Chapter 22

Chapter 22

Makalipas ng araw na iyon ay wala muling pansinan, o mas magandang sabihin na hindi ko pinapansin si Tyler ni tapunan siya ng tingin ay hindi ko ginawa.

“Ingat sa pagpasok sa school, magaral ng mabuti mga anak. Xy take care of your brothers okay?”

Napangiti ako nang tumayo at sumaludo sa akin si X na sinegundahan naman nang kaniyang mga kapatid.

“We’ll be going na po.”

Hinalikan ko sila isa-isa sa noo bago ihinatid sa pinto. Kumaway pa ako ng tuluyan silang makapasok sa sasakyan.

Sumilay ang matamis na ngiti sa labi ko at nanlalaki ang mga matang lumapit sa sasakyan nang dumungaw ang ulo ni Lualhati mula doon.

“Lui!” hiyaw ko bago ito binuhat at niyakap ng mahigpit.

“Kaunti na lang talaga, iisipin ko ng inaagaw mo ang anak ko sa ’kin.”

Napairap akong napatingin kay Uno. Siya nga pala ang sumundo sa tatlo dahil hiling daw ni Lualhati na makita si Y. Pinayagan ko na lamang sapagkat mga bata pa naman sila at may tiwala naman ako sa mga anak ko.

Inismiran ko siya. “P’w