KENNETH’S POV
“Good morning, Kuya,” bati ko sa guard ng school namin.
“Oh, good morning din, Kenneth. Himala, aga ngayon ng pasok mo.”
“Maaga lang po ako nagising.”
“Klaseng kakaiba ang ngiti mo ngayon. May girlfriend ka na nho? Sino naman kaya itong malas na babae ang naloko mo ngayon?”
Natawa naman ako sa sinabi ni Kuya, “Wala po akong girlfriend. Magiging girlfriend pa lang.”
“Naku, sana ay huwag siya magpaloko sa iyo.”
“Huwag naman po ganon,” nagtawanan na lang kaming dalawa, “Sige po. Punta na po ako sa room.”
“Sige. Ingat.”
Siya si Kuya Luis. Ilang taon na rin yan guard dito sa school namin. Hindi pa ako nag-aaral ditto ay nandito na raw siya. Habang naglalakad a
JAIRAH’S POV“Okay ka lang ba talaga?”Simula kaninang umaga, kanina pa ako kinukulit ni Gab. Naka-ilang tanong na siya sa akin kung okay lang daw ba ako. Gabi na kasi nung nagpakita ulit siya. Hindi naman niya binanggit kung saan siya nagpunta kaya nagso-sorry siya sa akin dahil hindi niya ako nasamahan kahapon.“Oo nga. Okay lang ako.”“Sure?”“Very sure.”Mag-iisang buwan na pala kami magkasama ni Gab kaya sobrang closed na kaming dalawa. Sobrang bait lang niya. Kaya siguro siya naging anghel. Ang swerte ko naman sa guardian angel ko mabait na, gwapo pa.“Oh, bakit ka nakatitig sa akin? May dumi ba ako sa mukha?”Natauhan naman ako sa tanong niya. Napatitig na pala ako sa kanya.“W-Wala. May i
JAIRAH’S POV “Happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday, happy birthday, happy birthday to youuuu.” Naalimpungatan ako sa pagtulog dahil may narinig akong nakanta. Hindi ko sana papansinin pero biglang bumukas ang ilaw ng kwarto ko. Hindi nga pala bukas ang ilaw ng kwarto ko kapag natutulog na ako. Hindi lang ako sanay at hindi rin talaga ako makatulog kapag ganon. “Happy birthday, Ash!” Kung kanina may nakanta ngayon naman may sumigaw. Tinanggal ko na ang pagkakatalukbpng ko ng kumot para makita sila. Nasilaw pa ako pagmulat ko pero agad din naman luminaw ang paningin ko. Nakita ko si ate na nasa harapan ko at may hawak na cake na may nakasinding kandila. Habang nasa kaliwang parte ko naman Chandra na may hawak na tatlong lobo sa kaliwang kamay at cellphone naman sa kanang kamay. “Anong ginagawa mo?” tanong ko sa kanya.
CHANDRA’S POV“Sige, ate. Thank you. Ingat ka dyan,” saad ko sabay patay ng cellphone.Tinawagan ko si ate para magpaalam na pupunta ako kina Ash dahil birthday nito at plano ni Ate Sam na i-surprise siya mamayang hatinggabi para sakto na birthday niya. Sinabi ko naman na pupunta naman ako sa ospital after ng celebration.Mag-iisang buwan na rin ng ma-hospital si Kuya Aga. Nagising na pala siya noong una pero bigla rin daw nacomma ulit. Sabi ng doctor may mga ganoong pangyayari talaga miski sa mga iba nilang naging pasyente. Pero habang tumatagal, bumubuti naman daw ang kondisyon ni Kuya Aga.“Happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday, happy birthday, happy birthday to youuuu.”Kanta naming ni Ate Sam pagpasok sa kwarto ni Jai. Nandito na ako sa kanila. Mga 10
Chapter 29CHANDRA’S POVMasasaulo ko na mga presyo ng mga tinda nila dito sa tagal pumili ng lalaking ‘to ng damit na pamalit niya. Buti na lang gabi na, kakaunti na mga tao. Nandito kami ngayon sa Penshoppe sa SM. Not bad malapit na rin sa ospital.Napagod na ko kakalibot dito kaya umupo na lang ako sa isang upuan. Pwede naman siguro umupo. Bakit pa sila maglalagay ng upuan kung bawal di ba?Buong byahe kanina papunta dito, tahimik lang ako. Ikaw ba naman kasama mo yung boss mo tapos first time mo pang makita sa personal. May pagkamahiyain din naman ako minsan kahit konti.Nakalimutan ko pala itext si ate. Siguradong kanina pa yun naghihintay. Alas-8 na ng gabi.To: Ate CasAte, nandito lang ako sa SM. May tinatapos lang.“Nasa trabaho ka pero puro cellphone inaatupag mo.” 
