BONUS!!! This is only 1 chapter but I doubled the word completion ko, (1k per chapter) This is 2k words in 1 chapter equivalent for two chapters. bonus sa mga nakarating na sa chapters na ito. so hindi na kayo magdodoble top up ng coins or click ads! Reward time. Enjoy reading sammies.... don't forget to like, react and comment and drop a gem. ANG COMMENT NIYO AY IMPOTANTE SA AKIN THANKS!
JAMILA: Jamila was nerve-cracking while kept on looking on her wristwatch to check the time. It was already past seven in the morning but Daniel was still not coming out. Nalunod na yata ang isang iyon sa banyo dahil halong mag-iisang oras na silang naghihintay nila Lorraine sa labas. Well, Lorraine wasn’t really waiting for Daniel as she was too busy on the truck that was parked outside the garden. Nag-i-inventory ito ng mga i-aangkat na mga prutas para ibyahe sa iba’t ibang lalawigan ng Batangas upang madistribute sa mga kliyente. Mukhang siya lang naman ang naiinip na hintayin itong makalabas ng mansion. Kung tutuusin ay hindi pa nila oras magtrabaho ngunit ginising lang naman niya ito at pinilit dahil langsa ayaw niyang umakyat ng kwarto ang Julia na iyon. She was silently watching Julia na busy rin na tumulong sa pagbibilang ng mga prutas na nsa malalaking basket na gawa sa rattan kasama ang tiyahin nitong si Lorraine.Nang makita niyang nag-angat ng ulo si Julia na parang may si
JAMILA: "Ba’t ka ba nambabato?!" Inalis niya ang towel sa kanyang mukha at binaling ang tingin sa lalaking dumating at sinigawan ito sa mukha. "It’s yours. Lorraine asked me to give you one." He rolled his eyes on her habang ipinamulsa ang mga kamay sa bulsa ng pantalon nito. "Oh ano?! Can we go now? tapos na ba kayo mag hashtagflashbackfriday ni Julia?!!" She finally said it out loud ang kanina pa pinagpuputok ng buchi. Wala naman siyang ebidensya ngunit biglang niya itong naibulalas. "What?" Lalong nagsalubong ng kilay nito na parang naguluhan sa ibig niyang saibhin. “Julia? Who?” Based on his reaction ay mukhang hindi pa nagkikita ang dalawa. If Lorraine asked him to gve some towel, he must have seen Julia dahil na sa tabi lang nman ito ng matanda kanina pa pero bakit hindi nito nakilala. "Hmp! Wala…" Irap niya naman niya dito upang iwasan na banggitin ang Julia na iyon. Baka sabhin pa nito. What do you care?! Napansin naman ni Daniel ang kaharap niya na lalaki. "Who's t
JAMILA: (AYOKO NA...) Init na init si Jamila habang pinapaypay ang mga kamay sa tapat ng kanyang leeg.She was already wearing a topsleevless but still the heat won’t fade away. Her temples were already sweaty and she was so uncomfortable standing there as she was really tired of walking around everywhere. Eh paano ba naman kasi, This Daniel! This stupid Daniel, Hekept on asking her around. Utos dito, utos doon. He is literally e verywhere she goes! Ang nakakainis na part ay iyong hindi ito tumupad sa sinasabi ni Lorraine na magkanya-kanya sila nang landas…Kapag nakita niyang nakatayo lang siya at nakikipag kwentuhan kay Garett ay uutusan pa siya nito. Hindi naman ito ang kanyang partner eh. Wala daw partner-partner sa trabaho.“Are we on a parlor game or something?” Mahinang bulong niya habang ginagaya ang huling litanya sa kanya ng binate habang pinilit ibigay sa kanya ang isang malaking rattan.Daniel should have been with Julia but instead ay pinagpapahinga lang nito sa isang tabi
DANIEL:He was busy about picking mangoes but he couldn’t concentrate at all. He was distracted on Julia being here at the same time. He didn’t want to talk to Julia at all because they had nothing to talk about. He just couldn’t refuse all the time every time Julia offers to help. Sa sobrang tigas ng ulo kasi ni Jamila ay nakahanap ng paraan si Julia na maapitan siya at ito na ang tumulong sa kanyang pagkuha ng mga hinog n mangga. Hindi pa man sila nakakdalawang 4 na oras ay pagod na ang maarteng si Jamila.No, He wasn’t avoiding Julia because they had a past. In fact, He was refusing to start another conversation with her dahil ayaw niyang mamis-interpret na naman nito ang pagiging close nila noon. Julia had confessed her feeling for him years back. When they were still in teenage years.Every quarterly vaction noong highschool ay madalas siya pumunta kasama ang kanyang lolo Demetrio sa famr upang makapagpahinga sa mausok at maingay nakamynilaan. It became their tradition. Mas pinipi
