Chapter 27.2

VESPER woke up in her room after she collapsed earlier this afternoon. Pinipigilan ni Vesper na tumulo ang luha niya nang muling maalala ang insidente kanina sa baba. The pain dominated her emotions as a great tremor overtook her.

Kung pwede lang siyang sumunod kung nasa'n ang mag-ama niya ngayon, hindi siya magdadalawang-isip na gawin iyon. She's so tired of living in this cruel world! Wala na ba siyang ibang mararamdaman kundi pighati at lungkot? Wala na ba siyang karapatang maging masaya kasama ang mga taong mahal niya sa buhay?

Nanlulumo itong bumangon sa higaan at paulit-ulit na pinahid ang mga luha. She walked towards the window, trying to find if there was a veranda. Nang sinubukan niyang buksan ang bintana, doon niya nadiskubreng nakakandado pala 'yon mula sa labas.

Frustration led her to slam the window, however, the glass are thick enough not to break it. Wala siyang pinagkaiba sa isang preso na patapon ang buhay. She wants to end it all! She'd rather die than spend the rest