not!"