Kabanata Sixty-Eight

SA BAWAT salitang binibitawan niya alam kong totoo ang lahat ng iyon kailanman hindi nagawang pagdudahan ang pag-ibig pero habang at kapag pinagpatuloy ko pa itong pag-iibigan naming ito walang maidudulot na maganda ito sa kanya, mas lalo lang siyang masasaktan. Kaya kahit mahirap at masakit para sa akin ang ilayo ang sarili ko sa kanya ay gagawin ko para lang hindi na siya mas masaktan pa. Kahit na ikamatay ko pa ang sakit na ito hinding-hindi ko na hahayaan na madamay pa siya sa gulong dala ko.

Hinugot ko ang lahat ng lakas ng loob na natitira sa akin saka ako nagsalita. “Tumigil ka na, Joaquin. Tigilan na natin ito,” saad ko na pilit nagpapakatatag sa kabila nang panghihina ko.

“Helena, ano bang kailangan kong gawin para patunayan na wala akong pakialam sa mga iniisip mong ‘yan? Ano ang gusto mong gawin ko para maniwala ka sa akin na hindi ka tulad ng iniisip mo na hindi ka nagbago at ikaw pa rin ang babaeng minahal ko noon at minamahal ko ngayon?” desperado niyang ta