ITINAPON namin ang mga kalat namin sa garbage bin at saka sabay na naglakad pabalik ng parking lot. Still hesitant, mabagal ang naging lakad ko papalabas ng mall at mukhang nahalata iyon ng kasama ko."Ano? Ayaw mo pang umuwi? Pasara na ang mall. Do you want coffee?" Tanong sa akin ni Geo. Umiling ako. I know na nag-aadjust pa si Geo sa timezone at malamang ay may jetlag pa. Panigurado, inaantok na talaga siya. I cannot drag him on my silly plan just because naghihimagsik ako kay Jascha. Labas siya doon. I stopped walking, Geo too.I forced a smile and tried to look as normal as I can. I fumbled my phone on my bag and acted surprised."Oh, nandito pala si Calista." I lied, looking at my phone screen."Oh?"Tumango tango ako, "Nag-aaya na manood ng sine." I lied again."At this hour?" Tumingin si Geo sa wristwatch niya.Tumango ulit ako. "Last full show.""Alright, should I bring you at the cinema?""Hindi na, ako na. Kaya ko naman." Ngumiti ako at naglakad sa direksyon papuntang cinema
"LILIGAWAN kita ng tama.. 'Panaginip o totoong buhay?No, no.. Hindi maaring true to life iyon. Dahil kung oo, bakit katabi ko ang lalaking nagsabi non? He's half naked and I am wearing his shirt, on his bed. Kung bumalik ang panahon sa 1920s, mag-dampi lang ang kamay namin ay kailangan na naming magpakasal.Ganito ba ang manliligaw?Kumilos si Jascha mula sa pagkakahiga, ibinagsak kong muli ang likod ko sa kama para magpanggap ng tulog pero bago pa man ako pumikit, nagtama na ang mga mata namin ni Jascha. Kinusot niya ang mga matz niya pagkatapos ay nginitian ako.Ayan na naman. Yung ngiti na naman na yan.Mabibihag na naman ako, tapos masasaktan. Ako lang ata ang inilalagay sa isang cycle at kabisado ko na ang panganib pero parehas na cycle pa din ang daraanan ko."Hi.." Halos bulong lang iyon. Nakangiti pati ang mga mata niya. 'Masakit ba ang ulo mo?"Bago pa man din ako sumagot ay sabay naming narinig ang pagtunog ng doorbell sa ibaba ng kanyangbahay."Can you get that?" Tanong
MERONG mahinang music sa blutooth speaker nang marating ko na ang rooftop. Hindi ko maiwasan ang makaramdam ng nostalgia. Merong carpet at maraming scented candles sa paligid. Naroon si Jascha, nakaupo, merong pizza at ice cream sa harapan niya."Hi.." Ngiting ngiti na bati niya.Umupo ako sa kanyang tabi at tumingala. "Maaga pa pero tanaw ko na." Itinuro ko ang buwan. Mapula ito kaysa karaniwang kulay pero mababa pa lang ito."Did you know that the last super blue blood moon was in 1866?"Tumango ako. "We're lucky.""Today is the day that we are closest to the moon and the moon, earth and sun are perfectly aligned. Alam kong alam mo.""Di ba sabi nila kapag merong ganyang phenomena, merong nababaliw?" Ngumuso ako at binuksan ang isang tub ng ice cream."Siguro ako. Baliw na nga ata ako." Tumingala si Jascha at bumuntong hininga. 'May amnesia ka lang, hindi ka pa baliw." I corrected."Baliw sa pag-ibig. Sa feelings. Dito." Itinuro ni Jsscha ang puso niya."Ang ganda ko kasi." Biro ko
"TINGNAN mo nga naman.. Napakaingrata din niyang biyenan mo. Hindi pa pala siya tapos sa hatred niya sayo, ano?" Maingat na iniabot sa akin ni Calista ang isang tasa ng tsaa at umupo sa couch sa pansamantalang magiging kuwarto ko. Parehas kaming nakasilip sa bintana at tanaw ang swimming pool ng kanilang pamilya.There's a void on my stomach but I cannot take a decent meal to eat. Panay ang iyak ko. Kahit ang mga salita ko ay naging limitado simula nang dumating ako sa pamamahay ng mga Jacinto."lkaw na nga ang nag-adjust, ikaw pa ang palalabasing masama. And what? Ikaw ang nagtangka sa buhay ng sarili mong asawa? Pangteleserye na nga ang fact na nagka-amnesia siya, tapos ngayon meron pang plot twist?! Ikaw pala na mismong asawa ang suspect!"Pinunasan ko ang luha ko at ibinato ang tissue na basang basa na ng luha. "Sana talaga hindi ko na lang sila pinagbigyan na sila ang mag-alaga sa asawa ko. Sana tiniis ko na lang na ang bukambibig niya ay iba ang mahal niya. Sana hindi na umabot
