Sana ang buhay ay palagi na lang masaya, yung walang lungkot at pait. Puro saya lang, pero kahit anong gawin ko alam ko hindi pwede ang gusto ko. Kasama ang lungkot, sakit at hinagpis sa buhay, hindi pwede puro saya lang. Dahil paano mo mararamdam buhay ka kung iisang emotion lang ang nararamdaman mo? Paano ka matutoo kung hindi mo mararanasan masaktan?Pero paano ako makaka-survive kung ang puso ko napaka hina pag dating sa bagay na to? Sa sakit at paghihirap na dulot ng taong akala ko, proprotekta sakin.Masayahin pero matapang at walang inuurungan babae ako noon, heto yung mga panahon totoong masaya pa ako, totoong naging masaya ako. Madalas ako laman ng pambubully noon pero kahit kaya ko naman sila labanan, palaging andyan si Kevin para ipagtanggol ako.He was my knight in shining armor.Wala ako pake sa paligid ko, at feeling ko sa tuwing ipinagtatangol ako ni Kevin sa mga nangbubully sakin, para akong lumulutang, ang saya saya ng puso ko kahit pa puro pasa ang buong katawan ko
Panaginip lang ba yun talaga?Ang hirap makatulog pag-ganitong gumugulo sa isip ko Ang senario nangyari kanina.Agad na napalingon ako sa beranda ng kwarto ko ng maramdaman ko ang lamig ng hangin mula don. "Sa beranda siya dumaan?" Pipiling tanong ko sa sarili. Dahil tanging ito lamang ang nag iisang bukas dito sa kwarto ko." Sa biranda kaya siya dumaan? o baka naman nag i-illusion lang ako?" tanong ko sa sarili ko habang nakahiga sa sariling kama ko. Nagbabalik tanaw ang isip ko sa nangyari kanina.Tanging yun lang ang laman ng isip ko dahilan hanggang sa makatulugan ko na ang pagiisip ng ng mga bagay bagay ng araw na yun."Good morning po." Bungad ko kay manang Pasya ng makita ko itong nag hahanda sa kusina para sa almusal."Good morning din iha, mukhang hindi na masama ang pakiramdam mo ngayon. Mabuti nalang at okay ka na iha nang hindi na nag aalala ang asawa mo sayo" Saad nito matapos akong lingunin nito habang nakangiti tapos ay pinag patuloy pa din nito ang ginagawa habang kaus
Napapikit ako ng makarinig ingay mula sa labas ng Cr ng kwarto ko."Rachell?" Rinig kong katok ni Kevin mula sa labas ng pinto ng kwarto ko pero hindi ko ito mapag buksan o masagot man lang dahil sa kalagayan ko ngayon.At kahit gusto ko man ito sagutin at pagbuksan ng pinto ay hindi ko talaga kaya gawin dahil walang tigil sa paghilab ang tyan ko na para bang pati bituka ko gusto niyang lumabas." Blargh! Blargh." I threw up again.Hindi ko alam pero heto na naman yung pag susuka ko akala ko pa naman nakaligtas na ako kasi ilang araw o linggo na ata na di humilab ang tyan ko, ngayon na lang talaga ulit. " Blargh! Blargh." Grabe ramdam ko yung pagragasa ng mga butil ng luha sa mga mata at sa nakikita ko at tila pakiramdam ko naglilitawan na ang mga ugat ko sa noo sa labis na pagsusuka ko." Ayoko na." Saad ko sa isip ko. Pinipilit ko patigilin na ang pagsusuka ko pero kahit anong gawin ko may lumalabas pa rin talaga sa bibig ko. Sinita kasi ni manang pasya kaninang umaga e ayan tuloy.
