Chapter 29.2

Hindi alam ni Serene ang mararamdaman niya ng mga oras na iyon pero isa lang ang sigurado niya, kumikirot ang puso niya. Kung nitong mga nakaraang araw ay naririnig niya lang ang pangalan nito sa bibig ni Luther ngayon ay nasa harapan na niya ito mismo kung saan mas maganda pa ito lalo kaysa sa larawang nakita niya sa silid ni Luther.

Isang reyalisasyon ang nabuo sa kaniyang isip ng mga oras na iyon, wala siya kahit sa kalingkingan nito dahil sobrang ganda nito at halos mamula- mula pa ang kutis nito dahil sa sobrang kaputian. Habang nakatitig siya rito ay bigla na lamang siyang nakaramdam ng panliliit sa kaniyang sarili dahil ganito pala ang mga tipo ni Luther.

Hindi niya tuloy maiwasang mapatanong sa kaniyang isip kung ano ang masamang hangin na nagdala rito ito. Wala naman silang natanggap na tawag mula kay maam Minerva na may darating silang bisita. Lumipat ang kaniyang tingin sa lalaking nasa likod nito ng mga oras na iyon, kahawig ito ni Luther at hindi maitatangging magkamag- a