(Missamy Charm POV)
Ano Jeff? Bata ka pa lang marunong ka nang magbilang? At future businessman talaga? Wow. Palakpakan na natin.
Nakikinig lang na wala sa loob si Jeff. Siya yung taong naghihintay ng oras na matapos na ito.
“Dad, where are the kids?” tanong bigla ni Jeff dito. Tumaas ang kilay ng matanda.
“Bakit? Anong akala mo sa akin dinukot na sila sa sarili kong pamamahay?”
“No. I just bit worried. Dahil kapag nagigising si Icy, umiiyak siya kapag di kaagad kami nakikita.”
“Ahhh. Edi malalaman nating gising na siya kapag narinig mong umiyak.” Pilosopong sagot ng tatay ni Jeff at ako natawa na lang. Nang unti lang.
Sa tingin ko aware naman si Icy na wala siya sa bahay ni Jeff. Kaya di yun iiyak. Na briefing na ata ni Jay na pupunta kami dito.
Nang may lumabas na babae, yung Stepmom ni Jeff.
“It's time for Lunch.”
Nang biglan
(Missamy Charm POV) “Bakit napapayag mo ang dalawang bata Jeff sa kasinungalingan mo?” “Tss. It's money work. Kagaya mo.” Ouch. Ang sakit manalita ngayon ni Jeff. Parang sa akin ata ibubuhos niya ang gigil ngayon. Kaya wag na matanong Missamy. May dalaw si Boss. Ako? Malapit na din akong dalawin ni Bloody Mary, at sana maintindihan ng lalaking to kung mamilipit ako sa tabi. Feeling ko manganganak na ako. Feeling ko mamatay na ako. Talagang ang hirap maging babae. T0otoo yung sinasabi ni Jeff, na money works. Mabuti pa yung ibang tao, inaalipin ang pera, habang yung iba inaalipin ng pera. Nang may kumatok at pinagbuksan ni Jeff. Si Shin. “Bro, kain na tayo ng lunch.” Panunuyo na narinig ko kay Shin. “Magagalit ng tuluyan sayo ang Elder kapag di pa kayo bumaba.” Kaya naman binalikan ako ni Jeff. Iniwan namin yung dalawang bata kay Jay, dahil natatakot s
(Missamy Charm POV) “I mean binagsakan ng mundo!” Yeah. Missamy Charm galing mo talaga mag generate ng pangalan. Bagay na bagay sa kanya. At ng lumingon din. “Wala ka din naman magawa, maari bang kunan mo ako ng picture?” sabay abot ko ng phone ko. Yes! It's my phone at wala nang bawian Jeff. Ang bumawi, masunog na sana ang kaluluwa sa impyerno. Kinuha niya. Ganyan nga Jeff. Talagang magkakasundo tayo. Napapose na ako. “Jeff.” Teka? Bakit ako ang kumukuha ng pansin ng Photographer ko? Dapat diba pansin na ako ng Photographer dahil ako ang subject? Ayun! May hinalungkat na naman sa phone ko. May tinatawagan siya, yung phone niya. Lumapit ulit ako at tahimik na binalik yung phone ko sa akin. “I'm not your photographer.” Napa-pout na lang ako. Di nga ako maaring magreklamo. Kakainis ka Jeff. Masunog ka na sana sa impyerno. Di mo
(Jeff POV) “Papatayin mo na ba ako Jeff!” sigaw niya sa akin. “You're acting weird, Missamy.” “Hinalikan lang kita kasi nanunuod sa atin ang Elder. Bakit kinalkal mo na yung bibig ko?” Gigil niyang mahinang sabi sa akin. “Ah ganoon ba? Di ko alam na nakatitig sa atin ang Elder. Akala ko gusto mo lang halikan ako.” “Jeff! Asa ka din no?! Kinuha mo na nga yung first kiss ko! Manyak ka talaga!” gigil na gigil siya. I like it. Namumula ang pisngi niya na parang takoreng kumukulo sa init ng ulo. Napangiti na lamang ako. Napacross arm ng dumating si Shin. “Having an argument again?” Nagulat si Missamy. Halatang-halata siya kapag nagugulat. Kaya hinila ko siya paupo sa tabi ko. “Heto. Oo. Heto kasi! Kasalanan niya kung bakit andito kaming dalawa.” Hanap ng rason ni Missamy sa nadatnan ni Shin. &nbs
