Chapter 37

"Mav." Pinigilan ko siya sa braso nang akma na itong bababa matapos buksan ng valet ang pinto ng limousine. Nasulyapan ko pa ang nakalatag na red carpet sa ibaba namin. 

"Why? What's wrong?" Sinenyasan nito ang valet na isinarado uli ang pinto. He gave me his full attention. Kinuha nito ang nanlalamig kong kamay at ikiniskis sa kamay nito. "Hey, look at me. What's wrong."

Nilunok ko muna ang bara sa lalamunan at inayos ang perfectly made hair ko bago tumugon. 

"I-I'm scared. Ikaw na lang kaya ang tumuloy? Para na akong masusuka sa kaba rito. Please?" pagsusumamo ko rito.

He gave me a reassuring smile that sends his message that he understands me. "Nonsense. Wala kang dapat ikabahala. Mabait ang pamilya ko lalung-lalo na si mama. They will love you like I do." He cupped my face while his fingers are caressing my cheek. "And besides, nandito ako buong gabi para sa iyo. Hindi kita iiwan. Hell,