"Isa! Rachell Asteria Santos! kapag hindi ka pa bumaba dyan talagang magagalit na ako sayo!" Banta pa nito. Tila hindi natuwa sa biro ko.Nag hahabang ngusong humakbang na ako sa bawat gilid ng puno kung saan may pwede ako apakan pababa " Heto na nga po e bababa na." Ipinakita ko dito ang reaction ng mukha ko at ang tunog ng boses ko sa tuwing nagtatampo ako." Di mo ako madadaan sa ganyan." Saad nito. Ang lalim ng tunog na boses nito at tila hindi ito nakukuha sa pagpapaawa effect ko sa halip tinaasan lamang ako nito ng kilay pahiwatig na hindi ko ito maloloko sa pagpapaawa effect ko." Ano bayan!" reklamo ko dito ng makita ko ang reaction nito."Para ka talagang si papa kulang nalang palitan mo na si papa sa pwesto niya e. Mas malalala ka pa nga ata kesa kay papa kung mag bantay, para tuloy akong may lolo na, may kuya pa at may tatay na palaging naka bantay sa lahat ng kilos at gagawin ko." Saad ko habang bumababa at habang hawak ng isang kamay ko ang laylayan ng damit ko na may mga
Nagising ako mula sa pag kakahimbing ng tulog nang makarinig ako ng nabasag na bagay, ni hindi ko namalan na nakatulog pala ako sa kakahintay kay Kevin dito sa sofa ng sala. Nang maging mabuti kasi ang pakiramdam ko binalak ko mag try magluto ng pagkain para kay Kevin pambawi ko sa ginawa niyang pagalalay sakin kaninang umaga.Ewan ko pero parang gustong gusto ko ulit makita ang mga ngisi sa labi ni Kevin, para bang ang sarap niyang pagmasdan habang nakangisi.Nakakapanggigil!Bukod dun, may saya naramdaman ang puso ko nung makita ko yung pag-aalala niya para sakin Parang nagkaroon ng pagasa puso ko na maging totally okay kami, na baka this time ako naman.Kaya heto sa kakahintay ko sa kanya hindi ko na namalayan ang oras.Pakiramdam ko tuloy naghihintay lang ako sa bagay na hindi naman dadating, sa bagay na hindi naman magiging akin.Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko habang nawawalan ng pagasa nakatitig sa pintuan ng bahay na hanggang ngayon ay nakasara pa rin.Lumingon
Kevin POV"F*ck." Bulong d***g ko nang maupo ako mula sa pag kakahiga. Nang bahagyang mawala ang hilong nararamdaman mula sa biglaang pag bangon ay agad akong lumingon sa kabilang bahagi ng kama sa tabi ko, hoping that Rachel is here, sleeping beside me. But she's isn't here.Nag mamadaling tumayo ako mula sa pag kakaupo sa kama ng biglang pumasok sa isip ko ang lahat ng litratong natanggap ko kahapon sa kung sino man.Did she leave me?Did she really love that old friend of mine to leave me?Sumama na ba siya dun at iniwan ako?Maraming tanong ang pumasok sa isip ko, takot na malaman lahat ng sagot sa mga tanong kong to.Takot na baka talaga ngang iniwan niya na ako.Pero lahat ng pangamba ko ay nawala ng pag lingon ko sa bedside table malapit sa kamang kinahihigaan ko ay nakita ko ang isang sticky note nakadikit ito sa basong may laman na tubig at puno ng yelo at isang tableta ng advil."Life is like a mirror, it will smile at you if you smile at it." Good Morning!-AlatirisGirl ♥
Hindi ko alam kung paano ko itatago ang pagmumukha ko na panigurado akong namumula na sa sobrang pagkapahiya. Ang tanging ginawa ko nalang para maitago ang mukha ko ay ang isubsob ang mukha ko sa leeg ni Kevin. "Mom!" Tila saway ni Kevin sa ina niya."Anong ginagawa niyo dito?" Dagdag tanong pa nito. Halata sa boses nito ang pagkainis sa hindi ko malamang dahilan."Oh? Bakit? Masama ba na bisitahin namin ang baby boy ko?""Mom!" Apila pa nito."Bakit? Palibhasa may asawa ka na kaya ayaw mo nang maging baby namin ng papa mo." Saad ng ina ni Kevin. Bakas sa boses ng ginang ang pagtatampo sa nagiisang anak na lalaki.Hindi ko alam pero natatawa ako sa mga naririnig ko. Si Kevin?Kevin Sy Riego na sobrang laki ng katawan at mukhang barako kung tignan ay tinatawag palang baby ng mommy niya? I laughed in my mind. "bakit ngayon ko lang to nalaman?" "Dad.""Please." Tila humihingi ng tulong na saad nito sa ama.Kita ko ang pamumula ng batok at tenga nito."Melinda tigilan mo na nga yang a
Kevin POV" Mahal." Masigla at tila kumikinang ang mga mata nito ng makita ako nito mula sa entrance ng coffee shop kung saan gusto niya ako makausap.Hindi ko gusto patulan ang lahat ng kalokohan ng babaeng to pero hindi ko alam kung bakit nagpunta pa rin ako dito." What do you want?" Blangko ang tingin saad ko. Nababakas sa boses ko na hindi ko ito gustong makita o makausap man lang. Ayoko bigyan siya ng pagasa sa bagay na di ko kayang ibigay sa kanya." I want you-."" Yun lang ba ang sasabihin mo?" Putol ko sa nais pa nitong idugtong. Ipinapahiwatig na wala akong interest sa lahat ng sasabihin nito." Kevin di mo na ba ako mahal?" Bagkus ay saad nito. Nakakaloko at sarcastic ako nguniti dito. " I never love you, Arinne-." Ang kanina maamo at tila nagmamakaawa itsura ng mukha nito ay biglang nagbago, tila nang galaiti ito sa narinig."Kung ganun here, mga picture patunay na may nangyayari kay Franz at dyan sa santasintita asawa mo." Saad nito. Tinitigan ko lamang iyun ng saglit