"Hindi na ba tayo lalabas? Dito na lang ba tayo?" nanunuksong sabi nito.
Napakurap-kurap ako at mabilis na lumayo matapos niyang lumapit. Tila bitbit nito ang init at pilit akong sinisilaban.
No! Hindi pwede!
Talo ka naman kapag ganyan, Frey!Yumuko ako at mabilis na naglakad paalis sa suite. Hindi ko siya nilingon at nagpatuloy lang sa paglalakad palabas.
Magpapakabaliw ka na naman tapos itatapon ka na naman!
I hate it!
Imbis na ma-relax ay mas lalo lang ata akong na-stress. Bakit naman kasi siya pa ang driver?!
Umatungal ako ng inis na ungol sa inis. Baby naman! Bakit ganoon ang Daddy mo?
Inis akong umupo sa recliner na nasa baba ng hut. Nagtatago sa araw at kinakalma ang sarili.
Gaano pa ba siya katagal dito? Nahihirapan akong kumalma, baka hindi ko mapigilan at ako na ang humatak sa kanya sa kama.
Urgh!
Hormones, Frey!
Hindi pa ako tuluyang kumakalma ngunit nakikita ko na siyang papalapit, w
"Bakit hindi ninyo ako isasama?" maktol ko.Nakaayos na sila. Akala ko ay sa grocery store ang punta naming lahat ngunit may ibang lakad pala sila. Kaya pala hindi kami umabot nang gabi sa Beach. Nag-ayos sila ng mga daldalhing gamit."Nak, walang maiiwan sa store. Hindi naman pweding si Shiela lang ang doon. Sa susunod na holiday isasama ka namin. Pero ngayon ay hindi naman holiday kaya kailangan natin magbukas," si Mama na tinitipa ang cellphone para sa mensahe niya kay Tita.Inimbithan silang magbakasyon sa Tarlac ng isa o dalawang araw pagkatapos hindi ako kasama."Bakit pati sila Karl? Ako lang mag-isa sa bahay?"Salubong ang kilay ko lalo na't parehong nasa tricycle na sina Letlet at Karl.Mga damuho! Basta gala, nauuna lagi sa sasakyan!"Isang gabi lang naman. Pinagpaalam ko na sina Letlet at Karl. Sa susunod ikaw naman."Hinagod ni Mama ang likod ko, pilit akong sinusuyo.Kailan pa iyon mangyayari? Galit na sila
Kumakabog ang dibdib ko at natutuliro ang isipan ko sa takot na baka malaglag ang baby ko. Nagpapanic ang kalooban at hindi na pinapansin ang sinasabi niya.Gusto kong magpunta na sa ospital."Bakit ako mag-so-sorry?! Dapat nga ay bayaran pa ninyo ako! Abala kayo masyado!"Natutulala ako at bumibigat ang sariling paghinga. Hindi ko na maproseso ang sinasabi niya. Mahigpit ang kapit nito sa braso ko ngunit hindi ko iyon alintana.Ramdam ko ang pagdaloy ng dugo mula sa sugat ko sa paa. Pero hindi ko rin iyon inaalala. Mas natatakot ako sa sakit ng puson ko at sa nararamdamang basa sa underwear ko. Alam kong dugo kaya mas dumodoble ang kaba ko.Nanginginig ang kamay at tuhod ko kasabay ng malamig na pawis sa aking noo."Frey?!"Tuluyan ng nangilid ang luha ko matapos marinig ang boses ni West. Naguguluhan ito ngunit nataranta matapos makita ang dumudugong sugat ko sa paa. Tumalim ang mga mata nito sa ginang matapos makita ang higpit ng h
I'm awake, fully awake. Pero ayaw kong magmulat ng mata sa takot na baka isang malagim na bangungot ang bumungad sa akin.I can't feel any pain. I feel numb, and that's makes me worried.Bakit parang mas gusto kong maramdaman ang sakit kaysa ganito na wala akong maramdaman. Ni hindi ko alam kung buhay pa ba ang baby ko o wala na sa sinapupunan ko.Dinig ko ang iilang kaluskos sa paligid ngunit ayaw kong tingnan. Ayaw kong tumingin o lumingon sa kahit saan, umaasang isang pangit na panaginip lamang ang nangyari.I want to stay positive that my baby is still here, inside my womb. Ang iniisip ko pang isa ay si West.Paano kung sobra ang galit niya?Paano kung hindi na niya ako mapatawad?At paano kung bumalik na ito muli sa Laguna dahil sa nangyari?Sumakit ang ulo ko sa mga naiisip. Idagdag pang naaalala kong nandoon si Shiela at Kiko. Hindi malabong nakapagsabi na sila kila Mama.Paano nga kung malaman na nila Mama? Ano'n
"I need your response, Frey," he impatiently uttered.Umiwas ako ng tingin at hindi makayanan ang tingin niya. Hindi rin ako makaisip ng tamang gawin. Alam ko namang mahihirapan akong kausapin sila Mama, mas lalo na si Papa."Hindi ko pa iyan magagawa. Hindi pa malinaw ang nangyari sa hotel," ani ko na lang.Wala pa naman talagang linaw ang lahat. Malakas lang ang loob niyang mag-alok ngunit sa totoo lang ay hindi pa niya nalilinis ang pangalan sa akin.I heard him groaned, "Fine. Ipapahatid ko rito ang drug test result."Mabilis akong napabaling sa kanya. Nakapamewang na ito at may hawak na telepono sa tainga."Draco, pweding pakidala ang resulta rito. Please, I need it. As in now."Kumurap ako matapos niyang maibaba ang tawag. Pinilit kong umupo ngunit maagap siyang lumapit at tinulungan akong makaupo nang maayos. Pagkatapos ay linapit ang upuan upang doon umupo kaharap ko.I think, we really need to talking it out. As in tal
