Share
CHAPTER 22
ASH's POV
This day was so stressful. I don't even know what to think. Nakakabigla. Nakakagulat. Ang sakit sa ulo.
Matapos kong maihatid si Rain ay agad akong nag maneho pauwi ng bahay.
Sa totoo lang ay ang sakit talaga ng katawan ko. Yes. Nakikipag-away at nakipagsuntukan rin naman ako but not to the extent. Hindi ko nga alam kung paanong napatumba ko 'yung apat na goons na kaharap ko kanina kahit hindi naman ako sanay sa rambulan.
And damn it! Hindi ko maipaliwanag ang kaba ko ng makita kong sinipa ng isa sa mga goons na 'yon si Rain. Bigla akong nakanaramdam ng galit and I badly want to wreck that thugs neck and throw them all in hell.
Related chapters
Her Twisted Life CHAPTER 23
RAIN'S POV Gising na gising na ang buong diwa ko pero tinatamad pa rin akong imulat ang mga mata ko at bumangon. Nakatulog nga ako pero parang wala naman akong energy. Parang wala akong ganang bumangon at mas gusto ko na lang humilata magdamag. Ngayon lang nga ulit ako nakatulog sa malambot kong kama dahil yung kama kasi sa boarding house ni Aling Ruby ay may katigasan pero mas napasasarap pa ang tulog ko doon. Nasanay na ata talaga ako. Mamayang gabi na ang birthday party ni Uncle Matteo. The purpose of that party is not to celebrate his birthday itself but to find new possible investors for the company and vice versa. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at tumitig sa kisame. I
Her Twisted Life CHAPTER 24
ASH's POV"Good evening ladies and gentlemen, let's all welcome the birthday celebrant — Mr. Matteo Wendelin."Napuno ng palakpakan ang loob ng cabin as Mr. Wendelin started to walk towards the mini stage they set up for this event. He walks elegantly but with authority. He's smiling the whole time he's walking. What a good man, I guess?"Thank you everyone." Nakangiting sambit nito matapos ang palakpakan. "Masaya ako na inyong pinaunlakan ang aking imbitasyon para sa special na araw na ito sa akin. At higit sa lahat, masaya akong naririto ang aking mahal na pamangkin, Lorraine."He pointed his hand in his front. The crowd applauded as the lady he pointed to, stood and walked towards th
Her Twisted Life CHAPTER 25
LORRAINE'S POV (Rain) I can't help but to roam my eyes around. I don't know why, pero hindi maganda ang pakiramdam ko sa paligid. Ewan ko ba. Wala naman akong kahina-hinalang mga tao na nakikita. O baka napapraning lang siguro ako? Inaaliw ko na lang ang sarili ko sa mga ballerina na sumasayaw sa harap ko. As in wow, they are all great dancers. Kung talented lang ako at marunong akong sumayaw at flexible ang katawan ko baka siguro isa rin ako sa kanila. Haha. Sayang lang dahil hindi ko forte ang pagsasayaw dahil parehong kaliwa ang mga paa ko. Matapos nila sumayaw ay agad na nag palakpakan ang mga tao kasama na ako. Matapos nilang bumaba sa may mini st
Her Twisted Life CHAPTER 26
Lorraine's POV "Lorraine, it's time to wake up, my baby." That voice, that familiar voice.That's the same thing my Mom tells me when she's about to wake me up. How I missed her voice. "Lorraine, anak. Gising na." I slowly open my eyes. If I'm dreaming, please don't wake me up. My Mom is right in front of me, smiling. "Good morning, Lorraine Serenity." she sweetly said. Mabilis akong bumangon at niyakap siya. "Mom! Is it really you? Ikaw ba talaga ang Mommy ko?" umiiyak na tanong ko habang yakap-yakap siya
Her Twisted Life CHAPTER 27
LORRAINE'S POV (Rain)I've already watched a lot of movies before na may ganitong situation kagaya ko. Pero sa napapanood ko, lalaki at babae ang natatrapped at hindi babae lang gaya ng kalagayan ko ngayon.Palaging magandang babae at hot at gwapong lalaki ang natatrap. Pero bakit wala man lang akong makitang lalaki rito?How can we start our romantic love relationship in this nowhere to be find Island? Tell me how? Ghad! This is so much frustrating. Mababaliw na yata ako at kung ano ano na ang mga iniisip ko.Malapit ng dumilim pero nandito pa rin ako mag-isa sa islang 'to. Asan na ba si Mr. Lee? Ang mga bodyguards ko? Kailan ba nila ako balak hanapin? Kailan ba ako makakaalis
Her Twisted Life CHAPTER 28
LORRAINE'S POV (Rain)Hinayaan lang namin dalawa ni Ash na mamayani ang tunog ng pilantik ng mga kahoy na tinutupok ng apoy. Pareho lang kaming nakatingin sa dagat at pinapanood ang paunti-unti ng pagsikat ng haring araw.Matapos ko siyang yakapin kanina ay naupo lang kaming dalawa dito sa harap ng apoy at wala na kaming imikan. Siguro sobrang awkward non for him dahil ang alam niya naman ay hindi kami magkakilala.Hindi na rin ako masyadong nilalamig dahil pinasuot niya sa akin 'yung tuxedo niya. It doesn't smell like his usual scent, dahil amoy pawis na ito. But it doesn't smell bad either.Mula sa dagat ay ibinaling ko ang tingin ko kay Ash na naka unat ang mga paa habang nasa likod niya naman nakatukod ang dalawang kamay niya.&nb
Her Twisted Life CHAPTER 29
ALEXANDER'S POV (Ash) I didn't know that attending that birthday celebration of Mr. Matteo Wendelin will make me trapped on this nowhere island. Kung alam ko lang talaga hindi na sana ako umattend pa, total wala rin naman akong nakuhang magandang sagot sa matandang tumulong sa amin. Psh. Kung masama lang akong apo, sinisi ko na si Lolo sa nangyaring 'to. Hindi rin sana ako matatrapped dito kasama 'tong si Ms. Wendelin. I don't know if it's a good thing or not. Saglit akong napa sulyap sa kanya bago ko muling ibinalik ang tingin ko sa dagat. Matapos ko siyang sungitan kanina ay lu
Her Twisted Life CHAPTER 30
LORRAINE'S POV (Rain) I have never been nervous in my whole life like this before. Pakiramdam ko ay ito na yata ang pinaka matagal na segundo sa buong buhay ko. I can't turn away my gaze to Ash while he's intently looking at me. Parang any moment ay hihimatayin ako sa sasabihin niya. Hihimatayin ako sa mga nakakailang niyang titig! Come one! Turn your gaze away, dude! Did he really recognize me as Rain? Oh no! This can't be. "You look exactly my girlfriend," sambit niya na ikinagulat ko. What the hell? "You look exactly like Rain," dagdag pa niya na mas kinagulat ko at ikinalaki ng mga mata ko. Siguro kung may ilal
Latest chapter
