ONE

"Sir Ziancio!"

The beat of the loud music is dominating the whole bar but

Divine's voice was still able to reach him—her boss who is known as a composed man, is now drowning himself with alcohol. Nakaupo ito sa stool habang nakalatag ang kamay sa counter. Muntik niya nang mapagkamalan ang buhok nito bilang pugad ng ibon dahil sa sobrang gulo.

"Divine? Why... are you here?" Minulat ng lalaki ang nanghihinang mga mata para tingnan siya. Lasing na lasing na ito at halos hindi na makabangon. Ito ang unang pagkakataon na nakita ni Divine ang boss sa ganitong sitwasyon.

Her heart sank at the sight of him in such a state. She could tell that something is wrong and she couldn't just stand there and do nothing.

"Good heavens! Lasing na lasing ka!" natataranta niyang sigaw at isa-isang tiningnan ang limang bote ng alak na naubos nito.

"I gave her everything..." His voice cracked. "Paano niya ako nagawang lokohin?!" wala sa sariling sigaw ng lalaki habang patuloy ang pag-agos ng luha. Hindi alintana ang mga tingin na napupunta sa kanila.

Kumirot ang dibdib ni Divine habang pinagmamasdan ang lalaking palihim at matagal niya nang minamahal— si Evan Ziancio Valdez, ang kaniyang boss na siya ring laman ng kaniyang mga pangarap.

Matagal nang may pagtingin si Divine kay Ziancio subalit mas pinili niyang ilihim ang tunay na nararamdaman nang malaman na may ibang babae na itong minamahal. Maganda, matalino, balingkinitan, mabait at masipag naman si Divine at hindi mabilang ang lalaking gusto siyang ligawan pero ang boss niya lang talaga ang itinitibok ng puso niya.

Kilala niya si Ziancio bilang isang matatag, kalmado, at matibay na lalaki, ngunit nang malaman nito ang panloloko ng nobya, tuluyan na itong nawala sa sarili at tila gumuho pa ang mundo.

Labis ang pagmamahal ni Divine dito, kaya kahit alam niyang wala siyang pag-asang matingnan nito ang direksyon niya, nanatili pa rin siya bilang secretary ni Ziancio para palihim itong mahalin. Naging saksi siya kung paano kamahal ng lalaki ang nobyo, masakit man na may kasama itong iba ngunit masaya siya para rito.

Sino naman kasi ang hindi mahuhulog kay Evan Ziancio Valdez? Matangkad, isang athlete at sakto ang pagkamoreno ng balat. Kapansin-pansin pa rin ang laki ng katawan kahit nagabalot ng makapal na damit. Matangos ang ilong, matalim ang tsokolateng mga mata at may labing mapula. Si Ziancio 'yung tipo ng lalaki na pinag-aagawan at tinitilian ng kababaihan. Naging isa rin itong modelo at noon ay naging artista... tunay na nakakabighani ang pagiging magandang lalaki nito.

Hindi niya lang inakala na kahit sobrang perpekto ng boss niya, nagawa pa rin itong lokohin at ipagpalit ng kasintahan. His ex was too blind to replace him with another man.

"Sir, I'll bring you home." Naglabas ng malalim na buntonghininga si Divine bago lumapit kay Ziancio. Pinunasan niya ang luha nito sa pamamagitan ng sariling daliri at inalalayan itong lumabas sa bar.

"Ang bigat mo! Hindi naman parte ng trabaho ko 'to! Pasalamat ka mahalaga ka sa akin..." Ibinulong niya ang huling salita habang akay-akay ang lalaki. Alam niya namang walang maalala si Ziancio kinabukasan. Mabilis malasing ang lalaki at palagi rin itong walang naalala kinabukasan. Sa 2 taon na pagtratrabaho niya bilang assistant nito, kilalang-kilala niya na ang boss niya.

Hindi niya alam kung nasaan ang susi ng kotse Ziancio kaya ang sasakyan niya na lang ang kaniyang ginamit para ihatid ang lalaki pauwi sa condo nito.

