Chapter 30

Chapter 30

“Bili ka na, Ineng. Mura na lang para sa ’yo.”

Umiling ako sa nadaanan kong nagbebenta ng mga prutas. Marami pang nagalok sa akin ng kanilang mga paninda ngunit puro iling lamang ang isinagot ko.

Ilang mga hakbang pa at natanaw ko na ang malaking arko na may kasulat na Santa Lucena. Sa totoo lang ay na-miss ko ang lugar na ito.

This is where I always go whenever I'm having a hard time with dad.

“Sa’n ka miss? Kinse na lang paloob,”

“Sa kabisera, kuya sa may pulang gate,” saad ko sa tricycle driver na kaagad namang tumango at isinakay ako.

Talaga namang nakaka-miss ang ganitong pamumuhay. Malayo sa polusyon ng maynila, at nakakarinding ingay ng mga sasakyan.

Naglalakihang mga puno ang nadaanan namin. Pamilyar pa naman sa akin ang lahat ng aming nadaanan, kakaunti lang naman ang nagbago. Halos lahat pa rin ng makikita ay kulay berde, kaya naman masarap sa mata.

“Dito na lang po, kuya.”

Huminto ang tricycle dahil sa sinabi ko. Nagbayad na ako ng bente at hindi ko na ki