Parang binuhusan ng malamig na tubig si Yelena nang mapagtanto ang ginawa. Nanlalaki ang mata na pabigla niyang itinulak ang estranghero at nagmamadaling tumakbo palayo rito. Hindi niya ito kayang tingnan.
Wala sa sariling itinutulak niya ang mga babae at lalaking bumubunggo at humaharang sa dadaanan niya.Ano ang ginawa niya? Ano ba ang nangyayari sa kanya?Sa nanlalabong paningin ay sinundan ni Yelena ang signs patungong rest room at hinihingal na pumasok doon.Hindi siya makapaniwala. Epekto man ng alak o hindi ang ginawa ay gusto niyang sabunutan ang sarili. "Hindi na ako 'to," bulong niya sa sarili, habang nakasapo sa noo ang dalawang kamay. All her life, she had never felt like that and she had never did such foolishness before.Nang makitang walang ibang tao sa loob ng rest room ay nagpakawala siya ng naiinis na sigaw. Dismayado sa sariling tinitigan niya ang repleksiyon sa salamin.Namumula siya. She don't know if it's the effect of liquor, irritation to herself, frustration, shame... or lust? God. Paano niya malalaman? Ano ang alam niya sa lust?Iyon ang una niyang halik at siya pa ang unang gumawa. Ganoon ba ang pagnanasa? Iyong gusto niyang mapalapit sa lalaki at hagkan ito?She closed her eyes tightly. God, mali! Hindi niya dapat 'yon maramdaman.Natigil ang pakikipagtalo niya sa sarili at napaigtad nang biglang bumukas ang pintuan.Mabilis niyang inayos ang sarili sa pag-aakalang kapwa niya babae ang papasok. Ngunit ganoon na lang panggigilas niya nang makita si Angelo. In brighter and clearer light, she saw that the man is really good looking, so tall and masculine. His body was hard and lean. Even her heart was in the state like thunder during a storm, she couldn't help admiring him.Inatake siya ng kakaibang kaba nang makitang ini-lock nito ang pintuan."B-Bakit ka nandito?" hindi niya napigilang mautal, masama ang kaniyang kutob. "This is women's rest room." Mali ba siya ng napasok?"I know." May kakaibang kislap ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya.Naging alerto siya. Lalo na nang makitang unti-unti itong lumalapit sa kanya. Umatras siya, ngunit dalawang hakbang lamang ay lumapat na ang pang-upo niya sa gilid ng lababo. Wala na siyang aatrasan pa! Sinubukan niyang idistract ito. "I-Iyong... n-nangyari k-kanina, hindi ko—"Ngunit bago niya matapos ang pagpapaliwanag ay nakalapit ito at hinapit siya sa beywang.Napatili siya. Pumalag. "Let go of me!""You want to be intimate with a man, 'di ba?" tanong nito. Yelena shook her head and sucked her breath nervously. "Ganito ba ang gusto mo, Lena?" muling tanong nito. Hindi niya napaghandaan nang tumaas ang kamay nito sa dibdib niya at marahang humaplos doon.Nanlalaki ang matang napasinghap siya ng hangin. Hindi siya nakakilos sa kabiglaan. Sa buong buhay niya'y noon lamang may humawak sa parteng iyon ng katawan niya. Minamasahe nito ang dibdib niya sa mabagal na paraan.Gusto niya itong itulak ngunit tila siya natuka ng ahas na nanigas sa kinatatayuan. She was mortified at gilalas lamang na nakatitig dito."Do you want this?" he asked again in a ragged breathing. Hindi nito inaalis ang tingin sa mukha niya na tila pinagmamasdan ang reaksiyon niya.She gasped aloud when he fondled one nipple, and pinched the other.She wasn't aware that her face radiated fire, boldness, and confusion. Her cheeks were red. Her eyes widen in innocence and desire. Her lips that parted a little seems like inviting to be kissed.Angelo held her chin and raised