Share

Chapter 6

“NAGHIHINTAY na po ang mahal na prinsipe sa labas.”

Kai sigh as he stared at himself on the mirror. Muli niyang naipikit ang kanyang mga mata and the memory last night came rushing into his mind, again.

“Fuck!”

Wala sa sariling nasapo niya ang kanyang noo.

‘How the hell did we fucking end up kissing?! Why didn't I pushed him away? Just why?! And thinking how I kissed him back is way too fucking embarrassing! Damn it!’

Naiinis na inirapan niya ang sarili sa salamin saka nagdesisyong lumabas na lamang sa kanyang silid.

What happened last night was embarrassing and now he's going to face him again!

Huminga muna siya ng malalim bago binuksan ang pintuan. ‘It's fine. I'm fine. Huling araw ko na 'to ngayon dito. It's fine, Kai. Hindi mo na siya makikita pa.’

“Yeah, that's right. Uuwi na ako at kakalimutan ko na nangyari lahat ng ito.” Yes, that's what he'll do.

Nang makalabas sa silid ay agad niyang tinahak ang daan papalabas. Kai gulped the moment he saw Sebastian's back.

Kalma, Kai.

Kai tried his very best to maintain a stoic expression when a dashing Sebastian faced him straightly.

Hindi mapigilang hindi mamangha ni Kai sa kagwapuhang taglay ng prinsipe. And it was his first time seeing him wearing a tux. Sebastian look modern yet formal like every royal does while he was there standing and staring at him like a fucking idiot.

“You ready?” Malamig ang tonong pagkakatanong ni Sebastian sa kanya sabay bukas sa pintuan ng kotse.

Bigla ay nanumbalik sa kanya ang hiya ng maalala niyang muli ang pangyayari kagabi.

“Please get in.”

Kai stared at him. 

Sebastian looks normal. He must've forgotten what happened last night, right? Yeah, that must be it. He was drunk. It must've been an accident. An accident.

There's no way that he'd actually kiss him!

Kai cleared his throat saka naunang pumasok sa kotse.

Tahimik lamang ang dalawa sa loob ng kotse hanggang sa nagsimula na itong paandarin ng driver.

Nanatiling nakatingin sa labas ng bintana sa kotse si Kai. He's way too embarrassed to start a conversation with him.

He sigh at pinagmasdan na lamang ang kagandahan sa labas. This place really is unfamiliar. Wala siyang ideya kung saang bahagi iyon ng bansa. Masyado ring maganda ang lugar na iyon para kalimutan lang and he'll probably visit again and again kung ganito rin lang kaganda ang babalik-balikan niya. He just can't get enough of this place. Too sad that he's leaving already ng hindi man lang nalilibot ang buong lugar.

Kai sigh heavily at dinig na dinig iyon ni Sebastian. 

“Why are you sighing?”

Kunot-noong napatingin si Kai kay Sebastian nang bigla itong nagsalita.

“Nothing.” Kai answered, shrugging. He was about to drop the conversation nang may maalala siya, “By the way, I wanted to know the name of this place before leaving, mind telling me?” Aniya sa lalaki.

Sebastian stared at him for a few seconds then immediately looks away, “Aracell.”

“Aracell.” Tatango-tangong pag-uulit ni Kai. Never heard of such place. “I'll probably visit again someday.”

Sebastian raised his eyebrows while looking at him. “You'll what?”

Kai shrugged, “You heard me.”

Wala sa sariling napailing na lamang si Sebastian sa sinabi ni Kai. 

“Anyways, you can just drop me off somewhere. Tatawagan ko na lang ang manager ko para sunduin ako, she's probably worried right now.”

“Manager?”

“Yes. Abigail, my manager. And if you don't mind, can I borrow your phone? I'll call her”

Sebastian stared at him, blinking.

“You can borrow my phone but I'm afraid that it's impossible for you to call her, Kai.”

Napataas ang kilay niya, “What do you mean impossible?”

“You can't contact your manager from here.” Huminga ng malalim si Sebastian bago tumingin sa kanya saka nagsalita, “Listen, this isn't the same world you used to live in.”

Napakunot ang noo ni Kai sa sinabing iyon ni Sebastian, “What?”

Sebastian inhaled before continuing, “This world is different from yours. And your manager isn't here either. You can't find her here.”

Gulat na tumingin si Kai sa kanya, “What the—.”

“Sir, we have arrive.”

Napahinto lamang ang pag-uusap nila nang magsalita ang driver. 

Tumango si Sebastian saka tumingin sa kanya. “Let's go.” Anito saka naunang lumabas at pinagbuksan siya ng pinto.

Kai looked around and the only thing that caught his attention was the enormous church. Masyadong magarbo ang itsura ng simbahan. There were nothing but trees and the huge church on the area.

Mas lalo pang namangha si Kai nang makapasok sila sa loob. The design were classical yet luxurious. It's breathtaking!