True to his word. Hanggang sa bahay ay hindi niya ako iniwan. Pinapauwi ko siya ngunit ayaw niya. Kampante naman akong hindi pa uuwi sila Mama ngunit marami namang kapit-bahay ang nagmamasid.Magtataka pa ba ako kung kinabukasan alam na nila Mama? Hindi na."Kaya ko naman na mag-isa sa bahay."Umiwas ako ng tingin matapos masalubongang paninitig niya. Bahagya pa niya akong tinaasan ng kilay. Hindi kumbinsidong kaya kong mag-isa. Sanay naman akong mag-isa. Noon pa man ay mag-isa na ako sa apartment.Nakapamewang siyang nakatayo sa harapan ko at pinagmamasdan akong prenteng naka-upo sa sofa.Kanina ko pa siya pinapaalis kaso ayaw niya talaga. Hindi naman Malaki ang sugat ko sa paa kaya hindi naman ganoon kasakit."No. Dito ako matutulog." Hinagod niya ang kanyang buhok at kinagat nang bahagya ang ibabang labi.Nanlalaki ang mga mata ko sa gusto niya. Mas lalong ayaw kong manatili siya rito!"Hindi ka pwede rito! Baka maagan
"I want a baby boy, but you want it to be a girl. Should I deliver the missing twin?" mabagal ang pagkakatanong niya na para ba akong hinehele.Bumaba ang tingin ko sa labi niyang naghihintay. Walang pagdadalawang isip na tumingkayad ako at hinalikan ang mga iyon.He held me firmly and deepened the kiss. He entered his tongue and sipped mine.Gumalaw ang kamay ko at lalong hinila ang batok niya pababa habang siya naman ay pinulupot nang tuluyan ang mga kamay niya sa katawan ko.I am not a saint. I know what I want and what I am doing. We've started on this, though it was unplanned. But the sultry connection between us can't deny the fact that we want each other in many ways.Nakalimutan kong nasa sala kami ng bahay at kulang na lang ay ihain ko ang sarili ko sa kanya.And that's the scene my parents saw.Halos manlaki ang mga mata ko sa pagbukas ng pintuan. Hindi makapaniwalang ngayon sila umuwi. Sinasabi ko na nga bang mahuhuli kami!
Pinilit kong sumama sa grocery store kahit na hindi ako pinapansin ni Papa at minsan lang kausapin ni Mama. Ramdam kong may hinanakit sila kaya naman hindi ko pinipilit ang sarili kong kausapin sila katulad nang dati.Gusto kong tanggapin nila nang maluwag at hindi iyong napilitan lang.Isa pa ay baka pumasok pa rin si West sa store. Ayoko naman na pag-initan siya ni Papa. Kung nandoon ako ay madedepensahan ko siya.I wore my puff sleeve floral three inches above the knee dress. Sandals at simpleng sling bag lang ang dala ko. Ngayong alam na nila ay ramdam ko na ang pagiging buntis ko. Medyo nabunutan ng tinik na hindi ko na kailangang magtago pa.Pagkababa ng tricycle ay sinulyapan pa ako ni Papa at tila ayaw akong nandoon."Shiela, padating na ba ang mga stocks?" bungad ni nito kay Shiela.Alanganin itong tumango bago sumulyap sa akin. Nginitian ko siya nang bahagya upang hindi siya ma-pressure."Opo. Ipapahakot ko na po sa bodega."
"Gusto mo bang samahan kita, Nak?" Si Mama na may pag-aalala ang tingin sa akin.Pareho kaming nakaayos ngunit iba ang destinasyon. Dalawa rin ang tricycle na nag-aabang sa gate. Isa para sa kanila na papuntang grocery store. Ang isa ay para sa akin papuntang terminal ng jeep."Kaya ko na po, Ma. Alam ko naman po kung saan kukuha ng Cenomar."Pilit akong ngumiti. Kahit gusto kong magpasama sa kanya ay pinipigilan ako ng matalim na tingin ni Papa.Kahit gaano ko pa palakasin ang loob ko ay humihina lamang iyonlalo na sa tuwing naiisip ko na galit sa akin si Papa at gusto na akong alisin sa pamilya."Hindi naman tayo magtatagal. Nandoon naman ang Papa mo sa grocery store," pilit pa nito.Kita ko naman na gusto talagang sumama ni Mama, ang problema ay tutol si Papa. At ayaw ko na mas magalit pa ito o idamay pa si Mama."Hindi na po, Ma. Okay lang po, kaya ko na-""Lorna, kasalanan niya ang nangyari sa kanya kaya pabayaan mo