(Missamy POV)
Aww!
Nang mahiwa ko nga yung daliri ko na siyang ikinatabing ko ng mababasagin na bowl at nabasag sa sahig.
Alam kong may lalabas sa lunga. Di nga ako nagkamali.
Dadamputin ko na sana yung nabasag ng pinigilan nito kamay ko. Hinila ako patayo.
Nagulat ako ng sinipsip nito ang dugo ko sa daliri.
Naalala ko tuloy yung andito pa si Auntie Bell.
“Di-di ka naman ata bampira Jeff.”
Bawi ko ng kamay ko sa kanya.
Ngunit imbes na sagutin ako ayun napapulot na lamang ng bubog saka nga nilinis nito.
Pipi na ata si Jeff. Di na makapagsalita.
Ngunit ng babalik na ako sa ginagawa ko,
“Ako na ang magpapatuloy niyan. Magpahinga ka na.”
Kuha nito ng kutsilyo at ng aktong sasagot ako. Bigla niyang itinusok sa karne yung kutsilyo. Tinitigan ako ng mga matatalim nitong mata. Mas matalim pa sa kutsilyo.
Kaya nap
(Jeff POV)Tapos ko nang mai-ahin sa dining table ang pagkain at hinihintay si Missamy. Naliligo ito. Tsk. Ang tagal.Inaantok na ako. Balak ko pagkatapos ko kumain matulog na nga dahil wala akong tulog na maayos kagabi.Siya lagi ang inaalala ko.Ngayon naman na andito na ako, bwisit na pabebe ni Missamy.Napahiga ako sa sofa at itinabon ko nga ang isang cushion pillow sa mukha ko. Ang tagal ni Missamy.Nang biglang may narinig akong kalabog. Akala ko nga si Missamy ngunit nagulat ako na tatlong lalaki ang nakatayo sa harapan ko. May mga hawak itong kutsilyo.“Anong ibig sabihin nito?!”Nagkatitigan silang tatlo.Nagawa nga nilang magsitakbo palabas ng apartment.Kagagawan ito ni Ivy! Ito ang papatay kay Missamy sana.Siyang hinabol ko nga.(Missamy
(Missamy POV)“Ang pagsunog ng apartment at ang aksidente nga ni Jeff. Hinabol niya yung gustong pumatay sayo.”“May papatay sa akin?!”“Yah. Ganyan ka di ka-ligtas Missamy. Haha. Kaya nga nagtataka ako kung bakit pareho kayo ni Jeff may mga matigas na ulo. Kala niyo napaka-normal lang ninyong tao.”“Tungkol ba ito sa negosyo ni Jeff?”“Hindi. Dami ko din na Death Threat na may kinalaman sa business ngunit itong si Jeff, hindi naman siya mainit sa mata ng ilang negosyante. Dahil nga ako ang napupuntirya nila. Kaya nga masyado talaga akong asa sa mga tauhan ko. Patay na sana ako kung wala sila at ang utak kong genius.”“Yung totoo Shin seryoso ka? Parang pinagyayabangan mo lang ako.”Ngumiti si Shin at mahinang natawa.“Ang importante I st
(Missamy POV)“Gusto mo bang kumain Jeff?”“Fruits are fine for me.”“Okey.”Talagang nakahinga ako na ganito si Jeff. Lumalaban sa likod ng mga malalang nangyayari sa katawan niya.Di man lang inaalagaan ang sarili. Nilalagay parati ang sarili sa alanganin.Ang sama mo Jeff.Nang maalala ko yung sugat ko sa daliri. Sinipsip niya. Talaga bang okey lang na magsama kaming dalawa ni Jeff?Tignan mo Missamy, gagawin niya ang lahat para iligtas ka lang niya.Bumalik ako sa harapan niya. Napatusok ako sa prutas saka nga isinubo sa kanya.Naalala ko na sa likod ng natamo niya, binalikan ako para nga siguraduhin na okey lang ako.Papatayin mo ng maaga si Jeff, Missamy. Ang tigas kasi ng ulo mo.Tahimik ko siyang pinapakain. Di rin siya nagsasalita. Parang a
(Missamy POV)“Sa malungkot ka Missamy. I'll give it to you sooner.”“Wag mong sasabihin Jeff, gagawin mo yung gustong mangyari ng elder sa ating dalawa?!”“Missamy.” tawag niya sa pangalan ko. Parang kailangan ko marinig ang sasabihin niya.“Maria Missamy Charm Opiana Lee Chan. Hahaha! Ngayon ko lang narealize na ang haba ng pangalan mo.”Ikinatawa nga ng baliw. Kaya nabitawan na ako.“Mahiga ka na Jeff.” saka ko kuha ng unan. Ngunit hinila niya yun pabalik.“What I said? Dito ka matulog sa tabi ko. Ang haba ng pangalan mo.”“Sa di nagtitipid ang magulang ko.”Nawala yung tawa ni Jeff. Medyo napangiti na lang sa akin. Siguro ng marinig yung salitang magulang.Inalalayan ko siya makahiga. Saka nga binigyan niya ako ng space.Sinadya na nam
