Axel & Thalia 40

Thalia's POV

NAKAHINGA ako nang maluwag nang sabihin ni Manang Celia na tumawag ito sa Manila—kay Papa Tiago. Sinabi nito ang nangyari at pabalik na raw ito.

Nagpaalam sa amin si Manang Celia. Kukuha raw ito ng mga damit at makakain para sa amin. Dahil sa sobrang panghihina ng katawan ko, kailangan kong manatili nang isang gabi sa hospital. Iyon din ang gusto ni Axel sa kabila nang mariin na pagtanggi ko.

"Galit ka pa?"

Nakapikit ang mga mata niya habang nakahiga sa sofa. I know he's not asleep yet.

"Please, talk to me, Santi."

Hindi pa rin siya nagsalita. Wala akong nagawa kundi magbuntonghininga.

"E, di huwag." Tumalikod ako mula sa kaniya at pilit na natulog.

Hapon pa lang at mamaya-maya pa siguro darating sina Papa Tiago. I can't wait to talk to him. Gusto kong makibalita tungkol kina Mama at Papa.

Makaraan ang ilang sandali, narinig kong may pumasok sa kuwarto. Nasa kalagitnaan ako ng pagtulog kaya hindi na ako nag-abalang magmulat ng mga mata. I assumed that it was the nurse.

Na