Labis ang tiwala na ibinibigay ni Ziancio sa kaniya kaya kahit ang passcode ng condo nito ay alam niya. Idineretso niya ang boss sa kuwarto nito at inilapag sa king-sized bed. Wala pa rin itong malay kaya hindi niya napigilang mapamewang habang iniisip kung ano ang dapat gawin.

"Tatawagan ko si Zion para maasikaso ka. Mapangabuso na 'to, ha! Wala naman sa kontrata na kailangan kitang alagaan nang ganito, e." Parang batang nanulis ang nguso niya.

She kept complaining but she knows deep down that she wants to take care of him. Kahit nga habambuhay siya manatili para alagaan si Ziancio, ayos lang sa kaniya. Sa kasamaang palad, ang bagay na 'yon ay hanggang panaginip niya lamang. Gusto niyang alagaan ito subalit ayaw niyang kalimutan ang limitasyon nila bilang assistant at boss. Mahal niya ang lalaki pero hindi niya dapat pagsamatalahan ang pagkakataong ito. Malaki ang respeto niya kay Ziancio kaya hindi siya gagawa ng bagay na hindi magugustuhan nito.

Lalabas na sana si Divine para tawagan ang matalik na kaibigan na si Zion na siya ring half brother ni Ziancio para humingi ng tulong pero nagulat siya nang mahigpit na hinawakan ni Ziancio ang kamay niya na para bang pinipigilan nito ang paglakad niya paalis. Magtatanong sana siya kung bakit nito ginawa 'yon ngunit napatili siya nang hilain siya nito palapit. Nanlaki ang mga mata niya nang mapaupo siya sa kandungan ng lalaki.

"Sir Ziancio! A-Anong ginagawa mo?!" nagulantang niyang saad kasabay ng labis na pamumula ng kaniyang pisnge. Maihahalintulad na sa drum ang tibok ng puso niya sa oras na ito at halos matunaw na siya dahil sa titig ni Ziancio.

"Don't leave. I don't want to be alone tonight." bulong nito na para bang ayaw siyang pakawalan. Seryoso ang titig ni Ziancio sa kaniyang mga mata kaya para siyang ninanawakan ng hininga dahil sa sobrang kaba.

Napalunok siya bago magsalita. "W-What do you want me to do?"

Ramdam na ramdam ni Divine ang pag-init ng kaniyang pisnge habang naririnig ang mabigat na paghinga ni Ziancio habang malalim ang tingin nito sa kaniya. Hindi siya makagalaw at nagwawala ang isipan niya.

"Help me forget that damn woman..."

Natigilan si Divine at napatitig sa mga mata nitong namumugto na sa kakaiyak. Gusto niyang magalit dahil nais nitong gamitin siya na parang laruan ngunit hindi siya nakapagsalita. Nangibabaw ang kaniyang kagustuhan gawin ang lahat para lang mapawi ang luha ni Ziancio.

Hindi na nakapagpigil pa si Divine. Idinikit niya ang kaniyang labi kay Ziancio at mapusok nitong pinatulan ang halik niya. Doon na naramdaman ng babae ang init sa katawan hanggang sa tuluyan nang nasunog at naglaho ang pangamba na nasa utak niya.

Ilang saglit lang ay nawala na ang saplot nilang dalawa. Konserbatibong babae si Divine subalit tila handa siyang ipakita at ibigay ang lahat kapag si Ziancio ang nasa harapan. She let herself be drown in her own desire and fantasy that she was holding back for so many years.

Kinagat niya ang ibabang labi nang bumaba ang dila Ziancio sa leeg niya. She could feel his warmth exploring her body. Divine is confident with her body. Malambot, makinis at malaporselana sa puti ang kaniyang balat at makurba ang hugis ang kaniyang katawan kaya batid niya kung gaano siya kaganda. However, she can't help but be flustered when Ziancio is kissing every inch of her body.

