Share
Chapter 25
Kaugnay na kabanata
His Name Chapter 26
I woke up because of the light hitting my face. Sinulyapan ko ang bintana mula sa kuwarto at nakita si Lucian na itinataas ang blinds na nakakabit doon para pumasok ang ilaw sa loob ng madalim niyang kuwarto."Wake up, love. Alas-diyes na ng tanghali."The dark room was finally filled with sunshine. Maliwanag at maaliwalas na."You look pretty in my bed," usap sa akin ni Lucian habang nakatingin sa gawi ko.Mahina akong tumawa. "I'm not even wearing anything, Lucian."Naglakad ito papunta sa side table ng kama at nakita ko na may dala siyang pagkain."Which made it better." sabay abot niya sa akin ng plato. Ang aga-aga pa at sinisimulan na niya ang mga ganiyang biro niya.I pulled the sheets up to cover my upper body before sitting, then I took the plate from him.Tatlong croissant pastry ang laman ng plato na inabot niya sa akin."Ikaw ang gumawa nito?" tanong ko sa kanya.He nodded. "Actually, magkakaiba 'yan. This one's chocolate, ito naman ay vanilla and ito naman, ham and cheese.
His Name Chapter 27
Lucian's Point Of ViewI checked the time when Cloud and I got home. It's already twelve midnight.Sumalubong si Sunny sa amin nang pumasok kami ni Cloud sa bahay. "Tulog na siya. Ano ba kasi ang nangyari?"I sighed deeply before answering her. "Nagkagulo sa headquarters. Nakatanggap raw sila ng mensahe na may nakatagong bomba sa building kaya napilitan kaming halughugin ang buong sulok ng headquarters."Sunny's face was disappointed. She also sighed deeply, alam ko na nararamdaman niya rin ang pressure dahil sa mga nakaraang araw."Hindi ba puwedeng ibigay na lang natin ang gusto ni Xed? Pera lang naman 'yon at kayang-kaya n'yo namang palitan ang gano'n kalaki sa loob ng limang araw," Sunny said.Agad na sumagot si Cloud, "Hindi puwede dahil magiging abuso si Xed. The chances we gave him before are already enough.""At kung balak niya talaga tayong kalabanin, edi sige. Palugi na ang negosyo ni Xed. Kung wala siyang malaking pera, saan siya kukuha ng kakampi? Alam n'yong mas kumakapit
His Name Chapter 28
Mag-isa akong naiwan rito sa 12th floor kasama ang receptionist at isang guwardiya na nag-iikot dito.Medyo nanibago lang ako dahil parang humigpit na ang security sa loob at labas ng building.Ang meeting na dapat noong tangahali ng lunes pa ay nalipat ngayong umaga, hindi ko lang alam kung bakit hindi ako ipinasa ni Cloud.Bigla kong naalala si Cheska... Ang sabi niya ay pupunta siya sa HongKong kaya siya nag-resign, pero kasama niya si Terrence at mukhang may relasyon silang dalawa.Posible kayang alam ni Cloud at Lucian ang tungkol doon? Kaso ang sabi naman ni Lucian ay ibang Cheska ang asawa ni Terrence.Medyo nalito ako. Hindi ko alam kung anong dapat kong paniwalaan dahil mukhang pare-parehas silang may pinagtatakpan.Alas-diyes pa lang ay natapos ko na ang mga naiwan kong trabaho. Hindi naman 'yon gano'n karami dahil mukhang inako ni Cloud ang iba doon."Max."Napalingon ako nang may tumawag sa pangalan ko.It was James.Inabot niya sa akin ang limang folder na dala-dala niya
His Name Chapter 29
Ramdam ko ang galit ni Lucian matapos kong ikuwento sa kanya ang lahat ng nangyari. Sinubukan kong palabasin na kahit paano ay may mali rin akong nagawa dahil ayoko ng gulo, so he'll think that it's just quits. Nagbawian lang kami, kumbaga. "Palampasin mo na lang 'to, Lucian. Hindi ko lang natanggap 'yung pangungutya nila dahil pati ikaw ay dinamay nila," I said almost begging him. Hangga't maari ay gusto ko sanang umiwas sa mga issue o problema. Mas maganda kung kasundo ko ang mga kasama ko sa trabaho. "Maxine, hindi tama ang ginawa nila. Hindi mo naman gagawin 'yon kung wala silang sinabing masama sa'yo, 'di ba?" he said while removing his coat. May punto siya, pero kahit ganoon ay ayoko pa rin na palakihin ang gulo. "Pero ayoko ng gulo. Huwag na natin 'tong palakihin." He walked up to me while unbuttoning his white long sleeve polo. "Max, they need to learn their lesson," aniya at tinanggal niya ang long sleeve polo niya nang makalapit sa akin, "sa tingin mo ba titigilan ka n