it. Yumuko ito upang hagkan siya.Sa nanlalabong isip ni Yelena ay nangibabaw ang pangaral ng kaniyang pamilya. Naalala niya ang kaniyang ina, mga pangarap niya at pangako sa sarili niya.She summoned all her strength, inilapat ang dalawang kamay sa dibdib nito at iniwas ang mukha. Itinutulak niya ito pero para siyang tumutulak ng pader.Ang mainit na labi nito ay tumama sa kaniyang panga. Natigilan ito ngunit hindi inangat ang sarili. His warm breath were fanning her neck. Then his lips moved slowly. Raining tiny kisses from her jaw down to her neck.Angelo couldn't control his self anymore. Never in his life had a woman affected him so much to the extent he forgot the right manner. Yelena's making him lose his mind. The woman has intriguing character. Her beauty was sweet and simple. Her lips were enticing. Her scent was intoxicating. He couldn't help his self but nuzzle her neck, kiss her skin lightly, bite the vulnerable spot beneath her ear, and lick the flawless expanse of her shoulder.Hindi alam ni Yelena ang gagawin. She could feel herself melting in his arms, surrendering.'Lena, don't be tempted please,' piping pakiusap sa kanya ng isang bahagi ng isip niya. "Get hold of yourself!""A-Angelo," muli niya itong sinubukang itulak. She have to stop this. She have to wake up. She have to reign herself. "B-bitiwan mo ako."Hindi ito nakinig. Ang kamay nitong nakahawak sa beywang niya'y bumaba sa pang-upo niya at pumisil doon. Nanlaki ang mga mata niya. Before she could protest, Angelo pressed his lower body against her.She gasped. She felt his mysterious maleness! "A-Angelo, God... p-please.""Ayaw mo ng pleasure, Lena?" Kinuha nito angkamay niya at pinahawak sa pagkalalaki nito.Nagulat siya sa nadama. It was hard and large!Kumawala siya sa pagkakahawak ng lalaki at nagpumiglas sa pagkakayakap nito. She tried to catch her breath as her heart was thudding violently.Unti-unti ang ginawang pagbitaw ng estranghero sa kanya. Si Yelena ay tila namamalikmata sa nangyari. Litong-lito siyang nakatitig rito.Angelo want to punch his self. Yelena was gaping at her innocently. Her stare has a tinge of shock, shyness, and confusion. She was like a lost child. How dare him.Inihilamos niya ang kamay sa mukha. "I'm sorry, okay? It's just that..." bulong niya rito at pilit umaapuhap ng sasabihin. "You made me lose control of myself."Pagkatapos ay yumuko siya at hinalikan sa pisngi ang dalaga bago pa makaiwas ang huli. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito at muling tinitigan. Hindi niya ito makakalimutan.He moved his fingers and traced the imaginary line along her naturally beautiful brows above her eyes, down to the bridge of her pretty nose, the lines under her eyes, her soft cheek, the curve of her upper lip framing the shape of her mouth. Her face, he was sure he will never forget it. It was a sight to behold.Yelena didn't know what to say. She was still confused and shocked. The experienced that the stranger made her feel nauseated her. Para siyang wala sa sarili.Dahan-dahan siyang humakbang palayo sa lalaki. Ang mata ay alerto na baka bigla siyang hablutin nito at pwersahin.Nang mahawakan sa likod ang hawakan ng pinto ay pinihit niya 'yon, eyes were still in the stranger. Nang mabuksan ay tumakbo siya palabas na parang hinahabol ng multo.Nakailang hakbang na rin siya nang biglang may humablot sa braso niya. Nagpumiglas siyang tumitili. "Let me go! Let me go!""Ano'ng drama 'yan?"Natigilan siya. Gustong niyang himatayin sa relief nang marinig at makita si Tyler. "Kuya..." Naiiyak niya itong sinuntok sa braso. "Kasalanan mo ito. Iniwan mo ako. Saan ka ba galing?""Sa parking lang. May... kinausap ako. Bakit? Mang nangyari ba?""Ang dami." Kung alam mo lang, bulong niya sa sarili. "Iuwi mo na ako."