(Jeff POV)
“Ano ito bar Missamy?”
“Hehehe. Baka sakali paunlakan mo diba?”
“Let's talk.”
Napatango si Missamy.
“Sa ginawa mo kagabi?”
Checkmate.
Parang ako pa ata ang mapapatayo sa podium nito.
“Yah. Unahin na muna natin kung bakit yun nangyari.”
“Deal. Nangyari yun dahil di ako naka-uwi kaagad. Tapos ng malaman mo na kasama ko si Jude, nagselos ka na naman. Kaya ginantihan mo ako kagabi. Yun lagi ang warning mo sa akin. At naiintindihan ko naman na di unlimited warning ang nasa vocabulary mo. Meron pa ba akong di nabangit?”
She fired her missile.
Yun lang alam niya.
Jeff, wag mong itatangi na di ka nga nagselos ng dahil kay Jude.
“Kaya ngayon Jeff, sabihin mo sa akin kung ano na naman ang ginawa mo kay Jude?”
(Jeff POV)“Tss.”“At thank you pala Jeff, sa patuloy mong pagsupporta kay Kuya. Malaki na nga ang ginagastos mo sa kanya.”“Okey lang. Kaya lang, talagang abala ako sa kompanya Missamy. Alam mo naman na doon ako kumukuha ng…”“Sorry kung pasaway nga ako.”Saka ko pinisil ang pisngi niya dahil iiyak na naman.“Stop crying.”“Ganto ako kapag meron. Masyado mababa ang EQ dahil nga sa may period ako. Ang moody.”“Kawawang period. Lagi na lang dinadahilan ng maraming babae.”“Haha. Grabe ka naman.”“I'm glad your okey Missamy. Sa totoo lang natakot ako kagabi para sayo. Basta wag na wag ka nang sasama kay Jude kahit anong mangyari.”“Actu
(Missamy POV)Nang papikit na ako.“Missamy, tataba ka niyan.”Pasok ni Jeff.Di ko hinayaan na bumukas ang mata ko. Nanatili akong nakapikit.“Masakit puson ko.”Naramdaman ko na lang naupo si Jeff sa itaas ng ulo ko. Nakahiga nga ako sa sofa. Hangang sa binuhat niya ulo ko at nilagay sa lap niya.Yay. Blush mode Missamy, kahit nakapikit ka.Walanghiya ka talaga Missamy. Iba din ang Ninja move mo.Oy, siya yung nagkusa.Ibig lang sabihin nito. Mahal niya ako. Period.Napasiksik ako sa kanya.“Wag kang magalaw. May natutulog din sa akin Missamy at baka magising mo. Di mo na naman itatake responsibility.”Na ikinamulat ko. Saka babangon sana ako ng hinila ako pabalik.“Close your eyes and sleep.”Napapikit na lang nga ako. Dahil parang sini-sinat ako sa nangyayari sa aming dalawa ngayon.
(Jeff POV)It's time to let you go. I know.Letting go, masakit ngunit para sa ikakabuti ng lahat kailangan mo palayain.But you sister, nakatali ang lahat ng buhay niya sayo. Kapag nawala ka, guguho siya. Yun ang nararamdaman niya. Maybe dahil wala siyang mapagkatiwalaan bukod lang sayo.I love your sister Juan Carlos. Gusto ko nga di makita ang mga labing yun na sumimangot. Malungkot.I want to see her na umiiyak dahil sa labis na kaligayahan.Ang tali ninyong dalawa, mahirap putulin. At kapag nagkusa ka man ngang umalis, masasaktan ang kapatid mo.There’s no hope I know. Pareho ko lang kayo pinapahirapan. You need to go somewhere Carlos, but you can't dahil sa mga nakikita mo.Missamy makes you feel na kailangan ka niya.This is the toughness thing to do pero kailangan ko sabihin sa kanya ng paunti-unti.She needs to let you go.I promise Juan Carlos, I
(Shin POV)“Pinagpipilitan kasi ni Jeff na di aksidente ang nangyari sa kanyang ina. Pati ako pinagbibintangan niya. Alam ng lahat na arrange marriage nga ang nangyari sa amin. Nabuo siya dahil kagustuhan noon ng Elder. Kahit nga may mahal noon akong iba, ngunit di maari. Saka kahit paano, natutunan ko naman mahalin ang ina niya. At dumating ang aksidenteng yun. Ginawa ko ang lahat para maging malinaw sa kanya na aksidente ang lahat. But kahit anong gawin ko tuluyan na lumayo ang loob niya sa akin.”Yun ang mga salitang kailangan na marinig ni Jeff.“Still Dad, kailangan niyo parin siyang kausapin dahil baka naman makinig na ngayon. Fighting Dad!”“Tss.”Di rin naman ikinalayo ang Elder kay Jeff.Matataas ang pride kung minsan, pero marunong magpakumbaba pagdating na nga sa aspeto ng pagmamahal.Totoo nga. Love is the most powerful sa mundon