JAIRAH’S POVSa buong buhay ko, hindi ko aakalain na makikita ko sa salamin na nakasuot ako ng dress at may mga nakalagay pang mga blush-on at liptint sa labi ko. Ganito pala kapag talagang masasabi kong mukha talaga akong babae, nagmukha akong tao. Kung tatanungin niyo kung sino nag-ayos sa akin, walang iba kundi sarili ko. Nagtanong muna ako kay Chandra dahil alam kongkahit konti may alam siya about sa mga ganitong bagay tapos nanood na lang ako sa youtube ng tutorial.“Ganda naman po,” napatingin ako sa likod ko kung saan may nagsalita.“Talaga?”“Maganda ka naman talaga. Hindi ka lang mahilig mag-ayos.”Nag-init bigla ang pisngi ko sa sinabi niya. Masyado na niya akong pinupuri baka mamaya mahimatay na ako sa kilig.“Tara na?” yaya ko sa kanya.“Tara.”
JAIRAH’S POV“Congratulations, ate,” bati ko kay ate pagkatapos niyang magupit ang ribbon kasabay ng malakas na palakpakan ng mga tao. Nandito kami ngayon sa matagal ng pangarap ni ate, ang magkaroon ng sariling negosyo.Isang taon na rin ang nakakalipas ng mapromote si ate sa kanyang trabaho. Simula noon ay nakapag-ipon na siya para sa kanyang plano na makapagtayo ng kanyang business na bakeshop. Kung noon puro pandesal lang ang ginagawa niya, ngayon nag-level up na, From pandesal to cakes. Alam ko naman na may talent si ate sa mga ganitong bagay kaya pinush ko siya na magtayo ng ganitong business.“Thank you, Jai.”Si Chandra rin syempre hindi ‘yan mawawala ditto. Para na rin namin siyang kapatid ni ate. Ngayon lang ulit kami niyan nagkita dahil balita ko stress na stress siya ngayon sa work niya dahil last time nakilala na raw niya yung boss niya. Nakabanggaa
JAIRAH’S POVWe can’t really say the life of people. Minsan nasa ibaba, minsan naman ay nasa itaas. Mayroon din naman na kung sino ang nasa itaas ay napapapunta sa ibaba at ang nasa ibaba ay napapapunta sa itaas. It’s been one year and now, Ate Sam has her own pastry bakery restaurant. I know some of you will think na bakery na nga, restaurant pa. I just suggested it to my sister that why not that her bakery would be like a restaurant so that her customers can have a dine-in.“Oh, tulala ka na naman diyan. Anong iniisp mo?” Ate Chandra asked. She is in front of my room.“Wala ate. I just can’t imagine our life now. Hindi ko alam na magiging ganito buhay natin.”She walked inside and sat beside me in my bed.“That is because of your hard work.”“Hey! It’s just not only because of me. It
JAIRAH’S POVI’m on my way to Batangas. Doon kasi naka-franchise yung bagong business ni Ate na binigay niya sa akin. Ate Sam wants to buy a car for me so that I will not always commute and for less hassle but I said that not this time. There are another things we can bought instead of a car for me.1 hour to go before I open the pastry bakery but I’m still here in Laguna. It’s second day of my work but I am sure I am very late. We heard from the other drivers that there was a car accident so that it is so traffic. By the way, I decided to ride in a bus.After 10 minutes, I decided to get off the bus and walk until I surpass the traffic. Wala pa ako sa trabaho pero mukhang haggard na agad ako. I sent a message to one of my staff that I will come late so that I gave them a permission that they can open the pastry bakery at exactly 8am if I am not still there.Habang naglalak