Axel & Thalia 41

Thalia's POV

"Sinabi niya iyon?"

Malapad akong ngumiti kasabay nang pagtango ko. Nakahinga nang maluwag si Papa Tiago. Tumingala ito sa second floor at parang proud na tiningnan ang kuwarto namin ni Axel.

"That boy is really consistent with his feelings. Totoo nga ang sinabi nila, makalimot man ang isip, ang puso, hinding-hindi makakalimot."

Nakaramdam ako ng mga paruparo sa tiyan nang maalala ang mga sinabi ni Axel kanina. Kahit hindi niya maalala kung sino siya, handa siyang panagutan ang bata sa sinapupunan ko.

"But hija, why didn't you tell me that you're pregnant? Muntik ka nang malagay sa peligro, pati ang apo ko."

"Marami po kasing nangyari. Hindi ko alam kung paano sasabihin ang kalagayan ko sa sitwasyon namin na ito."

Nilapitan niya ako at tinapik sa braso. "Huwag kang mag-alala. Ginagawa na namin ang lahat para mahuli ang kapatid ni Axel. Pero hangga't malaya pa siya, mananatili muna kayo rito, okay?"

"Opo, Papa Tiago. Maraming salamat sa pagtulong sa amin."

Tumango siya ba