Chapter Fifty

When she open her eyes, she was already lying in a bed in an unfamiliar room. She's alone. Bahagya pa siyang nahihilo kaya dahan-dahan lang ang ginawa niyang pagbangon.

Inikot niya ang mga mata sa kabuuan ng silid only to widened her eyes as she remembers Dylan.

Hindi na niya alintana ang nararamdamang hilo, mabilis siyang bumaba sa kama at sinuot ang kanyang tsinelas pagkunwa'y patakbong tinungo ang pinto para lamang magulantang.

Hindi niya mabuksan ang pinto!

Pinihit niya muli ang seradura. She did that with panic starting to consume her being.

"Hello.. is there someone outside? Please open the door.." sabi niya.

Ngunit nakakabinging katahimikan lamang ang sumalubong sa kanya. It seems like nobody heard her. Or maybe, they're just pretending they don't hear her.

"Open the door! Someone please open the door!" Sumigaw na siya, at kasabay ng sigaw ay ang pagbayo niya ng sunod-sunod sa pinto. "Buksan ninyo ang pinto! Buksan ninyo to!"

She continues her plea, she screamed, ngunit nap