Share

Chapter 103.2

Dahlia’s POV 

Nang makauwi ako sa mansion ay agad akong pumasok sa kwarto ng kambal ngunit nabigo akong kausapin sila dahil  tulog na tulog na ang mga ito. Napabuntong hininga ako dahil doon. Dahan-dahan ang aking paglakad papalit sa kanila para hindi sila magising pa. 

Nang makalapit ako ay agad akong umupo sa tabi nila. Napangiti ako dahil mahimbing na mahimbing ang kanilang pagtulog, humihilikpa nga si Matthew. Hinalikan ko sila sa kanilang noo ng marahan. 

Hindi ko alam kung paano ko nga ba sasabihin sa kanila ang lahat, iyong hindi sila masasaktan. Kaya ko bang sabihin sa kanila ang totoo o magsisinungaling na naman. Ayaw kong masaktan ulit sila dahil hindi ko sa kanila sinabi ang lahat pero may mga bagay nga talagang hindi dapat sa kanilang talakayin pa. They were so young and innocen

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status