Axel & Thalia 14

Thalia's POV

"Axel, hindi ko na kaya—ahh!" Malakas akong napatili nang matapilok ako sa isang malaking sanga ng puno.

Panay daing ako dahil sa matinding kirot sa paa ko. Parang nabali pa yata lalo dahil sa pagkakadapa ko!

"Halika na!"

Lumuhod siya patalikod mula sa akin. Natigilan ako nang mapagtanto ang gusto niyang mangyari.

"H-huwag na!"

"Thalia, we don't have much time!"

"P-pero... "

Galit niya akong nilingon. "Gusto mo ba talagang mamatay!"

"No!"

"Pwes, bilisan mo!"

Alanganin akong tumango. Pinilit kong tumayo at sumampa sa likod niya. Pinasan niya ako at mabilis na tumakbo hanggang sa makalayo. Agad kaming sumakay ng tricycle at nagpahatid sa isang kakilala niya.

"Puwede kayong dumito muna. May kuwarto kaming bakante pero nag-iisa lang iyon," sabi ng lalaki na may katandaan na at nagpakilala sa pangalang Ambo. Kasama nito ang asawang babae sa tabi nito.

"Huwag kayong mag-alala, Mang Ambo. Kasal na kami kaya walang problema."

Inis akong napatingin kay Axel sa sinabi niya. Siniko