Next chapter ay Teaser ni baby Kenjie... Hahah salamat po sa lahat.
Teaser:Akala ni Kana, tapos na ang isyu sa lupa nila sa Pangasinan. Natuklasan ni Kana na ang kasalukuyang nobya ng panganay na anak na si Kenjie ay anak ng babaeng iyon. Ang mismong ipinagbununtis ng babaeng sumugod sa kanila. At planado ang lahat ng mag-ina. Para makuha sa kanila ang lupang iyon. “Hinding-hindi niyo makukuha ang lupang iyon, Tania. Nakatakdang mapunta talaga sa amin ang lupang iyon. Dahil pag-aari ‘yon ng Mommy ko. Sa Lola ni Kenjie. Naiintindihan mo ba?”Ilang beses na bumalik noon ang anak ni Don Ignacio sa kanila para tangkaing bawiin ang lupa. Bago mamatay ang ama nito ay sinabi nito sa kanila ang dahilan kung bakit sa kanila nito naibigay ang bahagi ng lupang iyon. Yes, bigay lang. Dahil sa ina niyang si Keana. Dahil sa naudlot na pagmamahalan ni Don at ng ina niya.Ang lupang iyon ay pagmamay-ari pala ng ina, na sadyang binili nito para mapalapit kay Don. Pero dahil tutol ang magulang ng huli, nagkahiwalay din ang dalawa. Iniwan ng ina ang lupang iyon kasama
“May oras ka pa para umatras, Kana.” Sabay padulas nito ng daliri sa hita niya. Malapit iyon sa pagitan ng hita niya kaya bahagyang napaawang ang labi niya.“Ngayon pang naramdaman ko ang mga haplos mo, Serrano, aatras ako?” Umiling siya sa binata. “Hindi. Kaya ituloy mo na, please? Gusto kong maramdaman kung paano ang angkinin ng isang kagaya mo, Serrano.”***Chapter 1“MS. RAMIREZ, you have only three months left to live.” Parang guguho ang mundo ni Kana nang marinig ang sinabi ng doctor sa kanya.Oh God, simpleng hilo at kirot lang, ‘yon na kaagad ang hatol sa kanya? Aba’y talagang gugunaw talaga ang mundo ng kung sino man ang bigyan nang ganitong hatol. Dapat rin ba niyang sisihin ang ina niya? Naikuwento kasi ng Mommy niya na minsan na siyang nahulog sa kama. Teka nga, baka nakadagdag iyon sa sakit niya?Parang gusto niyang sumigaw ng mga sandaling iyon.Wala sa sariling napatayo siya at iniwan ang doktor. Tinawag pa siya nito pero lumusot lang sa tainga niya. Ayaw na niyang mar
SAMANTALA, napakamot na lang ang sundalong si John Serrano sa noo nang marinig ang sinabi ng kasamahan na pupunta sila sa bar. May misyon sila rito at hindi ang pag-bar hopping ang dapat sa kanila. Magtrabaho. Pero masyadong makulit ang mga kasamahan niya.“Ano ka ba, Sarhento, pinagtatabuyan na nga tayo ni Heneral na mag-enjoy ngayong gabi dahil ganoon din siya,” papalatak ni Rogando."Sigurado ka bang hindi tatayo hahanapin ni General?" Nilingon pa niya ang kanyang kasamahan na nagbabantay ng seguridad din ni General. Nandito sila ngayon sa Malaysia. Hindi niya alam ang pakay ng Heneral dito, pero sa tingin niya, may kinalaman sa ilang isyu na nangyayari sa Pilipinas, partikular na sa Mindanao."May private meeting siya, at hindi tayo kasama, kaya ang sabi niya, enjoy na lang natin ang gabi," nakangiting sagot ni Corporal Rogando. “Eh ‘di, e-enjoy natin!”Tama, may private meeting ito ngayon sa tinutuluyang bahay dito sa Malaysia. Hindi niya rin alam kung bakit hindi sila kasama sa
“KUMUSTA ang bakasyon, anak?” nakangiting tanong kay Kana ng inang si Keana.Naitago tuloy ni Kana ang ngiti sa labi niya. Inaalala pa niya ang gabi na iyon ng mga sandaling iyon. Nasa sun lounger siya noon at kakatapos lang niyang mag-swimming. Gusto niyang matulog mamaya, at makakatulog lang siya kapag sobrang pagod. Epekto ni Serrano kaya hirap siyang kumuha ng tulog nitong nagdaan sa Malaysia. Hindi niya maikuwento sa ina ang lahat dahil pagagalitan siya nito. Ang alam pa naman nito gala lang ang pinunta nilang magkakaibigan.“Okay naman po, Mom. Masaya.” Tumingin siya sa likod nito, hindi nito kasama ang ama. “Si Daddy po?”Bumuntonghininga ang ina. “As usual, nasa trabaho.” Well, saan pa nga ba ito naglalagi? Kung hindi sa trabaho nito. Minsan lang umuwi ang ama dahil sa trabaho nito sa gobyerno. Isang sundalo kasi ang ama na may mataas na katungkulan kaya ganoon na lang ang responsibilidad nito sa bansa.Napatitig siya sa ina kapagkuwan. “Mom,” tawag niya rito.“Yes, anak?”