---Hanggang sa sasakyan ay binabalik-balikan ni Yelena sa isip ang nangyari. Sa loob ng maraming taon ng kaniyang buhay ay hindi niya pinahintulutan ang sariling makadama at makaranas ng atraksiyon. Kontrolado niya ang sarili.Konserbatibo siya dahil ganoon siya pinalaki ng kaniyang tiyahin. Itinanim nito sa isip niyang distraksyon ang pag-ibig, at mapagsamantala ang mga lalaki kaya hindi dapat siya magtitiwala.Sumunod at naniwala siya hanggang maramdaman niya ang rebelyon niya.Pumikit siya at sumandal. Sinikap burahin sa isip ang ginawa niya at ng estranghero sa kanya.Natiyak niyang mali ang kaniyang nagawa. Kasalanan niya. Alam niyang kung hindi siya nagpakita ng motibo, hindi magagawa ng estranghero ang ginawa nito. Huli na para magsisi. Siya ang maiiwang sugatan kung hindi niya nakontrol ang nangyari at kung hindi nakapigil ang estranghero sa sarili.Si Angelo ng mga sandaling 'yon ay malalim rin ang iniisip. Nasa bahay na siya at nakahiga sa kaniyang kuwarto. Umuwi siya matapos ang mainit nilang tagpo sa public restroom. Bigla siyang nawalan ng ganang manatili pa ng club. Umuwi siya at nilunod ang sarili sa malakas na shower, hating his self at the same time.Asking his self about what happened to him back there in the club? He behaved like a sex maniac. A predator cornering his prey. Pakiramdam niya kanina'y sasabog siya kung hindi niya mahawakan, at madama ang magandang dalaga.And for Pete's sake, he didn't want to stop. Iniisip niya kung may pangyayari na ba noon sa buhay niya na naramdaman niya 'yon at kumilos ng ganoon sa isang babae.Hindi. Never nangyari. He has never been attracted to someone.He had never lost control as he did an hour ago. He had been as if under a spell, bewitched that no one else matter except Yelena. God, even her name alone enticed him.Hindi kayang ipaliwanag ni Angelo, but Yelena was different. Her whole personality intrigued him, also her effect on his system.Isipin niya lang ang mga mata nitong inosente tumingin, ang malambot nitong balat, ang amoy nito, at kamay nitong hindi marunong humawak, God, he was having a hard erection.Angelo groaned and cursed himself.Gaya ng inaasahan, inulan ng sermon ng tiyahin at tiyuhin niya si Yelena. Kahit masasakit ang mga naririnig ay hindi siya umiimik. Sobra ang guilt na nararamdaman niya. Ang alam lang ng mga ito na kasalanan niya ay ang pagsisinungaling niya tungkol sa party ni Theya. Hindi alam ng mga ito na pumunta siyang bar, uminom, at nakipag-usap sa isang estranghero.Wait, hindi lang pala siya nakipag-usap. Ayaw na niyang banggitin. Lalo lang siyang magi-guilty sa harap ng tiya at tiyo niya."Papauwiin ko rito si Erlinda. Para alam niya kung gaano katigas ang ulo mo." Ang Erlindang tinukoy nito ay ang kaniyang mama.She bit her lower lip. Naidamay niya ang ina."Opo," nakayuko niyang sagot. Sa lahat ng litanya ng mga ito, 'opo' lang lahat ang itinugon niya. Wala siyang karapatang sumagot sa dami ng kasalanan niya sa mga ito.---Sa sumunod na mga araw ay lalong humigpit ang tiyahin at tiyuhin ni Yelena.Hindi siya pinapalabas ng mga ito ng bahay, at hindi na pinapa-contact sa kaniyang mga kaibi
