KABANATA 74

“D-DRUGS?! Nasisiraan ka na! Bitawan niyo ako!”

Napataas ang kilay ko dahil sa sinabi ng isang matanda ang bagay na iyon. Pilit siyang nagpupumiglas sa pagkakahawak ng mga pulis ngunit hindi naman siya makawala.

“Nasisiraan?” natatawa kong tanong na ikinatigil ng mga ito. Sinenyasan ko ang mga abugado na pumasok kasama ng mga pulis at iniabot niya saakin ang isang envelope.

Inilabas ko doon ang ilang copies ng mga papel at ipinakita sa kanila. “Nakikita niyo ito? Ito ang ebidensya,” inihagis ko iyon pagkasabi ko at nagsikalat sila sa malawak na lamesa na naroroon at pinagpasa-pasahan ng mga taong nakaupo doon ang papel.

“I-it was true! Kasabwat nila si Mr. Christopher Valderama!”

Mas umugong ang bulungan ng mga taong naroroon dahil sa sinabing iyon ng isa sa mga nakabasa ng papel. Samantalang ang nasa sampung matatanda naman na kinuha ng mga pulis ay parang binuhusan ng malamig na tubig dahil sa kanilang expression.

“Speechless? Dalhin niyo na ‘yan!”

Agad tumalima ang mga