His Name Chapter 30
Halos tatlong linggo na ang nakalipas simula nang mangyari ang aksidente sa event. Medyo kampante na ako ngayon at hindi na tulad noong kailan na bantay-sarado ako ng magkakapatid. I finally got the chance to stay in my condo unit again. Si Lucian naman ay busy sa trabaho, but despite of that, gumagawa pa rin siya ng paraan para makasama ako.Hindi ko naman hinihiling na makasama siya araw-araw dahil naiintindihan ko na malaki ang pakinabang niya sa kumpanya. Since boss ko si Cloud, matiwasay naman kaming nakakapag-usap.Napansin ko lang na humigpit ang security sa bawat lugar na pinupuntahan ko. Una ay dito sa kumpanya, sunod naman ay sa condominium na tinitirhan ko. May mga guwardiya na umiikot sa buong sulok ng building at hindi na rin basta-bastang nagpapapasok ng visitors sa condominium.Ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit walang balita na lumabas tungkol sa nangyari dito sa condominium... Cloud was almost killed here, yet he chose not to say anything. Ang sabi lang sa akin ni
His Name Chapter 31
Halos dalawang oras na kaming naglilibot ni Lucian sa mall. Tuloy ang paglibre niya sa akin ng kung ano-anong mga bagay. Magkano na ata ang nagagastos niya sa akin ngayong araw.We decided to take a break and have our lunch. Malapit na rin namang mag alas-dose ng tanghali kaya naisipan naming kumain na muna bago ipagpatuloy ang paglilibot sa mall."Are you having fun?" Lucian asked while eating his lunch with me.Tumango ako. With him, everything is fun."Oo naman. Feeling ko nga spoiled na 'ko nento, eh!" natatawang sagot ko sa kanya.Kung tatanungin ako, ito na ata ang pinakamalaking nagastos ko sa mall. Hindi naman kasi ako bumibili noon ng mga bagay na hindi ko kailangan dahil lahat ng pera ko noong nag-aaral pa ako ay nakalaan para sa mga projects at kung ano pang kailangan bayaran sa paaralan."You should expect more of this," ani Lucian.Napatingin ako sa kanya. "No, save your money. May sarili akong pera at kung buwan-buwan mo 'kong balak bilhan ng ganito karaming mga gamit, b
His Name Chapter 32
Maxine's Point Of View Simula umaga ay naghihintay ako ng message galing kay Lucian. Hindi kasi siya sumasagot sa mga messages ko at mukhang mas naging busy siya sa trabaho. Katatapos ko lang kumain ng tanghalian at madalas na ganitong oras ay tumatawag sa akin si Lucian o kaya naman ay nagpapadala ng text. Napansin ko na dumaan si Cloud sa harap ko kaya agad akong tumayo at tinawag siya. "Cloud!" Nagtataka siyang tumingin sa akin, naghihintay kung anong sasabihin ko. "Nakausap mo na ba si Lucian?" tanong ko sa kanya. Umiling siya. "Kaninang umaga sa bahay ko pa siya huling nakausap. Bakit?" Napaupo na lang ako sa office chair ko. Simula kahapon noong iwan niya 'ko ay hindi na ulit siya nagparamdam. Lumapit si Cloud sa akin. Wala sa sariling itinuloy ko ang trabaho ko kahit na halos nakahiga na ako sa office chair ko dahil sa pagkasiphayo. "Nakalimutan lang noon mag-update. Baka puro meeting ang schedule," usap ni Cloud sa akin at umalis na. Huwag lang talaga siyang hahanap
His Name Chapter 33
Maxine's Point Of View Naupo kami nina Sunny at Cloud sa kusina tapos nila akong tulungan sa pag-aayos ng mga gamit ko. I need an explanation kung bakit sa kalagitnaan ng pagpapahinga ko ay minadali nila akong dalhin dito sa bahay nila. "So? Anong dapat ko malaman?" tanong ko sa kanila. Nagtinginan ang dalawang magkapatid bago ako sagutin. They're acting so weird right now. Hindi ko mabasa ang bawat galaw nilang dalawa. "Uhm, si Kuya Lucian kasi..." Agad akong naging interesado nang banggitin ni Sunny ang pangalan ng kapatid niya. I waited for her to continue. "Pumunta siya saglit aa Cebu para sa three days conference. Hindi ka na niya nasabihan kasi nagmamadali siya lagi kaya ibinilin ka na lang niya sa amin," Cloud explained. So he left... "So he just left without even sending me a single message?" hindi makapaniwalang tanong ko. I am very disappointed because of what he did. Importante ba talaga ang buong oras niya sa maghapon to the point na hindi niya ako kayang sabihan
Pinakabagong kabanata