Nagmamadaling pumasok ng bahay si Yelena sa sigawang naririnig. Nandilim ang paningin niya sa naabutang tagpo. Sinasabunutan ng tiya Ediza niya ang kaniyang mama!"Mamaaa!" Her nose flared with anger. Lumapit siya at umiiyak na tinulak ang kaniyang tiya.Nakaupo ang mama niya sa sahig habang hila-hila ito sa buhok ng tiyahin.Nang maghiwalay ay pumagitna siya sa mga ito at hinarap ang tiyahin. "Sumusobra ka na! Lahat ginawa ko para maging masaya ka. Para maipagmalaki mo ako. Para maging mabait ka sa akin. Nitong huli lang kita sinuway, tiya. Bakit ka ba ganiyan? Sobra ka naman na para saktan pa ang mama ko."Tumayo si Erlinda at hinawakan siya sa braso para pigilin pero hindi siya nagpaawat. Muli niyang hinarap ang tiyahin. "Wala kang karapatan na saktan ang mama ko! Pati ang panghihimasok mo sa buhay ko, wala kang karapatan!" Dinuro niya ito katulad ng lagi nitong ginagawa sa kanya. "Sino ka ba, ha? Sino ka ba? Isa ka lang matandang dalaga na nag-alaga ng hindi mo anak pero lagi mong
"Salamat sa pagpapatuloy sa akin dito sa bahay niyo." Hindi alam ni Yelena kung ilang beses na siyang nagpasalamat.The man stopped in his midtrack. Naudlot ang pagpasok nito sa malaking pintuan ng mansiyon ng mga ito at nilingon siya. "One thank you is enough."Ang sungit talaga ni Kiel, bulong niya sa sarili.Dito siya humingi ng tulong. Binalikan niya ito sa Nagma Galleria dahil alam niyang hindi pa tapos ang selebrasyon ng opening nito. Pag-uwi ay kasama na siya nito.Hindi niya eksaktong sinabi ang problema rito. Pahapyaw lang niyang kinuwento ang nalamang pagkatao niya. Naawa ito sa kanya at tinulungan siya.Napalabi siya sa kaibigan. "Basta, thank you."Kiel groaned inwardly. "Nandito na sina mommy at daddy ngayon. Ako na ang kakausap sa kanila sa pag-stay mo rito. Kilala ka naman nila." May bahay sa San Ignacio ang mga Nagma kaya kilala ng mga ito ang pamilya niya. Ngunit itong mansion nila ay narito sa San Ildefonso, dalawang bayan ang pagitan mula San Ignacio."Thank you, Ki
Hindi alam ni Yelena kung ano'ng oras at kung paano siya nakatulog. Nang bumangon siya ay mataas na ang sikat ng araw. Kung wala pang kumatok sa pintuan niya ay hindi siya magigising.She heard an approaching steps so she stood up and opened the door, disoriented and barefooted.She frowned when she found no one outside, pero sa ibaba ay may kulay pink na stripe na paper bag.Tiningnan niya ang katapat na kuwarto. Bahagyang bukas ang pintuan no'n. Mukhang doon ang kuwarto ni Kiel.Nakanguso niyang dinampot ang paper bag at binuksan. Bagong toothbrush, tatlong pares ng damit, decent sun dresses, underwears, flat sandals with ankle strap at... gamit pangpinta!Nawala ang antok ng dalaga. Inilabas niya ang mga gamit na nakaagaw ng pansin niya. Acrylic paint set, a thirty by forty centimeter blank canvas board at sampung round paint brushes in different shape of tip.Ang ganda!Ang ginagamit niya usually sa pagpipinta ay mga mumurahing gamit lamang. Kapag mayroon siyang budget, doon laman
Hindi makatulog si Yelena. Pabiling-biling siya sa higaan. Nang ilang minuto na at hindi pa rin siya antukin ay dahan-dahan na siyang bumangon at tumanaw sa labas ng bintana. Madilim na ang kalangitan. Tanging makukulay na bombilya lamang ang tumatanglaw sa buong solar ng mga Nagma.Pinagmasdan niya ang kalangitan. Hindi katulad ng nagdaang araw na ang ina at tiya ang bumabagabag sa kanya, ngayon ay iba. Sa estranghero nang pangalan lamang ang tanging alam niya. Niyuko niya ang paa na may nakasuot na sandalyas, at napangiti. Sa kanya galing ang mga damit, sandals at painting set na natanggap ko. Ni hindi pa siya nagpasalamat rito. Teka, paano nito nalaman ang sukat ng underwear ko? Nakakahiya. Nasapo niya ang dalawang nag-iinit na pisngi.Hindi siya bumaba upang kumain ng tanghalian dahil sa lalaki. Ayaw niyang makita ito. Nagkulong lamang siya sa kaniyang kuwarto.Oras ng hapunan nang dumating si Kiel. Nang nalaman nitong hindi bumaba si Yelena upang mananghalian ay kinatok nito sa