"ANO KA BA, huwag mo ngang iniisip yung sinabi ni Madam Charing! Parang ampon na kasi ng pamilya Jacinto yon kaya ko pinapunta dito. Ayaw namang tumanggap ng kahit na ano kaya nagpapahula na lang kami para maisip niya na may kinikita siya. Not true, Cassandra. Hindi totoo ang mga hula ni Madam Charing. Loosen up!"No, I have basis. Yung mga sinabi ni Madam Charing noon, it all makes sense now. Mahirap ang pagdaraanan namin ni Jascha ngayon—so iyon ang 'sanga-sangang daan' at ayon sa kanya ay kailangan kong kumapit?"If that is true, I need to stick with Jascha..""Goodness, Cassandra! You are creeping me out.. You cannot go anywhere near him, gusto mo bang ipakulong ka ng mga bruhang babae sa buhay ng asawa mo?""Hindi ba hinulaan ka din? Merongsumpa ang tubig pagkat ito'y sagabal sa masidhing pag-ibig, walang kapantay na pagluluksa ang sa iyo aysasapit. Kung iyong malalagpasan, langit ay matatagpuan, kalimutan ang galit para kasiyahan ay makamtan. Mag-iingat ka, Calista.."Napakamot
WE watched the dancing lights in the sky that crack of dawn. We were enclosed to each other's embrace at the Jacinto's rooftop. Parang walang pagkakataong nasayang, hindi na alintana ang mga oras na nawala."Bakit tahimik ka?" Tiningala ko si Jascha. Seryoso siyang nakatingin sa meteor rain na sunod sunod na pagbagsak mula sa kalawakan. His perfect facial structures sent me chills. Hindi ko maalalang humiling sa bulalakaw ng kasinggwapo niya, kasingyaman, kasingtalino. Ibinigay nga iyon kaya lang makakalimutin naman."l am making as many wishes as I can." He said."Care to share what are those?""A happy life with you, family, kids. Peace, just peace with the ones I love."I smiled and reached for his hand. The cold air brushed my cheeks and I felt the damped morning dew at my feet, mas lalo akong sumiksik sa ilalim ng kumot.As the first blush of the day appeared, we stood up. Kailangan nang bumyahe ni Jaascha bago pa siya makita ng kakambal ko at ng kanyang asawa. Walang ingay ang g
"l CANNOT say that it is effective. You know, the eyes remembers. So maybe it helps. Kaya lang, hindi simpleng amnesia ang pinagdaraanan ni Jascha. She was sick with encephalitis. That means, her brain was burned, and her memories? It may not be there at all, who knows?" Paliwanag ni Dr. Robles sa amin.In-eksamin niya ang aking mga mata gamit ang maliit na flashlight at inutusang sundan ng tingin ang kanyang mga daliri."But Jascha was emotionally drained. Not only when she woke up but since the day she's battling with the disease." Patuloy nito."And that was?" Tanong ni Jascha."three years ago. We don't know how hard it could get. Frequent headaches, moodswings, depression. Kahit ako mismong doktor ay natatakot na mangyari yon sa aking sarili. It was close to untreatable."Nag-tiim bagang ako. He smiled at me and reached for my hands. I looked at him with pity and warmth as he massaged my hands softly, an unconscious gesture that he always do.'Ikaw na ba si Mr. Right? Ikaw na ba
"ANG DAYA MOl" Masama ang tingin ko kay Jascha na mapayapang nakapikit."You should have at least left your undies on, Cassandra. I am not at fault."Parehas kaming nakabalot ng silk robe, ako lang ang hindi kumportable because I sent my undies to the laundromat. Malay ko bang kailangan ay mayroong maiwan?Yes, dear, it is an open game down there!Huwag lamang akong magkakamaling bumuka kundi ay maeexpose kaagad ang dapat kong itago. The robe is just tied on the waist. It is really uncomfortable sleeping this way. If Jascha was not wearing an underwear, probably there will be a flag ceremony in the morning, the pole must be sticking in between his legs and I will be force to stand up and salute!"Your dirty mind, Cassandra." Jascha's hands rubbed to my face. Sinamaan ko siya ng tingin. Bakit niya alam?"Paano kung mawala ka sa sarili. Tingnan mo nga ang paligid. It is so inviting. Look at the red Tantra Chair." "l am not looking anywhere, Cass.""Baka magising na lamang ako at inilaga