(Missamy POV) Asaran pala Jeff. Totoo naman na di mo mahal Jowa mo kaya ipagtatangol ko ang katotohanan na yan. Mapaglaro ka ng damdamin ng babae. Ganyan naman diba kayong mga gwapo! Porque habulin na ng mga chicks, mga playboy na! Sinabunutan ko na si Jeff para sa fiancée niyang pinaglalaruan lang niya! Natitiyak kong maraming babae itong si Jeff. Kaya kung sino ka mang Ivy ka, hiwalayan mo na si Jeff. They deserve sometimes na masaktan. Karma na nila yun. Pero … “Missamy! May dalawa tayong batang kasama?! Baka ano pa ang gawin ko sayo dito!” pagbabanta ni Jeff. Napalingon nga ako sa backseat. Si Jay at yung dalawang bata nakatingin sa aming dalawa. Habang si Jay tinatakpan na ng kamay niya ang tenga ni Icy at binigay na kay Seven yung gadget niya. Behave Missamy. Ano nga ba ang ginagawa mo kay Jeff? Ngayon nakayakap ka sa leeg
(Jeff POV) “You will hate me.” “You need to have a good rest Ivy.” At sumulpot na nga ang kapatid ni Jay na si Dexs. Halatang nahihirapan na ito kay Ivy. I stay for a while at pilit siyang kinakausap. Hangang sa nakatulog na nga siya. At bago siya natulog, naki-usap na kung maari, I stay for just one night. Wala pa akong sagot sa kanya at sinadya kong di sagutin. Mag-usap tayo ng maayos kapag okey ka na. Mahal kita Ivy, pero sa ginagawa mong to baka nga paunti-unting mawala ang pagmamahal ko sayo. Kinumutan na siya ni Dexs at lumabas na ako ng silid. Hinihintay ko ang assistant ni Ivy lumabas. Nang lumabas ito. “Sigurado ba kayo Master Jeff na aalis kayo?” (Missamy POV) “Kuya Carlos, wag mo akong bibitawan.” “Charm, trust me. You can do it. We can do it.” At s
(Missamy Charm POV) “At kailan pa Jeff naging tiyan mo ang tiyan ko?” Then he glared me na parang sasakalin ako. “Gusto mo bang sirain talaga ni Juan Carlos ang mukha ko Maria Missamy Charm Opiana!” “Hala! Ibig lang sabihin takot ka kay Kuya? Wow.” yakap ko sa unan at nahiga na nga ako dahil talagang nanamlay ako. Trangkaso nga ta talaga ito. Si Kuya noon di mapakali kapag nagkakasakit ako. Kahit menstruation ko nga noon pinuproblema niya. Napangiti na lang ako. “Wag kang ngingiti dyan. I am just saving my beautiful face to your brother Missamy.” Napatango na lang ako sa kanya at dahan-dahan na ipinikit ang aking mga mata. Goodnight Jeff. Bahala ka kung gagawin mo ngang di ka kakain. Dahil ako wala talagang gana. Saka common sense, di ko tiyan ang tiyan mo. (Jeff POV) Naupo na sana ako sa sofa para nga ma
(Jeff POV) Di ako nakatulog ng gabing yun dahil sa mga gawain sa kompanya. Halos drain na ang isipan ko nang magpasya akong matulog. Nakatulog man ako ngunit, napabalikwas ako ng bangon. To check Missamy kung okey na ba siya. Di ako kumakatok sa pinto niya. Knowing na nakalock na naman at ang kailangan ko tawagin, si Butler Nang para buksan ang pinto. Patalikod na ako ng bumukas. Naka-uniporme na si Missamy. “Seryoso kang papasok ka ngayon?” “Oo. Wala na akong sakit kaya wag kang concern. Di ka naman concern sa akin diba?” Tinalikuran ko na siya. “Samahan mong kumain ng agahan ang mga bata.” Yun na lang ang sinabi ko sa kanya ng talikuran ko na siya. “Bakit ikaw?” habol na tanong niya sa akin. “Tss. Don't mind me.” Saka ako pumasok ng silid ko. As expected tumatawag na din si Ivy. Sinagot ko
(Missamy Charm POV) Si Jude itong nag-alala sa akin para alalayan pa niya ako. Kapag mag-asawa na talaga kami in the future nasisigurado ko na aalagaan niya ako. Sa oras na ipagbubuntis ko ang panganay namin. Ayieee. Manganganak ako na kasama ko siya. At mapapa ere na kala mo siya itong manganganak. Ang cute. Dahil wala ngang nurse at doctor. Napatawag na ng ambulansya yung school namin. Oo, ang OA nila. Lalo na nga pala isa na akong Lee Chan sa loob lang ng limang buwan. Ayoko sana, ngunit pinangdilatan ako ng mga mata ni Jude. Siya itong kasama ko sa loob ng ambulansya dahil nahimatay yung Prof namin. Baka kasi patayin siya ni Jeff. Sa nakakahilo naman po talaga yung mahabang equation at prosesso para malaman yung sagot namin. Sabagay lahat ng bagay dapat lang talaga idaan sa prosesso para sure na sure ka at applicable po yun sa buhay ng tao. Para di magkamali. Kagaya namin ngayon ni Jude, na din