Chapter 22

Alas kwatro na ng hapon nang makauwi kami ni Mommy Carmela sa mansion, natagalan kami ng uwi dahil nag grocery pa kasi kami at nagshopping. Binilhan niya rin ako ng mga damit at sandals. Sobrang hiyang-hiya ako dahil ang dami niyang pinamili. Tambak iyong shopping bag sa likod ng kotse, pati na rin sa front seat, parang bibilhin na nga ni Mommy Carmela iyong mall sa rami ng pinamili namin. 

Hindi naman ako makatanggi sa kaniya baka magtampo naman iyon sa akin. Minsan kasing binigyan niya ako ng mga damit ngunit tumanggi ako sa alok niya kaya naman ay sobra ang pagtatampo niya sa akin noon at nadamay pa si Travis na aking asawa.

Hirap kong binitbit ang mga shopping bags buti nga’t nilapitan ako ni Nanay Lilet para tulungan. Si Mang Julian naman ay kinuha ang mga shopping bags na dala ni Mommy Carmela/Mrs. Monte Cristo.

“Ang rami naman nito, anak. Kaya pala ang tagal niyong dumating. Parang binili niyo na iyong mall sa rami ah,” bulong na sa