(Jay POV)Nagulat ako na gusto sa akin makipag kita ni Master Jean. I mean, dapat pala di ako magulat diba? Kaya tinangihan ko. Dahil alam ko may kinalaman na naman ito tungkol sa kapatid ko.Saka nga marami akong inaayos sa araw na ito. Ang mga bagong investor ni Master Jeff na pinapasok nga ni Master Shin sa panibagong project ng kompanya.Magaling si Master Shin sa pamamalakad. Lahat ata ng katangihan ng isang successful CEO nasa kanya na nakalatag.Habang nasa kalagitnaan ng pagpupulong katulong ang ilang tauhan ni Master Shin, biglang bumukas ang pinto ng conference room. Sumalubong sa paningin ko si Master Jean.Ikinatayo ng lahat.“How dare you Jay na i-decline ang nagpakababang si ako para makipag-set nga ng appointment sayo.”“Master Jean. We are in the middle—.”“Kahit wala ang pagpupulong na ito,
(Jeff POV)Nagising ako ng pumasok ang mga tauhan ko. Ginising ako dahil tinignan ng doktor ang aking kondisyon.Tulog na tulog sa tabi ko si Missamy. Parang siya itong pasyente sa aming dalawa. Siya lang naman ang may malaking bahagi na hinigaan sa kama.Pinalitan nila ng benda ang sugat ko.Napabuntong hininga ang doctor dahil sa bantay ko.“It's okey. Shhh.” Pananahimik ko sa kanila.Medyo kumunot ang noo ko ng linisan nga nila yung sugat ko. Mahapdi.But looking at her, na nasa tabi ko siya, okey lang. As much as possible gusto ko makarecover kaagad.Nang matapos sila. Nagising naman si Missamy. Napabalikwas siya ng bangon. Napangiti sa mga nurse at doctor.Napailing na lamang ang mga ito sa kanya.Tuluyan na siyang bumangon.Kinausap siya ng doctor na puro naman tango ang ginagawa.Napapangiti na lamang ako.
(Jeff POV)Nauna na kaming umalis ni Shin. Dinala niya ako sa hardin ng hospital. Kung saan may mga ilan ding mga pasyente doon.“Tungkol saan ang pag-uusapan natin?”“About your woman. About your game. About your feeling.” Siyang prangka ngang sinabi sa akin ni Shin.Iba ang pagkatao niya sa harapan ng ibang tao. Masayahin siya, ngunit kilala ko si Shin. Di naman sa pini-peke niya ang ugali. Ayaw lang niyang ipakita na apektado siya sa mga problema na nasa paligid.“Too straightforward.”“Yun ang kailangan sayo Jeff.” Napangisi ako.“Okey let’s start with your game.”“Alam ko naman Shin na malalaman mo ang tungkol dito kung maku-curious ka nga.”“Actually hindi nga makiki-alam but the elder give me this task.”“Alam na
(Jeff POV)“After our wedding, nagkasagutan sila ni Ivy then naitulak nito saka nakauntog ang ulo sa bato.”“A-alam na ba ito ni Missamy?”“Yes. But hindi niya alam na si Ivy ang may kagagawan. Alam niya dahil sa sakit na itinatago ni Juan Carlos. Ang nagpalala lalo ng dahil sa aksidente.”“Are you sure na di mo sasabihin ang lahat ng impormasyon kung bakit nagkakaganoon ang kapatid niya?”“Shin, ayoko nang dagdagan pa ang hinanakit ni Missamy. I don't want to see her hurt lalo na nga wala nang chansa na maimulat pa ni Juan Carlos ang mga mata niya.”“Oh no. Kaya ba kahit malaki ang demand ng kompanya mo, nanatili ka paring…”“Yeah. Sinusuportahan ko si Juan Carlos para magising lang siya. Tinutulungan ko siya sa laban na ito para kay Missamy.”