Axel & Thalia 49

Thalia's POV

PANAY ang pagpatak ng mga luha sa pisngi ko habang lulan ng sasakyan ni Adler at pabalik na ng Manila. Hindi ako makapaniwala sa nalaman.

"Is... Papa Tiago really dead?"

Mula sa daan ay malungkot na tumingin sa akin si Adler. "Nakipaghabulan kami sa kalaban kagabi. Ang kapatid mismo ni Axel ang bumaril sa kaniya."

Mariin akong pumikit. "Oh, God! Hanggang kailan ba niya ito gagawin? Si Papa Tiago! Gusto niya lang kaming protektahan!"

"Huwag ka nang umiyak, Thalia. Makakasama iyan sa bata."

Hindi ko na pinansin ang sinabi ni Adler. Nagpatuloy lang ako sa pag-iyak hanggang sa wala nang luhang lumalabas sa mga mata ko.

Binuksan ni Adler ang compartment ng sasakyan niya at inabutan ako ng isang bottled water.

"Putlang-putla ka na. Drink it."

Tinanggap ko ito at uminom nang kaunti. Kaunting oras pa, makakarating na kami sa Manila. Pero unti-unting hinihila ng antok ang kamalayan ko. Hindi ko alam kung dahil sa pagod, stress o matinding kalungkutan. Hanggang sa tuluyan na pala a