CHAPTER 37

"San ba tayo pupunta?" Takang tanong ko. Mag iisang oras na itong byahe namin tapos hindi parin kami nakakarating sa distinasyon namin. Sa tingin ko naman malayo-layo na ito sa bahay namin.

"Basta sa malayo."

Oo nga malayo, yun ang sabi ko sakanya kanina diba?!

"Saan nga?!" Tanong ko sakanya pero hindi nya man lang ako binalingan ng tingin at wala din syang sinabi.

Bingi ba sya o nag bibingi-bingian! Nakakains ah!

"Hoy! Sabihin mo sakin!" Pangungulit ko sakanya sabay hinampas ko pa sya sa kamay.

"Pwede bang mag relax ka lang dyan at hayaan mo akong mag drive ng maayos? Magtiwala ka sakin, magugustuhan mo yong pupuntahan natin." Seryosong saad nito sakin pero sa bandang huli ay ngumiti siya.

Ba't parang may something sa ngiti nya? Hindi ko maipaliwanag kung ano pero may kakaiba talaga don sa ngiti eh! May balak yata sya sakin, kalokohan o baka pag tripan nya ako ganon!

Tumikhim ako bago sya sinagot.

"Okay, f-fine!" Sabay napairap sakanya.

"Just trust me Vee." Hinawakan nya ang kamay k