NAPAPIKIT SI JOHN nang marinig ang hatol sa kanya sa araw ng court-martial na iyon. Hudyat na tapos na ang iniingatang dangal. Nahatulan na siya ngayon ng habang buhay na pagkakulong dahil sa krimeng hindi niya naman ginawa. Pero anong magagawa niya? Walang katarungan para sa kagaya niyang mahirap at walang koneksyon sa gobyerno. Sino lang ba siya? Siya lang naman si John Serrano, isang sundalo na mula sa mahirap na pamilya. Kaya niyang lumaban gamit ang baril, pero wala siyang kakayahang lumaban gamit ang pera at kapangyarihan. 'Yan ang masaklap na katotohanan sa kagaya niyang mahirap lamang. Malungkot siyang napatingin sa kanyang ina na noo'y hilam na ng luha. Inuusal nito ang kanyang pangalan habang sapo ang dibdib kaya parang may tumatarak na itak sa kanyang dibdib habang tinitingnan ang ina. Pangarap niya lang na mapasaya ang pamilya niya kaya siya nagsundalo. Ah, isa na rin pala, para makalimot. Pero hindi niya akalaing ito rin ang magdudulot ng kalungkutan sa kanyang pamil
NAPABALIKWAS nang bangon si Kana nang mapagtanto na nasa hospital siya. Pagmulat niya kasi kanina, napasinghot siya dahil parang iba nga sa pang-amoy niya ang kinaroroonan. Halos puti kaya mabilis na gumana ang ulo niya. “Hospital?! Sh*t!” Sabay talon mula sa kama. At akmang huhubarin niya ang hospital gown nang biglang bumukas iyon at iniluwa ang magulang niya kasama si Cassandra at Lily.“Oh, girl, gising ka na!” bulalas ng dalawa.“Y-yeah. What are you two doing here? Where are France and Mera?”“Umuwi lang saglit, friend.” Tumango siya kay Lily.Tumingin siya sa ina na maga ang mata. “M-Mom, what happened?”“Why didn’t you tell us about your—”“Mrs. Palma.” Hindi na natuloy ng ina ang sasabihin nang putulin iyon nang isang pamilyar na boses.Nanlaki ang mata niya nang makilala ito. Ang doctor niya na tumingin sa kanya at nag-diagnose na may cancer siya!Anong ginagawa nito dito? Nasabi na ba nito sa magulang niya kaya ganoon na lang ka-maga ang mata ng ina? Wala siyang makita na
AGAD na sumaludo si John kay Chief of Staff Atlas Palma nang pumasok ito sa building na iyon. Nasa meeting kasi ito kanina kaya hinintay niya sa upuang tinuro sa kanya ng staff nito. “How was your trip?” Tinanggal nito ang suot nitong headgear nang harapin siya. “A-ayos lang po, Chief.” Tumango sa kanya si Chief Palma kapagkuwan. Pagkagaling sa bus station, dito na siya sa Camp Aguinaldo dumiretso. Iyon din kasi ang bilin nito sa kanya sa telepono. Pero ang immediate nito ay hindi nasunod. Isang linggo ang binigay nito sa kanya na bakasyon kasama ang ina. Pagdating niya kasi, saktong inaapoy ng lagnat ang ina, kaya inasikaso pa niya. Saglit lang sila sa opisina nito bago sila pumunta sa bahay nito. Pagdating nila doon, sinalubong sila ng magandang asawa nito. Hindi lang siya ang kasama ng CofS, meron pang dalawa. Sila pala kasi ang magiging personal na bodyguard nito. Ang isa raw sa kanila, sa misis nito pero hindi pa sigurado kung sino sa kanilang tatlo. Nang gabing iyon, pinaal
NAPAKAPA si Kana sa baba ng dibdib, bandang gilid nang kumirot iyon. Pakiramdam niya, sinasaksak pa rin siya ng mga sandaling iyon. Namamawis na ang kanyang noo Nanginginig din ang katawan niya dahil sa takot, kaya agad na nagpatawag ang ina ng doctor para i-check siya.At dahil hindi kumalma si Kana, napilitan ang doktor na bigyan siya ng gamot para kumalma. Nakatulog din siya ulit. Nang magising, nasa silid na ang ama, sa tabi niya mismo.“How are you, baby?”Medyo sleepy pa ang mata niya. Para siyang nalasing dahil sa mga gamot na naibigay sa kanya.Ngumiti lang siya sa ama at sumagot ng, “I’m good, Dad.”Kinuha nito ang kamay niya at dinala sa labi nito para halikan. Ngumiti din ito kapagkuwan.“Good. Because ilang araw akong mawawala kasi. Ayokong umalis na hindi masigurong nasa maayos ka.” Dinala naman ng ama ang kamay niya sa pisngi nito. “Lahat gagawin ko, makuha lang ang hustisya sa nangyari sa ‘yo.”Speaking of hustisya, tiningnan niya ang ama nang seryoso. “N-nahuli na po b