Chapter 37

Chapter 37

Nang makaalis si Don Sarmiento ay mabilis akong tumakbo papunta sa itaas. At nang makarating ako sa kwarto ko ay kaagad kong hinagilap ang mga damit ko at inayos.

Carl's world isn't for me. This is forbidden.

Hindi maawat ang mga luha ko habang inaayos ko ang mga damit ko.

His world is not for me. Hindi ako dapat bumalik pa dito. Hindi ko na dapat pinagsiksikan pa ang sarili ko.

Nang maayos ko lahat ng gamit ko ay nalingunan ko ang isang notebook sa maliit na lamesa sa tabi ng kama. Mabilis akong lumapit doon at kahit nababasa na iyon ng luha ko ay tinuloy ko pa rin ang pagsusulat ng huling mensahe ko para sa kanya.

Dear Carl,

Your world isn't for me. Kahit anong gawin ko hinding-hindi ako makakapasok sa mundo mo. Let me live on my own. I'll set myself free and I'll let God write my fate. Thank you for everything. Thank you for helping me. I appreciate it all very very much. I want you to know that I am happy. Masaya ako sa maikling panahon na nakita ko ang Carl na totoo at