(Missamy POV)Dati rati naiinis ako dahil masyado kang matangkad sa akin at binubully mo ako sa kapandakan ko.Eh sa babae ako! Same lang ang genes natin.Ngunit ngayon, nasa higaan ka, kaya ako ang matangkad sayo.Kuya naman eh, ayokong nakikita kang ganyan.Pero kahit nga ako ang matangkad sayo dahil nakatayo ako ngayon, I can honestly say that I will always look up to you.Nang mamatay magulang natin, ikaw itong natira sa akin. Tumayo ka bilang magulang ko. Sinakripisyo mo ang sarili mo para sa akin.Masyado mo akong ini-spoiled. Tapos iiwan mo naman ako ng ganto.You have a huge plan for my future rather to yourself.Grabe. Nagpakabayani ka sa akin Kuya.From the time I was very young you said I would do something big. You saw me na magmamadre ako dahil ang hilig kong umiyak sa mga bagay-bagay. Kahit ibon iniiyakan ko. You tell me I am lovely.I
(Jeff POV)Missamy silently cried.The minutes tick as if kinakausap niya ang kapatid.Muli kong tinignan si Juan Carlos.My real bestfriend.When I look at you, all I see is strength. You’re fighting back. I know. Because di mo kayang iwan kapatid mo.I'm sorry kung late masyado ng marealize ko na kaya ko ngang mahalin ang isang Maria Missamy Charm na di ka naman nga nagkamali.You always anticipate the future kaya siguro nakita mo sa akin na balang araw ang kasama ko lang naman ang kapatid mo.How dare you to trap me in this scheme. Pwede din naman na sabihin mo sa akin na talagang magkakagusto ako sa kanya.But anyway, our friendship has never been easy. I have been guilty of spending too much time battling the fear of getting close to you.Why would I allow myself to become close to someone who can be traitor someday?I can look back now and answer the
(Missamy POV)Pumasok ng kompanya si Jeff at ako, ang haba daw ng tulog ko. Nag-ala sleeping beauty.Tumawag si Jeff kinatanghalian, niyaya akong lumabas.“Uhmmm. Nagluto ako Jeff, gusto mo bang magpadala ako sa office mo?”“Ohh. Sure. Wala pala tayong lunch date ngayon.”“Sira. Ikaw, kailangan mo magpahinga kahit paano. Remember, di ka robot Jeff.”“At last, naintindihan mo din ako Missamy.”“Ikaw lang naman ang pumapansin sa akin. Di ko naman talaga hangad ang attention mo.”“Okey. Pack my foods right now, gutom na ako Missamy.”“Sure.”At masaya nga ako na nilagyan ng pagkain ang baunan. Nang maalala ko si Kuya Carlos. Araw-araw ko hinahanda ang baunan niya.Haist.Kuya sana even sa simpl
(Jeff POV)Siguro dahil sa pagmamahal na ipinapakita mo Jeff.Sa wakas napa-amo mo din ang ligaw na gansa.Dumidilim na nga ang paligid, saka napa-ambon kaya…“Let's go home Missamy.”Tinulungan ko na nga siya sa mga dinala nito.Naalala ko si Juan Carlos na nakasalubong ko sa hallway ng opisina na ganto nga ang mga dala.Yes. It is my Mother Death Anniversary na di nga din siya nakakasama.Ako na ang nagdala.Pagdating namin sa sasakyan kinuha ito ng tauhan ko. Naunang sumakay si Missamy. Nang tumunog ang phone ko at ang secretarya ng Elder.“Master Jeff, the Elder invite you and your wife to a dinner, I'll send the location.”Tss. Tungkol na naman ata ito sa nadatnan nila sa France.Wala ngang nangyari dahil dinalaw itong si Missamy.“Take us to this address.” Sabi ko na