Damian & Anya 14

Anya's POV

KABABABA lamang ng kusina ni Damian, magkasalubong na agad ang mga kilay nito. Basa pa ang buhok niya tanda na katatapos lang maligo.

Hindi ito makatingin sa akin o kahit sa anak namin nang diretso. Mailap ang mga mata nito. Sinusubuan ko naman ng pagkain si Andi. Wala akong ganang kumain kaya nag-juice na lang ako. Si Damian man ay nagkape lang din. Aba, kung gaganahan pa siyang kumain pagkatapos ng nangyari, ewan ko na lang.

Sa tuwing napapansin kong nakatingin ito sa akin, todo iwas ako ng mukha. Ano ba ito? Ang lakas ng tibok ng puso ko! Hindi kaya marinig nina Damian at Andi ang tambol ng dibdib ko?

Simula nang magising ako kaninang umaga dahil sa malakas na ungol ni Damian... na parang nasasarapan at may pagtawag pa sa pangalan ko, hindi na ako napayapa. Bawat segundo ay parang nakikipagkarera sa mga kabayo ang aking puso.

Ano kayang napanaginipan niya? Syempre, may hinala na ako kung ano pero ayaw kong isipin.

"Ano bang iniisip mo't namumula ka na dyan?"

Napukaw ako