Masyado siyang nasarapan hanggang sa napansin niya na nasa ibabaw niya na si Ziancio at handa nang angkinin ang pagkababae niya. Halos dumugo ang kaniyang ibabang labi nang ito ay kaniyang kagatin matapos maramdaman ang dahan-dahang pagpasok ng pagkalalaki nito. It was very painful, pero hindi nagtagal, sarap din ang pumalit sa sakit na naramdaman niya bilang isang birhen. Nagsimulang gumalaw si Ziancio at malakas itong napamura dahil sa kasikipan ni Divine.

"Ahhh..." Hindi niya na rin naitago ang ungol habang pabilis nang pabilis ang galaw ng lalaki sa ibabaw niya. Sa sobrang sarap ay naibaon niya na rin sa likod ng lalaki ang kuko niyang mahaba. Hindi ito ininda ni Ziancio at patuloy lang sa pagpapasarap sa kaniya.

"I love you, Ziancio!" Hinihingal na sigaw ni Divine habang pinagmamasdan ang mukha ni Ziancio na mamula-mula. Hindi ito umimik at nanatili lang na nakapikit ang mga mata.

Ilang saglit lang ay pareho na silang nakaramdam ng pagod. Bumagsak ang katawan ng lalaki sa kaniya at narinig niya ang malalim nitong paghinga. Nakatulog na ito habang siya ay parang nasisiraan na ng ulo. Ziancio seems to used up all his energy that he's feeling so tired now.

Inayos niya ang higa ng lalaki at napatitig sa blankong kisame ng makulimlim na kuwarto. Huminga siya nang malalim at mariin na ipinikit ang mga mata.

Fvck ... she can't believe she made love with her boss!

Oo, mahal niya ang lalaki subalit hindi non maalis ang katotohanan na walang sila at boss niya ito!

Ano na ang mangyayari kinabukasan? She has no idea. Malaki pa ang posibilidad na makalimutan ng lalaki ang gabing ito kapag sumikat na ang araw.

Binabalot na siya ng sobrang takot at pangamba pero hindi niya rin maitatanggi na may pag-asang nanatili sa puso niya. Baka sakaling mahalin siya ni Ziancio sa paggising nito. Baka maging totoo ang isang bagay na akala niya ay hanggang panaginip niya lang.

Baka sakali...

Bumangon si Divine upang kunin ang mga damit niyang itinapon ni Ziancio sa sahig dahil hindi nahihiya siyang humiga sa tabi ng lalaki habang hubo't hubad.

Tatayo na sana siya pero narinig niyang may mahinang ibinubulong nito. Tulog pa rin ito kaya naisip niya na marahil nananaginip lang ito. Masyadong mahina ang pagbigkas kaya inilapit niya ang tainga sa bibig nito.

And it was a very wrong move.

"Don't leave me, Marielle..." bulong nito habang tulog.

Namilog ang mga mata niya nang marinig ang pangalan na binigkas nito. Tila tinusok ang puso niya ng milyon-milyong kutsilyo nang magising sa katotohanan.

Marielle ang pangalan ng babaeng iniiyakan ni Ziancio kanina. Ang babaeng mahal na mahal nito— someone who will never be her.

Para siyang nabuhusan ng malamig na tubig. Oo, may nangyari sa kanila ng lalaking mahal niya pero imahe ng ibang babae ang nakatatak sa isipan nito...

Uminit ang gilid ng mga mata ni Divine pero agad rin siyang huminga nang malalim at pumikit upang pigilan ang luhang gustong tumakas mula rito.

It was a mistake.

Pero ano ang karapatan niyang umiyak? Nagpadala siya sa bugso ng damdamin at hinayaan niyang mangyari 'yon. Labis siyang nasasaktan ngayon subalit hindi niya rin maipagkakaila na ginusto niya ang nangyari. Malakas pa rin ang tibok ng puso niya dahil sa katotohanan na napasakaniya ang lalaking mahal na mahal niya... kahit ngayong gabi lang, at kahit iba ang babaeng isinisigaw ng puso nito.

"My name is Divine, Ziancio. Don't call me by the name of the person who broke your heart." bulong niya habang durog na durog ang puso.