JAMILA:"Da-Daniel a-ano ba?! Let go of my hand!" Sigaw niya kay Daniel habang hinihina-hila siya na parang gamit o trolley papalayo ng manggahan, Hindi niya alam kung saan parte na sila ng daan pero natatanaw naman niya na mukhang pabalik sila sa mansion. Hindi nga lang ito ang usually na path na kanilang nilalakad kapag papunta sa farm. Pero parang walang naririnig si Daniel at tuloy-tuloy pa rin ito sa paghila sa kanyang mga kamay. It was unbelievably with his force. Kung kaya’t nai-imagine na niyana magkakaroon siya ng red mark sa kanyang kanang pulso and worse baka mabali pa iyon dahil sa paglalakad nito."A-ano bang problema mo?!" Isang malakas na pagbawi ang kanyang ginawa sa kanyang sariling pulso dahilan upang mapatigil ito sa paglalakad."YOU! You're my problem!" Daniel spoke as he pointed his finger at her. She didn’t have the energy yet to yell back as she was gasping and touching her wrist in pain."Inaano ba kita?!" Malakas na tanong niya sa kaharap na binata. “I was ju
DANIEL:" Ayoko ng mauulit ito Daniel, hindi ko kayo ngayon i-rereport sa mga magulang niyo pero sana naman h'wag na kayong biglang mawawala ni Jamila lalo na at nasa kalagitnaan kayo ng trabaho..." Si Lorraine.Pinagalitan sila nito dahil ang akala ng matanda ay tumakas sila ni Jamila nung wala ito sa manggahan. Hindi na kasi siya nakabalik nung iwan niya si Jam sa duluhan ng manggahan. Diretso na siyang umuwi ng bago magtanghali na iyon at nagkulong sa loob ng kanyang kwarto. He napped until sunset. He didn’t know about Jamila but he heard from Lorraine that Jamila didn’t come back too. Hindi na niya alam kung saan ito nagpunta after ng insidente na iyon sa pagitan nila.Binuksan lamangn iya ang pinto ng kanyang kwarto ng katukin siya ni Lorraine upang kausapin at yayaing kumain. He just said na magpapadala na lang ng pagkain sa katulong upang makakain siya ng hapunan.Sinesermunan siya ni Lorraine habang nakatayo lamang siya harapan ng kanyang pintuan at nakapamulsa sa kanyang pan
JAMILA:Humihingal si Jamila ng umahon sa pool. Her hair was too wet so, she took her towel on the chaise lounge as she started drying her hair. Nang medyo natuyo na niya ang tumutulong buhok ay umupo siya sa chaise habang nakapikit na tumingala sa langit. Pinapakalma niya ang sarili.Hindi pa rin siya makaget over sa nangyari sa pagitan nila Daniel, right after he kissed her, he left her in the woods. Hindi na nito nakita pa ang kanyang pag-iyak. Naiwan pa siya ng isang oras doon upang umiyak lang ng umiyak at ipahupa ang sama ng loob na kanyang nadarama sa mga masasakit na sinabi ng binata. All year they are together, Daniel never said harsh to her ngayon lang talaga.Nang matapos magpakalma ay agad na siyang nagkulong sa kwarto dahil hindi na niya kayang magpanggap pa sa harap nila Lorraine na okay siya. She maybe maarte, matapobre, liberated, malandi but she has a weak heart. She is soft inside. She is also sensitive when it comes to being a woman.Kahit ganito siya ay iniingatan
JAMILA:Hindi pa man siya nakakatayo sa kanyang kinauupuan ay nakita niya ang anino ng binata na marahang lumayo sa railings ng balkonahe at tuluyan ng pumasok sa loob . She let a big sigh ng makitang wala na ito. Was Daniel watching her from a far? Well, He didn’t care anymore after what he did earlier ay nawalan na siya ng gana ituloy ang thug of war nila. He knew about it already so, why continue?Sinumulan na lang niyang tuyuan ng kanyang makapal na towel ang basing katawan bago balutin ng kanyang rwhite robe. She made sure na wala siyang naiwang bakas sa pool area bago niya napagdesisyunang tapusin ang paglalangoy.Matapos ng ilang minute ay pumasok na siya sa loob ng mansion. She went straight to the kitchen to get a glass of water. She didn’t bother turning off the kitchen’s light as she went to the refrigerator. She opened it and got a pitcher of water.She kicked off the door and got flustered when she noticed a silhouette at the center island. It was Daniel, holding his can o