Ipinikit ng mariin ni Yelena ang mga mata at isinubsob ang mukha sa kama. Sa loob ng ilang sandali ay nanatili siya sa ganoong ayos. Minuto na ang nakalipas, but she could still feel the effect of that unforgettable moment na naranasan niya sa mga kamay ni Angelo. It was an intense pleasure she felt for the first time in her life.Hindi niya alam kung maiiyak siya, magagalit o mahihiya. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya. A stranger seduced her. At hinayaan lamang niya.Hindi niya alam kung bakit hindi niya nagawang pigilin ang ginawa nito sa kanya. At mas lalong hindi niya alam kung paniniwalaan niya ang sinabi nitong dahilan kung bakit pinigilan nito ang sariling hagkan siya. Sa estado ng utak niya kanina, sigurado siyang hindi lang halik ang makukuha nito sa kaniya. Wala siyang gagawin para tutulan ito sa gustong gawin sa kaniya.Dahil God, nababaliw na siya.Slowly, she removed the blanket out of her body. Itinapak niya ang paa sa malamig na sahig. Hindi niya makita ang
Mula sa pagpipinta sa isang bahagi ng hardin ay natuon ang paningin ni Yelena sa papalapit na si Angelo. Hindi niya naiwasang titigan ito.He looked handsome as ever in his white shirt and khaki pants. Like a Pagan God, he walked confidently with a warm smile on his face.Naroon siya sa hardin dahil napagdesisyunan niyang doon na tapusin ang kaniyang obra. At dahil nasa open na lugar ay inaasahan niya na ang paglapit ng lalaki."Puwede ba akong tumabi?" paalam nito sa kaniya nang makalapit.Marahan siyang tumango at nagpatuloy sa pagpipinta. Sira na ang konsentrasyon niya pero hindi siya nagpahalata.Umupo si Angelo sa kaniyang tabi. Sa sulok ng kaniyang mga mata ay nakita niyang nakatitig ito sa kaniya. "Napatawad mo na ba ako?" he whispered hoarsely, malapit sa kaniyang tainga.Her body tensed. She could feel his breath skimmed in her skin.Ipinilig niya ang ulo at bumuntong-hininga. Pilit binabalewala ang epekto nito sa pagkatao niya."May kasalanan din ako," sagot niya rito sa pabu
Lulan ng Mercedez sports ay nakatanaw sa labas ng bintana si Yelena. Tahimik niyang tinitingnan ang mga nadadaanan na mga kabahayan, kakahuyan at karagatan sa hindi kalayuan.Palabas na sila ng Quezon. Unang beses na lilisanin niya ang lugar na kinagisnan.Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon— nalulungkot siya dahil ang mga hindi pamilyar na establisyemiyento sa labas ng bintana na natatanaw niya ay nangangahulugan na palayo na siya ng palayo sa lugar at buhay na nakasanayan niya; kinakabahan siya, natatakot at nangangamba dahil iyon ang unang beses na malalayo siya sa pamilya. Hindi niya alam kung ano ang magiging buhay niya sa araw na iyon at sa mga susunod pa, sa piling ng estrangherong tao sa estrangherong lugar; subalit sa tagong sulok ng dibdib ay para siyang nakahinga ng maluwag. Parang nawala ang mabigat na kamay na dati'y sumasakal sa kaniya. Hindi niya na ngayon kailangang pigilin ang sarili na gawin ang mga gusto niya. Hindi niya na kailangang magpaalam mun