Nakasunod lamang si Kai sa prinsipe. It was no ordinary church. The hallways were huge at halos hindi na maalala pa ni Kai kung saang daan sila dumaan until they reach the huge golden doors, half-surrounded with vines. 

“Come on.” Ani Sebastian saka sinimulang buksan ang pintuan saka siya nito hinila papasok.

Now, they're both standing infront of a — what the fuck?

“What the hell is that?” Kai asked.

“That's the portal.”

Gulat na napatingin siya sa lalaki, “The what?”

“The portal. It'll help you go back from your world.”

Confuse, Kai gave him a what-the-fuck look. 

Sebastian sighed at the way Kai was looking at him when the portal suddenly glowed - revealing several combinations of colors, which Kai thought was magical.

“Go on.” Napatigil lamang si Kai nang magsalita si Sebastian.

Hindi niya nagawang sumagot agad sa tugon nito. Kai was still confuse as fuck. 

Wala sa sariling napahilot si Sebastian sa kanyang sentido sabay hinga ng malalim saka hinila si Kai sa braso papalapit sa portal. 

“It's dangerous to stay longer in this place, Kai. So stepped inside the portal bago pa 'yan mawala.”

Mawala? Nagugulantang man ay sinimulang pasukin ni Kai ang portal ng bigla ay may narinig silang malakas na pasabog mula sa labas.

Mabilis ang naging galaw ni Sebastian at agad siya nitong nahila at nagtago sa kung saan. Sebastian immediately took the gun out from his pocket.

Gulat na tumingin si Kai sa kanya at sa hawak nitong baril. “Why the fuck are you carrying a gun?!”

Naiinis na tumingin si Sebastian sa kanya na para bang ilang hibla na lamang ay mawawalan na talaga siya ng pasensya sa kanya kaya imbes na sagutin ito, hinila niya si Kai sa braso saka ito pinaharap sa kanyang mukha. 

“Look, it's getting dangerous out there. Kailangan mo ng makabalik sa mundo niyo. You understand that, right?”

Tatango-tangong tiningnan siya ni Kai kahit pa naguguluhan sa kung ano ang nangyayari.

Sebastian inhaled a deep breath saka niya hinawakan ang kamay nito at hinatak siya papalapit sa portal. 

Muli ay narinig nila ang pasabog but this time, the sound were getting nearer and nearer.

“Go!” Sigaw ni Sebastian sa kanya saka nagsimulang magpaputok ng baril. Mabilis na tumakbo si Kai papalapit sa portal and when he was about to enter, someone shot his arm and leg.

“Kai!”

Mabilis ang naging pangyayari at natagpuan na lamang ni Kai ang kanyang sarili sa sahig hawak-hawak ang braso at pinipigilan ang pagdurugo niyon habang tinitiis ang sakit na natamo.

“Kai!”

“I'm f-fine!”

Sebastian remained alerted, “Can you stand?”

Hindi na sumagot si Kai. Deretso ngunit nanghihinang itinayo niya ang sarili habang tinitiis ang hapdi sa paa't kamay

“Fuck.” Kai muttered while he continues to walk near the portal. He was almost near it nang marinig niya ang malakas na pagputok mula sa kinaroroonan nila.

“Your Highnesssssss!!!!!!!!!”

Automatikong napatingin sa likuran si Kai at ganun na lamang ang pagkagulat niya matapos makita ang katawan ni Sebastian na duguan at walang malay na nakahiga sa sahig.

Nanginginig man sa sakit ay wala sa sariling nilapitan niya ang walang malay na prinsipe. 

“Call the medic! Hurry!”

Napatingin si Kai sa lalaking nagsasalita habang may kinakausap sa telepono na siya ring sumigaw kanina saka muling napatingin sa prinsipe. Duguan ito at walang-malay.

“Sebastian. . .”

The guy who was near the prince suddenly look up and stared at him. Nang may mapagtanto ay mabilis itong tumayo at yumuko.

“You must be Sebastian's bride. I'm North, his secretary. It's an honor to meet you, your highness.”

Kai gulped, “Sebastian.. Is he..”

North sigh, “He lost too much blood. The medic are on its way.” Tiningnan ni North ang portal na nasa harapan nila. “Your highness—”

“Just Kai. Call me, Kai.”

“Very well, Your Highness.” Anito, “The portal will start disappearing soon and I suggest that you have to take your leave now, Your Highness.”

Natameme na lamang si Kai sa sinabi ng lalaki.

“How about Sebastian? Will he be okay?”

“Rest assured that he'll be okay, Your—”

“Kai. I said Kai. You can call me Kai.”

Tumango lamang ito sa kanya.

“The portal will be gone in two minutes.” Anito habang nakatingin sa relo. “Please, take your leave, before everything's late, Your Highness.”

Two minutes.

Kai heaved deeply. 

“Fine.” He stared at Sebastian's unconscious face.

Yumuko si North saka muling tumayo. “I'll accompany and secure your leave, your highness.”

Umiling si Kai, “You don't have to. I'll stay here and accompany the prince. Well, for the meantime.”

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status