Nagbihis na si Divine at inayos ang sarili. She left the room with the fact that he will never remember what happened between them. Pinunasan niya ang sariling luha at ipinagpatuloy ang paglalakad paalis sa condo ni Ziancio. Umuwi siya sa kaniyang apartment at doon umiyak nang umiyak... pinapagalitan ang sarili dahil sa katangahang nagawa.

Kinabukasan, naglakas-loob pa rin siyang pumasok sa trabaho kahit labis ang sakit ng pagkababae niya. Masyadong mabangis si Ziancio sa kama kaya halos hindi na siya makaalis sa higaan. Namumugto rin ang mga mata dahil sa kakaiyak pero nagawa niya naman itong takpan ng foundation at concealer.

"Divine, ipinapatawag ka ni Sir sa office niya."

Kadarating pa lang ngunit bumungad agad ang katrabaho niyang si Mary Jane para ipaalam na hinahanap siya ng boss nila. Ang kabang kanina pa nararamdaman ay mas lumala dahil dito.

Ayaw niya mang makilala ang lalaking naging dahilan kung bakit wala siyang pahinga, wala pa rin siyang nagawa kundi ang pumunta sa opisina nito. Doon naman talaga ang palagi niyang deretso kapag pumapasok siya, pero ngayon, gusto niyang pahintuin ang mga hakbang niya.

Kumatok muna siya bago pumasok. Doon bumungad ang lalaking bumabaliw sa puso at isipan niya ngayon. "S-Sir, Good morning. Do you need something?"

She bit her lower lip. Bakit ba siya nauutal?

Tumayo nang tuwid si Ziancio at tumikhim. "It's about what happened last night..."

Bumilis ang kabog ng dibdib niya at kahit airconditioned ang silid ay pinagpawisan pa rin siya. He's asking about last night. Naalala nito ang nangyari?!

Pinilit tibayan ni Divine ang mga paang muntik na matumba dahil sa sobrang kaba. Napalunok siya habang hinihintay ang susunod na sasabihin ng boss.

"Ikaw daw ang nagdala sa akin sa condo... kaso wala akong maalala. I didn't do something weird, did I?" Titig na titig ito sa kaniyang mga mata na tila ba inuusig ang kilos niya.

Itinago ni Divine sa kaniyang likuran ang nanginginig niyang kamay. Umiwas siya ng tingin at pinilit na kumalma nang sa ganoon ay walang mahalata si Ziancio at hindi ito magduda.

"Umuwi na rin ako agad matapos kang dalhin sa kuwarto mo, Sir. You were so drunk, kaya normal lang na wala kang maalala."

Hindi niya magawang tumingin sa boss dahil ibinabalik pa rin siya ng alaala ng gabing iyon. Marahil nakalimutan na iyon ni Ziancio ngunit malinaw na malinaw pa rin sa kaniyang memorya ang bawat detalye ng mga pangyayari kagabi. Tanda niya pa ang init at labi nito na lumibot sa kaniyang katawan.

Tumango-tango ang boss niya at hindi na nagtanong pa kaya naman nakahinga nang maluwag si Divine. Hinding-hindi niya makakalimutan ang pangyayaring iyon pero hindi niya rin hihingilin na maalala ng lalaki ang nangyari.

It was a mistake. A night that should be forgotten forever.

Napanatag si Divine nang masiguro na walang naalala si Ziancio. Ipinagpatuloy niya ang trabaho bilang personal assistant nito habang nagpapanggap na walang nangyari. Kaya niya naman ibaon ang lahat sa nakaraan kaya hindi na siya dapat pa mabahala.

'Yon ang akala niya.

Hindi inasahan ni Divine na makalipas ng ilang linggo, makikita niya ang sarili sa ospital, kinakabahan, at kaharap ang doktor na magpapaalam sa kaniya kung nagbunga pagkakamali ng gabing iyon.

"Congratulations, Miss Hermona. You're pregnant with twins!" maligayang bati ng doktor nang lumabas ang resulta ng pregnancy test. Nanlaki ang mga mata ni Divine kasabay ng luhang mabilis na tumulo mula rito.

At tuluyan na ngang nagbago ang buhay niya.